Het wordt tijd om eerst weer afscheid te nemen van Reaklif. Hoe kan ik dat nou beter doen met een laatste blik op de die dag af en toe bijna magisch mooie schitteringen …
Eerst een paar foto’s van het silhouet van het lange hek dat er langs de weg staat. En dan nog even genieten van die prachtige schitteringen en het zicht over het IJsselmeer. Het was zo helder dat de skyline van Noord-Holland in de verte te zien was …
– Voorlopig einde, maar ik kom hier zeker nog eens terug.
We naderen het eindpunt van onze tocht langs de Friese kliffen: it Reaklif oftewel het Rode Klif. Reaklif is met zijn hoogte van 10 meter ook meteen het hoogste punt van de rit. Het is een keileem heuvel met een steile wand aan de kant van het IJsselmeer …
In 2010 ben ik eens over het hek geklommen om af te dalen naar het einde van de strekdam aan de voet van het klif. Dat geeft een aardige indruk van de hoogte van Reaklif, Aafje ziet er op de derde foto hieronder nog slechts uit als een nietig streepje …
Rond it Reaklif vond in 1345 de Slag bij Warns plaats, eigenlijk een veldslag tussen graaf Willem IV van Holland en de Friezen. De slag eindigde met een overwinning voor de Friezen en de dood van de graaf …
Ieder jaar wordt deze heroïsche strijd op de laatste zaterdag van september door een deel van de Friese gemeenschap herdacht bij de imposante steen met de tekst ‘Leaver dea as slaef’ (Liever dood dan slaaf), die op het hoogste punt van it Reaklif ligt. Bij de herdenking wordt vooral aandacht geschonken aan de Friese taal en cultuur. De laatste jaren wordt gestreefd naar verbreding en verjonging van het publiek. Hier een sfeerverslag van de herdenking van afgelopen zaterdag …
– wordt vervolgd
Het Mirnser Klif is ook een geliefd plekje voor kitesurfers. Doordat het water knie- of heupdiep is en de kitezone een groot oppervlak heeft, zijn er veel beginnende kiters en kitescholen actief. De kitezone is gemarkeerd door gele boeien. Vaak kun je er veel meer surfers tegelijk in actie zien, maar omdat er die dag weinig wind stond, was het (nog) rustig …
Toen ik op mijn beurt een tijdje aan de waterkant stond, heb ik mijn camera vooral gericht op de twee surfers die er op dat moment actief waren. Ik vond vooral de combinatie met de schitteringen op het water die dag erg mooi …
Het zijn niet de kliffen van Dover of Normandië, maar ook Fryslân heeft zijn kliffen. Het Oudemirdumer Klif is het zuidelijkste van drie kliffen langs de Friese zuidwestkust. Hierna zullen we ook nog een kijkje nemen bij het Mirnser Klif en bij Reaklif. Maar eerst nestelen we ons even op één van de bankjes …
Het Oudemirdumer Klif ligt bovenop een keileembult, waardoor het ruim 6 meter hoog boven het IJsselmeer uittorent. De Zuiderzee sloeg de bult eeuwenlang af tot er een steile klifwand ontstond. Na de aanleg van de Afsluitdijk kwam de zere hier tot bedaren en stopte de afkalving van het klif. Daarna kreeg de natuur de kans zich verder te ontwikkelen. Natuurmonumenten kocht het Oudemirdumer Klif al in de jaren 30 van de vorige eeuw …
De natuur op en aan de voet van het klif is van unieke waarde en direct verbonden met de bijzondere geschiedenis van dit gebied. Zo groeien er meer dan 250 soorten planten met allemaal hun eigen verhaal. Er komen planten voor van ver in Duitsland, via rivieren meegenomen het IJsselmeer in en uiteindelijk aangespoeld op het klif. Door de invloed van het vroegere zoute water van de Zuiderzee vind je er zelfs nog planten die van zout water houden. Je mag er echter alleen op afstand van genieten, want de voet van het klif is niet toegankelijk …
Ik had er genoeg aan om vanaf één van de bankjes te genieten van het uitzicht. Hoe vaak ik hier ook al heb gezeten, het uitzicht is er elke keer weer uniek. Deze vrijdag heb ik vooral genoten van de prachtige schitteringen op het IJsselmeer …
Aan alles komt een eind, ook aan dit kortstondige genieten op het Oudemirdumer Klif. We volgden het Minneminnespaad terug naar de auto. De terugweg was voor mijn onderdanen alweer wat pittiger dan de heenweg, maar met onderweg twee korte tussenstops redden we het weer …
– wordt vervolgd
Met een donkere lucht op de achtergrond hangen de visnetten te drogen op de oever van het IJsselmeer bij Urk …
With a dark sky in the background fishing nets are hanging to dry at the shore of the IJsselmeer …
Maar ik kwam niet voor die visnetten, en ook niet voor het strand dat er stil en verlaten bij lag …
But I didn’t go there for the fishing nets, nor for the quiet and deserted beach …
Ik zocht de waterkant op om er te genieten van het lichtspel dat zon, wind, wolken en water verzorgden …
I went to the waterfront to enjoy the light show, that was performed by sun, wind, clouds and water …
De show eindigde met een klein streepje licht op de horizon …
The show ended with a small sliver of light on the horizon …
De manlijke oeverlibel die ik hier gisteren liet zien, zat aan de rechterkant van de brug die toegang geeft tot de Blessebrugschans. Aan de andere kant van de brug zat op datzelfde moment een vrouwelijk oeverlibel …
Haar goudgele pracht komt prachtig uit tegen de zachte achtergrond, die hier wordt gevormd door het wateroppervlak. Onder invloed van de wind ontstaan af en toe zachte schitteringen en ontpopt de oeverlibel zich als een balletdanseres …
Met vier dagen met een maximumtemperatuur boven de 25 graden en een tropische dag, waarop de temperatuur in ons tuintje opliep tot 32,9 ºC, begon augustus met een warme week. Daar had deze zwanenfamilie geen last van, zij dobberden lekker in relatief koel water rond …
Deze koeien hadden het geluk dat ze van een kaal en vooral zonnig weiland mochten verhuizen naar een plekje aan de andere kant van de weg, waar meer schaduw voor de dieren voor handen was …
Op 8 augustus ben ik voor het eerst sinds vele jaren weer eens een middagje naar het skûtsjesilen geweest. Zittend op de oever van het Tjeukemeer bij het Veenpoldergemaal bij Echten, heb ik genoten van de strijd tussen de oude zeilschepen …
Een kleine week later heb ik een tochtje langs een deel van de Friese IJsselmeerkust gemaakt, en ook dat werd mede dankzij de veelal fotogenieke buien die over het water trokken weer een prachtige dag …
Ik sluit de warme augustusmaand af met een fraaie close-up van een heidelibel, die ik op 21 augustus heb gemaakt in het Weinterper Skar. Let vooral even op de fijne facetogen, die op deze foto mooi te zien zijn …
Afanja's Weblog 