Nadat ik enige tijd lekker op het bankje in het Weinterper Skar had gezeten, scharrelde ik langzaam terug naar de parkeerplaats, terwijl ik hier en daar nog wat foto’s maakte. Behalve de brede orchis en de echte koekoeksbloem heb ik ook nog een exemplaar van de grote ratelaar kunnen kieken …
Op het pad naar de parkeerplaats was een kleine kikker onderweg van het bos naar het water. Nadat ik ook die had vereeuwigd, heb ik even de stap erin gezet, want mijn onderdanen begonnen intussen voorzichtig protest aan te kondigen …
Korte tijd later reed ik onderweg naar huis langs een weiland waar een tiental ooievaars aan het foerageren was. De meesten liepen vrij ver weg, maar er scharrelden ook een paar ooievaars dicht achter het struikgewas langs de weg. Morgen nog wat foto’s van dit tweetal …
Zo mogelijk nog kleurrijker dan de vele orchideeën zijn de lori’s, die in een volière vrij rond vliegen tussen de bezoekers van de Orchideeënhoeve. Lori’s zijn kleine, felgekleurde papegaaien, een onderfamilie van de familie ‘echte’ papegaaien. Ze hebben een gespecialiseerde tong met aan het uiteinde een borstelvormig topje, waarmee ze nectar en zacht fruit naar binnen kunnen halen. Er zijn 5000 plantensoorten bekend waarbij de lori’s de nectar en stuifmeel kunnen oplikken …
In de volière van de lori’s hangen hier en daar bakjes met nectar. Veel leuker is het nog dat bezoekers bij het betreden van de volière cupjes met nectar kunnen kopen. En reken maar dat de lori’s dat weten, ze hoeven maar een bezoeker met een cupje te zien, of bestormen ze hem of haar. De lori’s landen daarbij graag op het hoofd, het gemiddelde kapsel schijnt goed nestmateriaal te bevatten …
Het weer is hier vandaag weer niks beter dan gisteren, sterker nog: behalve regen hebben we nu ook nog eens een stormachtige wind, die wordt aangejaagd door storm Pia …
Dat lijkt me voldoende reden om er ook vandaag nog maar wat kleurrijke foto’s tegenaan te gooien, die ik in maart van dit jaar heb gemaakt in de Orchideeënhoeve bij Luttelgeest …
Op een dag in maart, waarop de natte sneeuw ons om de oren waaide, hebben mijn fotomaatje en ik een ritje naar de Orchideeënhoeve bij Luttelgeest gemaakt. Buiten was het koud en nat, binnen was het gelukkig een stuk beter te harden …
Het leek me een goed plan om in deze donkere en vooral ook natte dagen voor de kerst wat kleur en fleur tevoorschijn te halen. Daar heb ik de foto’s tenslotte voor bewaard …
Juni begon koel en wisselvallig, prima weer voor een fotokuier in het Weinterper Skar waar de natuur in mei en juni altijd het mooist is …
Er vlogen vrij veel waterjuffers rond, een enkeling wilde wel even poseren, maar ze maakten het me niet gemakkelijk met hun beweeglijkheid. De brede orchissen die ieder jaar tevoorschijn komen in het gebied, hebben wat meer geduld en nemen vaak echt even de tijd voor een fotosessie. In de tuin vormden de oranje klaproosjes op 7 juni een gewillig onderwerp. Zwaar van de regendruppels hingen ze zachtjes wiegend in de wind te drogen van het waterballet van de dag ervoor, waarbij 28 mm regen in de tuin was gevallen. In de Jan Durkspolder zat de kolonie lepelaars dit jaar aan de westkant tegenover de hut. Dat leek perspectief te bieden op foeragerende lepelaars rond de hut later in het jaar …
Tijdens een van de ritjes onderweg naar de ijsvogels stond het verkeer rond Drachten aan alle kanten vast door demonstrerende en blokkerende boeren. Uiteindelijk wist ik mijn doel natuurlijk wel te bereiken, en daar lukte het een uurtje later toch weer om een ijsvogel met een vers visje in beeld te vangen. In de ochtend van 30 juni verschenen er ’s ochtends onweersverklikkers aan het zwerk. ’s Avonds trokken er inderdaad onweersbuien over, maar van een fotogeniek onweer kwam het in mijn directe omgeving niet, wel viel er ’s avonds 18 mm regen …
Na een koele start liepen de temperaturen gaandeweg de maand steeds wat verder op. Dat gebeurde gelukkig niet in een egaal stijgende lijn, maar golfsgewijs. Op 23 juni kon ik de eerste tropische 30,1°C in de tuin noteren, daarnaast telde juni 3 zomerse dagen met een maximumtemperatuur van 25°C of hoger. De gemiddelde temperatuur kwam met 16,7°C ruim 2 graden hoger uit dan de gemiddelde 14,4°C in juni over de periode 1971-2000. Met in totaal 102 mm neerslag was het een natte boel, maar vanwege het buiïge karakter waarmee de regen viel, liepen de hoeveelheden regen over het land sterk uiteen …
Op weg naar de auto zag ik langs het pad een mooie brede orchis staan waar ik net even met de camera onder kon kruipen. Zo kreeg ik een mooi inkijkje in de mooie bloemkelkjes …
Een deel van de orchissen die tot 2017 verderop in de berm langs de verwijderde Nije Heawei bloeiden, lijkt intussen de wijk te hebben genomen naar de walkanten aan weerszijden van de greppel naast het pad richting parkeerplaats. Toen ik daar even een kijkje nam, kon ik in de loop ook nog even een waterjuffer portretteren …
Vanaf de parkeerplaats ben ik met de auto een paar honderd meter in zuidelijke richting gereden over de parallelweg van de Opperhaudmare. Daar groeien en bloeien sinds een paar jaar de meeste orchideeën in het gebied. Een groot veld dat grenst aan de weg staat er van voor tot achter en van links tot rechts vol mee. En ze zijn gewoon vanaf de weg te fotograferen, zoals op de onderstaande foto’s is te zien …
Het was die dag zowaar weer eens goed toeven in het Weinterper Skar. Er bloeide her en der een brede orchis en het veenpluis wuifde af en toe zacht in de wind. En bovenal: het was lekker weer om weer eens wat langer op mijn bankje zitten. Dit was daarbij mijn uitzicht …
Toegegeven, zo mooi als in 2015 was het zeker niet. Behalve veenpluis en orchissen waren het toen vooral de echte koekoeksbloemen die het landschap kleurden. Het vormde zelfs nog even het decor voor een bruidspaar in een rode Kever cabrio …
Die echte koekoeksbloemen heb ik er nu met een lampje moeten zoeken. Uiteindelijk vond ik er in het veldje bij de parkeerplaats een paar. Thuis ontdekte ik pas, dat onder één van de roze bloemen een spin hing die een gevangen vlieg aan het inpakken was …
Over het blauwgraslandje voor het bankje heen kijkend, staken in de verte toch vrij veel toppen van brede orchissen boven het gras uit. Het leken er meer te zijn dan in de afgelopen jaren. Misschien is het gewoon een goed jaar voor de orchideeën …
Aan dichterbij komen heb ik me deze keer maar niet gewaagd. De boswachter was net met zijn 4WD bij me langs gereden en je weet maar nooit wanneer hij terugkomt. Maar met behulp van de zoomlens heb ik er toch nog een paar aardige plaatjes van kunnen schieten. Morgen nog wat meer van dit moois …
Afanja's Weblog 