Wie hier vandaag het vervolg van het verhaal over de omhoog kringelende rook in het rietland verwachtte, komt bedrogen uit. Vandaag en de komende twee zondagen maken we nog eens een tochtje door de Ecokathedraal …
In dit tweede deel van mijn 33e fotokuier door de Ecokathedraal neem ik jullie samen met Aafje mee door het ontluikend groen naar het hoogste èn het diepste punt op het terrein, helemaal achter in de Ecokathedraal …
Het korte, maar krachtige februariwintertje van 2021 was snel vergeten. Na het overheersende sneeuwwit volgde er in het voorjaar al snel een uitbarsting van kleur en fleur …
In dit laatste weekend van februari 2022, waarin het weer voor het eerst dit jaar aan voorjaar doet denken, neem ik jullie mee op de eerste van twee kuiers die ik vorig jaar in mei in de Ecokathedraal heb gemaakt …
Vorige week ben ik voor het eerst sinds hij in februari wit besneeuwd was weer eens naar de Ecokathedraal gereden. In het voorportaal werd weer volop gebouwd, dat was meteen te zien …
Maar nog meer dan dat vielen de tulpen op, die in volle glorie bij de ingang stonden te bloeien. En iets verderop stonden een paar bloembakken waarin viooltjes stonden te pronken. Zo kleurrijk had ik het hier nog niet eerder gezien, maar het paste wonderlijk goed bij het doel van mijn bezoek …
Ik was namelijk naar de Ecokathedraal gereden om het verjaardagsfeestje van een medeblogster luister bij te zetten. Maar eerst nam ik zoals meestal even de klim naar ‘de Tempelberg’ rechtsvoor in het complex. Daar ben ik eerst even lekker in de zon gaan zitten. Kan ik jullie mooi even vertellen dat Marlou vandaag haar 75e verjaardag viert. Dat had ze natuurlijk graag samen met haar verloofde en vele anderen op grootse wijze willen vieren. Maar ja, corona … Daarom was ik hier naar toe gereden om Marlou een groet te brengen …
Eind maart was het de bedoeling dat ik Marlou en haar verloofde een rondleiding zou geven in de Ecokathedraal, maar kou, regen en harde wind gooiden dat weekend roet in het eten. Toen ik vorige week van dochter Roos het verzoek kreeg of ik een persoonlijke felicitatie voor Marlou zou willen filmen, besloot ik dat daarom in de Ecokathedraal te doen. Omdat ik dat bij de koepel en de indrukwekkende Porta Celi of Hemelpoort wilde doen, daalde ik ‘de Tempelberg’ aan de andere kant af …
Daar wachtte me een verrassing. Niet ver van de koepel zag ik een grappig steenmannetje staan. Toen ik dichterbij kwam, zag ik meteen Marlou in dat vrolijke typetje. Er omheen lopend, ontdekte ik ook nog dat ze in gezelschap was van haar verloofde, die op schematische wijze linksachter Marlou was opgetrokken. Ik heb wel vaker gezegd, dat er soms vreemde krachten actief lijken te zijn in de Ecokathedraal, dat leek ook die dag weer echt het geval te zijn …
Nadat ik mijn groet en felicitatie aan Marlou korte tijd later had gefilmd, ben ik linea recta onder de Porta Celi door naar de uitgang gelopen. Daar ging voor mij het licht zo ongeveer uit. Mijn benen hebben in het koude voorjaar flink aan kracht ingeboet, zodat ik aan deze korte rondgang meer dan genoeg had. Maar goed, het doel was bereikt …
Tot slot …
Hey Marlou, ook via deze weg van harte gefeliciteerd. Maak er een machtig mooie dag van! Enne … eens komt de dag dat we elkaar hier ontmoeten. Tot dan!
Dinsdag heb ik een bezoek gebracht aan de kleurenpracht van de bloeiende tulpenvelden bij Bant in de Noordoostpolder. We hadden geluk: het was zonnig weer met alleen vriendelijke ‘typisch Hollandse’ wolken in de lucht. Hieronder een kleine impressie.
Sorry, ik kon geen nadere keuze maken … 😉
Tuesday I visited the beautiful colors of the blooming tulip fields in Bant in the Northeastpolder. We were lucky: it was sunny weather with only friendly ‘typically Dutch’ clouds in the sky. Below a small impression.
Sorry, I couldn’t make a further selection … 😉
Wil je meer Skywatch foto’s zien? Gewoon even op het logo klikken … Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …
Maak er een mooi weekend van! Wishing you all a wonderful weekend!
Na ons bezoek aan het Rams Woerthe park in Steenwijk stelde Jetske dinsdag voor om een kijkje te nemen bij de bollenvelden in de Noordoostpolder. Dat leek mij best een aardig plan, want de laatste keer dat ik foto’s van bollenvelden had gemaakt, was zeker een jaar of tien geleden …
En dus zetten we vanuit de Kop van Overijssel koers naar de Noordoostpolder, waar Jetske de auto rond 13:00 uur in de buurt van Bant tussen een paar bollenvelden in de berm parkeerde …
Jetske was hier zondag ook al even geweest, maar toen was het er te druk om te fotograferen waar ze eigenlijk voor gekomen was, en dus ging ze nu in de herkansing …
Een paar jongelui liepen gewapend met een kleine gifspuit door één van de bollenvelden. Ze waren op zoek naar virussen in de tulpen, die vervolgens vakkundig door de mannen om zeep werden geholpen …
Terwijl ik een praatje maakte met deze jongens, was Jetske elders tussen de tulpen neergeknield om de foto te maken waar ze voor gekomen was: een gele kwikstaart tussen de tulpen …
Jetske is in de loop van de afgelopen tien jaar duidelijk veel meer uitgegroeid tot een vogelaar dan ik, geduldig bleef ze tussen de lange tulpenbedden zitten, wachtend op dat ene vogeltje …
Ik scharrelde intussen wat heen en weer tussen de verschillende kleuren. Na enige tijd richtte ik me op de rode tulpen aan de andere kant van de weg …
Daar lukte het mij vlak voordat we onze rit zouden vervolgen om toch ook nog een gele kwikstaart tussen de rode tulpen te fotograferen …
Zo mooi als Jetskes’ foto’s van de gele kwikstaart, zijn de mijne natuurlijk niet, maar verschil moet er blijven. Ik ben er in elk geval wel weer blij mee … 🙂