Tagarchief: katjes

De weg naar boven

Geplaatst op door

Ik pak de draad weer op waar ik hem gisteren heb laten liggen, bij de vrijwel altijd natte, en daardoor vaak wat gladde trap naar een tussenniveau in het voorste deel van de Ecokathedraal …


Het is meteen duidelijk dat we in een al wat ouder deel van de Ecokathedraal terecht komen. Hier is duidelijk al meer mos en andere begroeiing tussen de stenen tot leven gekomen dan in het nieuwste deel, dat hier gisteren te zien was. Wat verder opvalt in de onderstaande foto is het brede scala aan materiaal waarmee de Ecokathedraal in de loop der jaren is opgebouwd. Dat varieert van trottoirbanden, stoeptegels en straatstenen tot oudere metselstenen tot ruw, ongepolijst beton …


Aan mos, robertskruid en andere kleine plantjes die zich in de kieren tussen de stenen nestelen, is hier geen gebrek. Die planten laten zich zien, de vele kleine spinnen en insecten die ongetwijfeld ook tussen de kieren zitten, blijven verborgen in de donkere kieren en spleten …

Via het tussenniveau zijn we intussen aangekomen op het hoogste deel voor in de Ecokathedraal. Ik schat dat je hier ca. 4 m boven het maaiveld staat …


Op de bovenstaande foto net niet zichtbaar, nestel ik me sinds een aantal jaren bij mooi weer graag even naast de tempel in de zon. Daar heb ik ook ditmaal even lekker gezeten, met zicht op bloeiende katjes niet ver voor me …

Na een zachte jaarwisseling

Geplaatst op door

De hazelaar lijkt zich van het flitswintertje half december weinig te hebben aangetrokken. Hoewel hij zijn bladeren nog maar net heeft laten vallen, staat de hij na een luidruchtige jaarwisseling, die zich voltrok bij een temperatuur van 13,5°C, al te pronken met katjes èn rode bloemetjes … *

  • Behaalde resultaten uit het verleden bieden ook op dit vlak geen garantie voor de toekomst. Het betekent derhalve niet dat een vroeg voorjaar gegarandeerd is.

Katjes in de sneeuw

Geplaatst op door

Toen vorige week werd aangekondigd dat we een pak sneeuw zouden krijgen, hoopte ik de katjes van de hazelaar zachtjes te zien wapperen met sierlijke sneeuwhoedjes op hun kruin …

Het pakte anders uit. Minuscule sneeuwvlokjes flitsten in volle vaart horizontaal voorbij aan de eveneens vrijwel horizontaal uitgestrekte katjes …

Na de sneeuwjacht dwarrelden de katjes moegestreden neer in de sneeuw. Kijkend naar de gelaagdheid hieronder, kwam de een eerder terecht dan de ander …

Een zonnige start

Geplaatst op door

Hoe het elders in den lande was, weet ik niet, maar hier in Fryslân is het jaar lekker zonnig begonnen. En vandaag schijnt de zon hier alweer. Als daar maar geen klap op komt …

Na de zachte decembermaand staat de hazelaar al in bloei. Tussen de langwerpige, geelwitte mannelijke katjes die zachtjes in wind heen en weer wiegen, hangen de veel minder opvallende kleine rode vrouwelijke bloempjes …

Eén van de twee stammen waaruit de hazelaar bestaat laten we binnenkort neerhalen. Op warme zomerdagen ben ik nog altijd blij met zijn schaduw, maar intussen beslaat die schaduw een groot deel van de dag vrijwel de hele tuin. Er zijn grenzen …

Man, vrouw, mees

Geplaatst op door

Vandaag begin ik met een paar foto’s die ik drie weken geleden van de hazelaar heb gemaakt. Dat is tenslotte een beeldbepalend, ’s zomers zelfs dominant onderdeel van onze tuin. Gisteren kon je hem door een druppel heen nog op zijn kop zien staan.

Vandaag gaat het me om de bloeiwijze van de hazelaar. De hazelaar is een zogenaamde naaktbloeier: hij bloeit voordat de bladeren aan de boom of struik verschijnen. Voor de bestuiving is de hazelaar afhankelijk van de wind. Aan de hazelaar zitten de mannelijke en de vrouwelijke bloeiwijzen apart. De mannelijke bloei kent iedereen wel, dat zijn de opvallende langwerpige, geelwitte katjes die vaak al in januari vrolijk hangen te wapperen …

De vrouwelijke bloemetjes zijn een stuk minder bekend. Het zijn kleine rode bloempjes, die zo onopvallend zijn dat veel mensen ze nog nooit gezien hebben. Staand onder onze hazelaar valt het ook niet mee om ze met het blote oog te zien, daarvoor hangen ze al bijna te hoog. Om ze goed te tonen, komt de macrolens er eigenlijk aan te pas, maar ook daarvoor hangen de bloempjes te hoog. Ik volsta daarom met een uitsnede van de eerste foto …

En de mees …?

Dat is de koolmees die ik zaterdagochtend in de hazelaar kon fotograferen. Op die foto is mooi te zien dat de kleur van de katjes al flink is veranderd. Ook kun je zien dat de structuur van de katjes een stuk opener is dan op de eerste foto. Na de passage van Ciara is het meeste stuifmeel er intussen wel uitgewaaid …

Stormschade en oude druppels

Geplaatst op door

Het is hier vandaag nog niet echt droog geweest, toch heb ik me tussen de buien door even in de tuin gewaagd om te kijken of er nog een aardig plaatje te scoren was. Dat viel weer lelijk tegen. Het waait nog steeds zo hard dat er geen druppel aan een takje of twijgje blijft hangen. De enige druppels die ik kon kieken, waren die op een paar door regen en wind gevelde krokussen. De komende dagen maar eens zien hoe veerkrachtig krokussen zijn … …

En dan prijs ik me in zekere zin toch weer gelukkig dat mijn weblogs uit de periode maart 2005 – juni 2010 verloren zijn gegaan op het wereldwijde web. De foto’s uit die periode bevinden zich namelijk nog steeds veilig in mijn eigen digitale archief. In donkere tijden als de huidige is het altijd fijn om daar af en toe even op terug te kunnen vallen …

En dus kan ik jullie vandaag laten meegenieten van een paar druppels die op 11 februari 2007 aan een sierlijk krullend takje onder de pergola hingen. Het kan niet missen of we moeten toen een stuk minder wind hebben gehad dan deze week …