Tagarchief: jong

IJspret voor jong en oud

Geplaatst op door

Gisteren schreef ik hier al, dat ik intussen was aangekomen op de ijsvlakte achter de Hooidammen. Hier lag een piste waar je gemakkelijk rondjes van 1,5 tot 2 km kon maken. In de jaren ’70 en ’80 heb ik hier regelmatig geschaatst. In echte winters stapten we hier of nog dichter bij huis op de schaats om bijvoorbeeld door de Alde Feanen naar Grou te rijden …

De echte liefhebbers waren er ook hier al vroeg bij woensdag. De ene jonge vader hielp zijn zoon om de eerst krabbelende streken op het ijs te zetten, een andere vader trok zijn nog wat jongere kind op de slee achter zich aan. Hij liet het zich met een brede lach op zijn gezicht welgevallen. Ook enkele grijzende schaatsers met intussen al wat lagere sixpacks maakten gezellig pratend hun eerste rondjes …

Nadat ik er een tijdje had staan fotograferen en filmen, besloot ik nog even naar het ijs in de Noarderkrite tussen Smalle Ee en de Veenhoop te rijden. Hemelsbreed gaat het om een afstand van slechts 1,5 km. Eigenlijk ligt die locatie op een flinke steenworp afstand achter deze bomen aan de Wolwarren …

Met de auto ben je daarvoor echter ruim 20 km onderweg. Er ligt namelijk geen brug over de vaarweg naar Drachten. Om bij het ijs tussen Smalle Ee en de Veenhoop te komen, moest ik dus vanaf de Hooidammen helemaal via Drachten omrijden. Dat laat meteen zien waarom zowel varen als schaatsen al lang in het bloed van veel Friezen zit. De afstanden van de ene plaats naar de andere zijn over water of ijs vaak veel korter dan over de weg …

– morgen meer ijs

Het kon nog net even

Geplaatst op door

De dooi was in grote delen van ons land al ingetreden, maar op het ondergelopen land bij de Hooidammen ten westen van Drachten kon zondag 14 december nog geschaatst worden. Aan het begin van de middag werd de lokroep van het ijs weer zo sterk, dat ik er toch nog maar even naar toe ben gereden …


De vaarweg tussen Drachten en Earnewâld lag nog helemaal open. De laatste keer dat daar ook een mooie laag ijs op lag, was in februari 2012. Maar dat kon de pret niet bederven, want voorbij de bomen lag links van de Hooidamsloot een mooie ijsvlakte …

Op die ijsvlakte, waar 4 dagen daarvoor de eerste vermetele schaatsers voorzichtig hun eerste streken zetten, lag nu van hier bijna tot Earnewâld een mooie stevige ijsvloer …


Zodra het schoeisel was verwisseld voor schaatsen, konden de eerste rondjes worden gemaakt. Nou ja, rondjes … het waren mooie ronden van naar schatting twee kilometer. Daar konden de liefhebbers die dag nog volop van profiteren en dat deden velen dan ook …

Na een paar van die rondjes was het voor menigeen wel tijd om de benen, die aan het begin van het seizoen nog niet gewend waren aan de schaatsbewegingen, even wat rust te geven. Dat was natuurlijk meteen een mooie gelegenheid om nog even iemand te bellen om te vertellen wat hij of zij miste …


Het deed me deugd om te zien, dat het niet alleen volwassenen waren die zich op de gladde ijzers waren. Er waren ook verrassend veel kinderen op het ijs. De kleinsten werden waar nodig overeind geholpen en gehouden door een van hun ouders. Wat grotere kinderen waren intussen op zichzelf aangewezen. Wie viel werd geacht al snel weer op te krabbelen om daarna gewoon verder te gaan, zoals ik dat zelf in het begin ook talloze malen had gedaan …

Luidruchtig overvliegende ganzen haalden me na verloop van tijd uit mijn dromerij uit de tijd toen ik zelf nog graag schaatste. Tijd om terug te gaan naar de warmte van de huiskamer …

Jonge kievit in de wei

Geplaatst op door

Gisteren had ik het genoegen weer enige tijd te worden rondgetoerd door mijn fotomaatje. Zo’n ritje als passagier bevalt me op zijn tijd wel. Het is best lekker om je ogen eens wat langer van de weg te kunnen houden en het landschap op een andere manier aan je voorbij te zien glijden. Ondanks het grijze wolkendek werd het weer een mooie en afwisselende rit …

160525-1206x

We hadden het er net over gehad dat het ook in de Kop van Overijssel tamelijk droevig gesteld was met het aantal weidevogels, toen Jetske links van het landweggetje waarover we rustig voort hobbelden een jonge kievit ontwaarde, die onder toeziend oog van pa of ma druk bezig was om zijn kostje bijeen te scharrelen …

160525-1208x

Het viel nog niet mee om het tweetal vanaf de passagiersplek door het geopende raam aan de bestuurderskant scherp in beeld te brengen, want de afstand was eigenlijk net wat te groot. Toch ben ik blij met deze foto’s, waarop het pluizige kuifje van het ijverige jong al te zien is …

160525-1210x

Met dank aan Jetske voor het onbaatzuchtig delen van deze waarneming, want als ik het me goed herinner, lag haar camera op dat moment onbereikbaar achter in de auto.

Wegdromen aan de waterkant

Geplaatst op door

Nu de temperaturen weer wat hoger worden, is het ook aan de waterkant weer goed toeven. Nadat ik voor het eerst sinds geruime tijd weer eens een wat langere fotokuier in De Deelen had gemaakt, heb ik een tijdje lekker bij de picknicktafel aan de oever van het eerste petgat gezeten …

160409-1412x

De boerenzwaluwen die in het botenhuis nestelen, waren me veel te snel, daarom heb ik me – af en toe even lekker wegdromend – maar bezig gehouden met rustiger zaken zoals wat riet en oude wingerd …

160409-1414xx

Maar de herfst en winter al geruime tijd voorbij, had ik natuurlijk ook oog voor de jonge, frisgroene voorjaarsverschijnselen zoals deze katjes, waarvan ik niet weet tot wat voor soort ze behoren …

160409-1413x

Even dacht ik good old Loch Petgat vlak voor me te zien opduiken, blijkbaar gingen droom en fantasie met me aan de haal … Tijd om de thuisreis te aanvaarden …

160409-1418x

Tot slot: over riet en waterkant gesproken: Jetske heeft weer een mooi vervolg gepresenteerd van onze intussen gezamenlijke series over het werk in het natte rietland in De Weerribben: “Een vervolg in het natte rietland“