Vanmorgen ben ik op de iLark via Olterterp naar Heidehuizen gereden. Daar heb ik op één van mijn favoriete bankjes een tijdlang lekker in de zon bij gezeten een vennetje …
Een vuurjuffer en een lantaarntje waren zo vriendelijk om even voor me te poseren. Met nog twee knipperende streepjes op het dashboard, was het ritje weer precies lang genoeg. Ik kan me geen fratsen meer veroorloven, want de accu heeft intussen zoveel aan kracht ingeboet, dat ik nog maximaal 25 km ver kan rijden …
Tijdens een ritje op de iLark kriskras door Drachten heb ik onderweg een atalanta en een kleine vos kunnen kieken op een paar mooie zonnehoedjes …
Nadat buien maandag en dinsdag een ritje verhinderden, heb ik gistermiddag de iLark toch maar gepakt om een ritje te maken. Ik besloot eerst maar eens op het Raadhuisplein te kijken. Nadat daar vorig jaar een een circulair Dada-monument is geplaats, is er gewerkt aan de vergroening van het plein …
Ondanks de vele bloemen die er op verschillende plaatsen bloeien, was er geen vlinder te zien. Die vond ik echter, toen ik enige tijd later via een alternatieve route huiswaarts reed …
Op een schelpenpaadje niet ver van de snelweg fladderden vooral rond de pollen kattenstaart op verschillende plekjes tientallen vlinders rond. Alleen een paar geaderde witjes wilden wel even op de foto, maar dan wel graag anoniem, want ze hielden hun kopjes verborgen in en achter de bloemen …
Nadat ik afgelopen week in de herstelmodus heb gestaan na het bezoek aan de haven van Lauwersoog en nog een paar fotolocaties met mijn fotomaatje, heb ik gistermiddag weer een lekker ritje gemaakt op de iLark.
Met o.a. langs de weg een mooie pluktuin met prachtige bloemen en rond het bankje waar ik stopte een keur aan vlinders en hommels, was het een mooi ritje. Toen de koeien de schaduw opzochten, werd het voor mij tijd om op huis aan te gaan …
Het vennetje in het Wallebos stelde me niet teleur. Integendeel, het was er prachtig. Hoewel het nog geen kilometer bij de Lippenhuisterbrug vandaan is, was het nog niet eens zo makkelijk om er te komen. Het is een mooi wandelgebied met een paar pittige heuveltjes. De toplaag van het smalle paadje bestond er uit los zand waar de iLark de grootste moeite mee had. Met Whilly hoef ik er voorlopig niet eens aan te beginnen. Maar eenmaal ter plekke was het een feestje. …
Om te beginnen kreeg ik al meteen een mooie grote keizerlibel voor de lens. Die foto’s liet ik hier gisteren al zien. Daarna lukte het om aan de overkant van het vlonderpad verschillende azuurwaterjuffers in beeld te vangen. Daarmee was het wel tijd om weer terug te scharrelen naar de iLark, want ik wil ook niet al te wankel over zo’n vlonder lopen. Naast mijn e-step stond een mooie, recht afgezaagde boomstronk. Dat was een fijn plekje om even te zitten en wat te drinken en een stukje koek te nemen. En alsof dat nog niet genoeg was, kon ik daar even later een paar foto’s maken van een prachtige venwitsnuitlibel. Een prachtige primeur …
Moge duidelijk zijn, dat mijn dag goed was.
Nadat ik genoeg had gezien en gefotografeerd bij het bruggetje over het Alddjip, besloot ik op zoek te gaan naar een plekje, waarvan ik het bestaan kende, maar waar ik nog nooit was geweest. Het betreft een vennetje in het Wallebos, dat is ’t bos aan de westkant van de Zandlaan (OpenStreetMap). Nadat ik eerst even mis reed, kwam ik na een tijd uit bij het vlonderpad over het bedoelde vennetje …
Ik parkeerde de iLark en liep goed om me heen kijkend het vlonderpad op. Mijn aandacht werd meteen getrokken door een boomstam midden in het vennetje. Maar toen ik mijn ogen over de bladeren rond die stam liet glijden, werd ik blij verrast met een grote keizerlibel, die eitjes aan het afzetten was …
– morgen meer
In de derde van drie foto’s van de koepel in de Ecokathedraal richten we de blik omhoog. Naar de plek waar het licht uit de voorgaande foto’s vandaan komt, het ‘rookgat’ midden in het dak van het bouwwerk …
Afanja's Weblog 