In toarstich jong koalmeeske stiet mei in drip oan’e snaffel yn’e wetterbak …
Een dorstig jong koolmeesje staat met een druppel aan zijn snavel in de waterbak …
Simmer yn Fryslân – 6
Tagarchief: snavel
De zuidelijke aanvliegroute
De meest gunstige aanvliegroute naar het merelnest, is voor mij de zuidelijke route. Tot gistermiddag werd mijn zichtlijn hier geblokkeerd door een yucca. Er was maar weinig voornodig om die een stukje naar links te verplaatsen …
Daardoor heb ik nu vanaf het terras vrij zicht op de schuttingdeur. Daar maken de merels vaak even een tussenlanding om te kunnen bekijken of de kust veilig is. Zodra dat het geval blijkt te zijn, maken ze een korte duikvlucht in de richting van de pergola …
Daar wordt heftig bijgestuurd om naar het nest in de klimop rond de pergola te kunnen klimmen. Deze serie, die ik gistermiddag heb gemaakt, komt in de buurt van wat ik hoopte te kunnen fotograferen …
Als pa merel thuis komt
De benenwagen vertoont nog haperingen, maar zo lang het droog is, vermaak ik me prima met de merels in de tuin. Het is een vermaak om te zien hoe de merels hun nest via verschillende aanvliegroutes naderen. Als pa merel via de oostelijke route thuis komt, maakt hij eerst een tussenlanding op de heidemat, die daar de afscheiding met de tuin van de buurvrouw vormt …
Nadat hij zijn komst heeft aangekondigd, verlaat moeder de vrouw het nest. We zien haar op de onderstaande foto’s nog net uit beeld vliegen. Daarna duikt pa merel met zijn snavel vol vette, kronkelende wormen naar de luid piepende jongen in het nest …
Zilverreiger vangt een muis
Aan het eind van het landweggetje waarover ik reed, ben ik even gestopt om een overzichtsfoto te maken van een groep brandganzen en enkele kolganzen. Op de achtergrond staan hier en daar nog wat kieviten in het weiland …
Ik had daarna nog amper honderd meter op de Alle Om Slachte (Google Maps) gereden, toen ik wat verderop aan de linkerkant van de weg een grote zilverreiger langs een groepje kolganzen zag paraderen. Opnieuw liet ik de auto in de berm uitrollen, ditmaal kon ik door de geopende zijruit fotograferen …
Nadat de zilverreiger voorbij de laatste gans was, draaide hij zich om en begon hij aan de weg terug. Al na enkele stappen schoot zijn lange nek naar voren. Een moment later stond hij rechtop met een heftig spartelend muisje in zijn lange scherpe snavel …
Hij schudde het muisje een paar maal flink heen en weer, waarna hij zonder tegenwerking van belang toehapte. En weg was het muisje …
Een smerige snavel
Ik de loop van het jaar heb ik al heel wat uurtjes zitten posten bij de ijsvogels. Ze hebben me al die tijd nog nooit teleurgesteld, want ik ben er nog nooit vandaan gekomen zonder dat ik een aantal geslaagde foto’s van die prachtige vogels heb kunnen maken.
Als meneer ijsvogel na korte of langere tijd wachten uiteindelijk met een lekker maaltje vis voor zijn gezin thuis komt, duikt hij meestal na een korte tussenlanding op één van takken al snel het nest in …
Toen hij op een dag enige tijd nadat hij naar binnen was gegaan, weer uit het nest tevoorschijn kwam en op een tak ging zitten, viel het me op dat hij een behoorlijk smerige snavel had. Hij liet de smeerboel uitgebreid van alle kanten zien, alsof hij er trots op was dat de jongen zijn snavel hadden gebruikt om hun eigen snaveltjes af te vegen …
Op het ooievaarsnest (2)
De fotosessie met de ooievaar duurde bijna een half uur, en zeker de helft van die tijd stond mevrouw ooievaar daarbij op één poot …
En het was heus niet zo, dat ze alleen keurig rechtop bleef staan om te poseren …
Nee, integendeel: het huishoudelijk werk en de opvoeding van de jeugd gingen ondertussen gewoon door, en ook dat deed ze, terwijl ze rustig op die ene poot bleef staan …
Totdat één van haar jongelingen blijkbaar wat al te opstandig werd en even tot de orde geroepen moest worden …
Pas toen ze hem even flink de oren leek te wassen, zette ze ook haar tweede poot weer in het nest …
De jongeling leek nog even heftig te protesteren tegen de vermaning die hij zojuist voor het oog van de camera had gekregen …
Toen mevrouw ooievaar zich daar duidelijk niets van aantrok en haar kroost bleef negeren, keerde de rust uiteindelijk terug …
Er lijkt in elk geval pit in de volgende generatie te zitten, dat biedt weer hoop en vertrouwen voor de toekomst … 😉
Op het ooievaarsnest (1)
Het had er alle schijn van dat ik me vorige week donderdag net wat te vroeg meldde voor een fotosessie aan de Dominee Bolleman van der Veenweg bij Earnewâld. Mevrouw ooievaar leek zich nog op te houden in haar boudoir …
Ze was duidelijk nog bezig haar toilet voor de dag te maken, want ze moest natuurlijk wel even in stijl op de foto …
Toen ze me na enige tijd – toch wel enigszins gestoord in haar bezigheden – ontwaarde, richtte ze zich met een tamelijk verheven blik tot mij …
Alsof ze wilde zeggen: “Nou vooruit maar dan, mijn make-up is nog niet wat hij zou moeten zijn, maar maak dat staatsieportret dan maar …”
Al die tijd stond ze fier op één poot, en dat zou ook nog even zo blijven gedurende de fotosessie …
– wordt vervolgd –
Afanja's Weblog 