Ik sluit deze serie over de oude groene toren en het omringende kerkhof op It Heechsân af met wat foto’s van de oude beuk die aan de westkant het kerkhof staat …
Het mos aan de voet van de oude reus en de korstmossen her en der op zijn stoere stam konden me wel bekoren. Ik houd wel van de grillige vormen en patronen van die korstmossen, en ook de tekening van de bast van de oude boom is prachtig …
Ik liet de bloemen met de bladluizen achter me en vervolgde mijn zoektocht naar fotogenieke plekjes op en in de nog licht bedauwde bloembladeren …
Het duurde niet lang voordat ik andermaal leven aantrof op de bloemen, ditmaal betrof het een nijvere mier. Hij was duidelijk op zoek de kleine kudde melkvee die ik in het vorige blogje op één van de andere bloemen had aangetroffen. Ja, dat wisten jullie misschien niet, maar mieren melken bladluizen …
Hij zou ze straks wel vinden, vermoedde ik, zo groot waren de afstanden hier niet. Zelf gaf ik me nog even over aan het dromerige sfeertje onder de met dauwdruppeltjes bedekte bloemblaadjes …
Aafje meldde een uurtje later dat ze een lieveheersbeestje op de helleborus had gezien. Het is dus voor de mier te hopen dat hij de bladluizen snel heeft gevonden, anders heeft het lieveheersbeestje ze waarschijnlijk voor zijn neus weggekaapt.
Onze helleborus, die in een pot op één van de terrastafeltjes staat, bloeit al een tijdlang uitbundig …
Afgelopen week ben ik op een zonnig moment eens bij dat tafeltje met de helleborus gaan zitten om wat macrofoto’s te maken van de bloemen …
Na enige tijd zag ik bij één van de bloemen iets bewegen. Door er wat verder op in te zoomen werd al snel duidelijk dat er een kleine kudde bladluizen liep te grazen …
Dinsdag was in deel 2 van mijn serie over de elfenbankjes in onze achtertuin onder andere het onderstaande elfenbankje te zien. Die foto’s heb ik 15 januari aan het eind van een regenachtige dag gemaakt …
Vandaag publiceer ik nog eens wat foto’s van hetzelfde elfenbankje. Deze foto’s heb ik afgelopen zaterdag gemaakt. Een paar droge dagen hadden het elfenbankje een mooie gedaantewisseling laten ondergaan. De natte groene smurrie in het midden was mooi opgedroogd. Enfin, kijk en oordeel zelf …
Vanaf het moment dat Elon Musk vorig jaar voor het idiote bedrag van 44 miljard dollar Twitter overnam, had ik daarover zo mijn twijfels. En dat bleek al snel terecht te zijn. Elon ging er met gestrekt been in en ontsloeg eind oktober meteen per Tweet de top van het bedrijf. En daar bleef het niet bij, begin november kregen duizenden medewerkers ontslag aangezegd …
Elon wil van Twitter een bastion voor de vrijheid van meningsuiting maken, een absolute vrijplaats, ook voor onwelgevallige meningen, zoals die van de van Twitter verbannen Donald Trump en andere idioten en complotdenkers. Dat staat mij niet aan. Begrijp me goed, ik ben voor vrijheid van meningsuiting, maar er zijn grenzen …
De druppel is dat Elon het sinds ruim een week onmogelijk heeft gemaakt om zogenaamde 3rd party apps te gebruiken. Al snel na mijn registratie bij Twitter in november 2010 ben ik overgestapt van de originele Twitterapp naar de app Tweetbot. Deze app werkt wat mij betreft veel fijner en bevat geen reclame. Elon wil zijn miljarden natuurlijk terugverdienen met nog meer advertenties van intussen en masse weglopende adverteerders. Maar ik vertik het om vanaf nu de eigen app van Twitter te moeten gebruiken en te worden doodgegooid met reclame. Nu ik Tweetbot niet meer kan gebruiken, heeft Elon voor mij de grens bereikt. Elon heeft Twitter kapot gemaakt …
Begin november heb ik een account aangemaakt op Mastodon. Mastodon is vergelijkbaar met Twitter, maar het is gedecentraliseerd en heeft geavanceerde privacy- en contentmoderatie-opties. Verder kent Mastodon geen reclame en in tegenstelling tot Twitter gelden op Mastodon de standaard eigendomsrechten voor gepubliceerd materiaal, zoals foto’s, video’s, tekst en andere inhoud die door gebruikers worden gepost. Dit betekent dat degene die de inhoud publiceert, de eigenaar is en blijft van die inhoud en bepaalt hoe die inhoud wordt gebruikt en gedeeld. Bij Twitter schijnt alles nu eigendom te zijn van Elon, ik wens hem er veel plezier mee. Na ruim 13.600 Tweets kap ik ermee …
Toegegeven, het moest in het begin even wennen, maar intussen voel ik me wel op mijn plaats bij Mastodon. Het is er in ieder geval een stuk gezelliger dan bij Twitter. De makers van Tweetbot zijn intussen bezig met de ontwikkeling van de app Ivory voor Mastodon. Ik gok erop, dat je daarmee binnenkort helemaal goed zit bij Mastodon. Ik ben daar in ieder geval vanaf nu te vinden op: https://mastodon.nl/@JanKaliasAfanja …
Maar wees gerust, op mijn weblog verandert niets. Hoewel ik de afgelopen week weinig op pad geweest ben, zit er nog genoeg materiaal mijn fotoarchief om voorlopig rustig door te kunnen gaan. Hieronder een paar details van foto’s die nog op publicatie wachten…
Zoals ik hier gisteren al vertelde en toonde, heb ik de laatste twee weken regelmatig even een wat foto’s van de verkleurende bladeren van de druif gemaakt. Zo ook vorige week zaterdagmiddag, maar toen zag ik nog wat anders dan alleen de bladeren. Op een van de bladeren zag ik een heel klein beestje kruipen …
Nadat ik er een paar foto’s van had gemaakt, ben ik m.b.v. Obsidentify en internet op zoek gegaan naar wat ik nu eigenlijk had gefotografeerd. Het lijkt te gaan om de Issus coleoptratus, een algemeen voorkomend insect van amper 5 mm, dat ook in onze tuin schijnt te leven leeft van de sappen van planten. Hoe algemeen voorkomend ook, hij heeft geen Nederlandse naam. Kijkend naar het ‘borsteltje’ aan de achterkant, gaat het hier om een nimf (een jong dier).