Categorie archief: Kunst & cultuur

Vallend hout in de Ecokathedraal

Geplaatst op door

Vanmorgen ben ik eindelijk weer eens in de Ecokathedraal geweest. Vorige week was ik daar ook al, maar toen stonden er twee auto’s geparkeerd op het plekje waar helemaal niet geparkeerd mag worden. Behalve door mij natuurlijk, want ik heb tenslotte niet voor niks een gehandicaptenparkeerkaart. Dat ging vorige week dus niet door, maar vanmorgen was het plekje vrij …

Het was onderweg flink mistig vanmorgen, in de Ecokathedraal was het nog wat nevelig. Daarom heb ik de foto’s maar omgezet naar zwartwit. Het eerst wat me opviel, is dat het gevaarlijk begint te worden in de Ecokathedraal. Op verschillende plaatsen is onlangs een boom ter ziele gegaan en er hangen ook een paar bomen tussen hun nog fier rechtop staande soortgenoten. De grootste bomen zijn hier ruim 50 jaar geleden allemaal geplant door Louis Le Roy, de grondlegger van de Ecokathedraal. Hun tijd is dus langzamerhand gekomen …

Verder zijn er hier en daar wat nieuwe, kleinere bouwwerken gestapeld. Er wordt dus nog altijd gewerkt in de Ecokathedraal, die onlangs is aangewezen als één van de jonge Rijksmonumenten. Ik ben vanmorgen tot halverwege gekomen, daar heb ik weer even zitten genieten van de rust op het bankje dat de oude baas daar zelf heeft gevormd …

En nu ga ik zelf de rust in …

De klokkenstoel van Baarlo

Geplaatst op door

De dag was nog niet om na de rondvlucht langs en boven de Wetering, daarom reden we nog een rondje door de omgeving. Toen we even later langs het dorpje Baarlo (kaart OpenStreetMap) kwamen, zag ik daar een klokkenstoel staan. Een stop was snel gemaakt.

De klokkenstoel staat op een ruim 600 jaar oude begraafplaats bij Baarlo, aan de voet van de oude zeedijk langs de voormalige Zuiderzee. De oorspronkelijke kapel bij de begraafplaats is in 1825 verloren gegaan bij een zware stormvloed. Sindsdien bleef de begraafplaats als markant, geïsoleerd element zonder luidklok in het landschap over …

de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
de klok in de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
het dak van de klokkenstoel van Baarlo met windvaan

In 2012 zag Jan Kuipers uit Steenwijk, die een adviesbureau voor luidklokken heeft, een klokkenstoel met luidklok op Marktplaats staan. Kuipers vond het zonde dat dit ding verloren zou gaan. De stoel stond te verpieteren op een bouwplaats. Met hulp van een bevriende aannemer kon de klokkenstoel gekocht worden.

De protestantse gemeente Blokzijl, eigenaar van de begraafplaats, had belangstelling voor de klokkenstoel. Ook de gemeente Steenwijkerland werkte mee aan plaatsing. In april 2017 klonk er voor het eerst in waarschijnlijk honderden jaren weer klokgelui in Baarlo …

de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
de windvaan op de klokkenstoel van Baarlo
close-up van de klok in de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
het strooiveld bij de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo

Jetske was al meteen na het uitstappen aan de praat geraakt met de man, die bladeren stond te vegen bij de ingang van de begraafplaats. Hij stelde zich voor als gids, hovenier, doodgraver, straatveger, beheerder en klokluider van de begraafplaats. De beste man liep hier duidelijk al jaren rond, hij wist bij ieder graf wel een verhaal vertellen …

Jetske krijgt een rondleiding op de begraafplaats

Op it Reaklif

Geplaatst op door

We naderen het eindpunt van onze tocht langs de Friese kliffen: it Reaklif oftewel het Rode Klif. Reaklif is met zijn hoogte van 10 meter ook meteen het hoogste punt van de rit. Het is een keileem heuvel met een steile wand aan de kant van het IJsselmeer …

In 2010 ben ik eens over het hek geklommen om af te dalen naar het einde van de strekdam aan de voet van het klif. Dat geeft een aardige indruk van de hoogte van Reaklif, Aafje ziet er op de derde foto hieronder nog slechts uit als een nietig streepje …

Rond it Reaklif vond in 1345 de Slag bij Warns plaats, eigenlijk een veldslag tussen graaf Willem IV van Holland en de Friezen. De slag eindigde met een overwinning voor de Friezen en de dood van de graaf …

Ieder jaar wordt deze heroïsche strijd op de laatste zaterdag van september door een deel van de Friese gemeenschap herdacht bij de imposante steen met de tekst ‘Leaver dea as slaef’ (Liever dood dan slaaf), die op het hoogste punt van it Reaklif ligt. Bij de herdenking wordt vooral aandacht geschonken aan de Friese taal en cultuur. De laatste jaren wordt gestreefd naar verbreding en verjonging van het publiek. Hier een sfeerverslag van de herdenking van afgelopen zaterdag …

– wordt vervolgd

In de Papegaaienbuurt (3)

Geplaatst op door

Eind juli heb ik al twee blogjes gepubliceerd over de Papegaaienbuurt in Drachten. Het verhaal over dit bijzondere buurtje is niet compleet zonder de Rijkslandbouwwinterschool bij de kruising van de Torenstraat en de Houtlaan …

kruising Torenstraat - Houtlaan, met rechts de Rijks Landbouw Winterschool

Het gebouw werd opgeleverd tussen 1920 en 1922, naar een voorlopig ontwerp van R. Wibbelink. Na diens overlijden werd het ontwerp afgerond door gemeentearchitect Cees Rienks de Boer, Het diende oorspronkelijk als landbouwwinterschool, waarin boerenzoons (en later ook dochters) ’s winters les kregen in landbouwkunde als zaaien, rooien, spitten en voederen …

Het gebouw is sinds oktober 2007 officieel een rijksmonument, mede dankzij de zeldzame glas-in-loodramen van Theo van Doesburg, waaronder de ‘Grote Pastorale’ en ‘Kleine Pastorale’ met agrarische afbeeldingen. Ook ontwierp Van Doesburg een kleurenschema in oranje, groen en paars voor interieur en houtwerk, maar dit werd pas in 1988 zo uitgevoerd …

Theo van Doesburg ontwierp behalve het kleurenschema ook twee sets glas-in-loodramen met geometrische voorstellingen. De traplichtramen aan de Houtlaanzijde vormen de ‘Grote Pastorale’ (300×70 cm). Deze ramen zijn op de foto’s niet goed te zien, omdat er een boom in de weg staat.

Het bovenlicht boven de ingang aan de Torenstraat is de ‘Kleine Pastorale’ (93×183,5 cm). … van een zaaier, een maaier, een rooier en een spitter …

In de Papegaaienbuurt (2)

Geplaatst op door

Huis Torenstraat 3 is in 2018 door de gemeente Smallingerland overgedragen aan de Stichting Van Doesburg‑Rinsemahuis. In 2019 is het huis opengesteld als museumwoning*, met zorgvuldig hersteld interieur en exterieur volgens Van Doesburgs oorspronkelijke plannen. Het interieur is zó vormgegeven dat je volgens kenners het gevoel krijgt ín een driedimensionaal schilderij te zitten …

de Papegaaienbuurt in Drachten

Hoewel de naam ‘Papegaaienbuurt’ intussen een eretitel is geworden, is het ook vandaag de dag een uitdaging om iedereen te overtuigen het kleurenschema te respecteren. “Er is in de Vereniging van Eigenaren altijd wel iemand die het anders wil,” vertelt Lucienne. Ze woont halverwege het blok in de Torenstraat en is, samen met haar man Peter, ambassadeur van De Stijl in Drachten.

Hier vertellen ze in 2020 over hun ‘Stijlvolle’ huis in het tv-programma ‘Binnenstebuiten‘ …

de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten
in de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten

*Van Doesburg-Rinsemahuis
Torenstraat 3, Drachten
Toegang op afspraak, na registratie bij de balie van Museum Dr8888
Museumplein 2, Drachten
museumdrachten.nl/museumwoning-vdrh

‘Deltawerk//’ in alle rust

Geplaatst op door

Ter afsluiting van deze lange serie blogs over het Waterloopbos heb ik voor de liefhebbers van strakke lijnen en weerspiegelingen nog een 6 minuten durende diaserie van de oude Deltagoot met een muziekje. Best lekker op zo’n warme dag, denk ik …

Fijne dag, hou ’t hoofd koel. ❄️