Tagarchief: pergola

De drukte voorbij

Geplaatst op door

Gisteren waren er zowel jonge koolmezen als jonge merels regelmatig te horen in en rond onze tuin. De mereljongen heb ik niet gezien, maar een koolmeesje dat een misrekening maakte door op een te dun takje van de hazelaar te landen, kwam fladderend in de tuin terecht. Al snel had hij zich weer verstopt …

een jonge koolmees laat zich nog even in de tuin zien

Tegelijk met de koolmezen verlieten ook de mereljongen zaterdag hun nest. Pa en ma merel hadden hun tweede nestje nu eens niet in de pergola in onze tuin, maar ze bouwden een nieuw nestje bij de buren. Dat vonden ze zelf kennelijk nogal verwarrend, want ze kwamen wekenlang regelmatig terug in onze tuin om hun jongen te voeren, terwijl die al die tijd bij de buren zaten. Ik was er wel blij mee dat ze zich regelmatig vergisten, zo kreeg ik ze tijdens hun zoektochten naar het nest en/of de jongen toch weer verschillende keren voor de camera …

een merel zoekt haar jonkies die ergens in de buurt zijn
een merel staat met een snavel vol voer op een afdak te kijken waar haar jonkies ergens zijn

Daarmee is de drukte in de tuin eerst weer voorbij en kan ik de blik weer naar buiten richten. Morgen pak ik hier de draad weer op met het ritje door de Waddenstreek met Jetske van anderhalve week geleden.

Voedseltransporten in de tuin

Geplaatst op door

Nadat ik vanmorgen een ritje had gemaakt met o.a. een tussenstop voor een fotokuiertje bij de Leijen, heb ik vanmiddag enige tijd lekker in de zon op het terras gezeten. Aan rust kwam ik niet toe, want het was er druk. Pa en ma merel vlogen af en aan, want ze hebben weer een clubje af en toe luid piepende kuikens in hun nest in de pergola. Tussendoor liet ook het roodborstje zich nog even zien bij de schaal achter in de tuin …

pa merel met een snavel vol wormen voor zijn kuikens
het roodborstje liet zich weer even zien
ma merel heeft een tussenstop gemaakt boven de schuttingdeur

Het was een prachtige eerste voorjaarsdag, waarbij het kwik op het terras steeg tot ruim 16°C.

Vroege nestbouw

Geplaatst op door

Na de storing van gisteren draait mijn weblog weer, zij het nog niet optimaal. Het belangrijkste is, dat de foto’s weer toegankelijk zijn en dat ik er met enige improvisatie weer mee kan werken. En dus pak ik de draad maar weer op met de foto’s die ik gisteren had willen publiceren …

De zon heb ik hier de afgelopen weken maar weinig gezien of gevoeld. Toch ligt de gemiddelde temperatuur in februari ruim 4,5°C boven het langjarig gemiddelde. De vogels laten zich door die hogere temperaturen leiden. Het gevolg daarvan is dat ze ongeveer een maand eerder actief zijn dan normaal …

De heer en mevrouw Merel hebben de pergola boven de vijver in onze tuin ook dit jaar weer uitgekozen om een nestje te bouwen. Ze vliegen al ruim een week af en aan met bouwmaterialen. Daarbij heb ik ze er intussen op betrapt dat ze net als meerkoeten plastic afval gebruiken. Onder andere de onderste rand van een plastic zakje en een pakweg 40 cm lange witte nylon strip, waarmee dozen worden dichtgebonden, werden meegenomen …

Ik ben van dit koppel intussen wel wat gewend, twee jaar geleden hadden ze al jonkies toen er eind maart – begin april een laagje sneeuw lag. Die jonkies zijn korte tijd later allemaal uitgevlogen, daarom ga ik ervan uit dat het ook dit jaar wel weer goed zal komen …

Maan, zon, halo en vliegtuig

Geplaatst op door

Ik zoek mijn onderwerpen niet alleen op de grond of in het water, ik kijk er ook graag voor omhoog. Hoger dan de vogels in de lucht, vind ik ook de maan vaak de moeite van het fotograferen waard. De volle maan fotografeer ik maar zelden, die is me wat ‘te vlak’. In andere fasen zijn de kraters op de maan vaak mooier te zien. De onderstaande foto heb ik 2 maart tegen vijf uur ’s middags gemaakt (klikken = vergroten) …


Ook de zon en verschijnselen die we dankzij hem kunnen zien – denk daarbij b.v. een poollicht en lichtende nachtwolken – kunnen mooie foto’s opleveren. Een ander voorbeeld daarvan is een halo of kring rond de zon. Op 5 maart zat ik ’s ochtends rond 9:40 uur even met mijn eerste espresso van de dag op het terras. Plotseling zag ik een halo rond de zon, die zelf nog net schuil ging achter de klimop. De camera was weer snel gepakt, en een verkeersvliegtuig dat door de halo vloog, maakte het beeld af …

Ik sluit dit hoofdstuk af met een foto van de maan die ik op 1 april om 19:23 uur heb gemaakt. Ongeveer dezelfde fase als op de eerste foto. Ook hier zijn de kraters op de grens van licht en donker weer mooi te zien (ook hier is klikken weer vergroten) …

Druiven op het terras

Geplaatst op door

Nadat ik begin jaren negentig de tuin hier had heringericht, kregen we van mijn vader een stekje van een druivenstok van een oom van mij, de Boskoop Glory …

Het duurde even voordat hij aansloeg, maar daarna schoten de scheuten alle kanten op. Al snel waren zowel de zuidgevel van ons huis als de pergola bedekt. Dat zorgde in de zomer niet alleen voor een natuurlijk zonnescherm, maar hij leverde zo tussen 2005 en 2015 massa’s heerlijk zoet druiven …

We hadden vaak zoveel druiven, dat we er niet tegenaan konden eten. Regelmatig brachten we een schaaltje met druiven naar een paar van de buren. Een oud-collega heeft er zelfs eens heerlijke wijn van gemaakt. Daarnaast hielp Tijmen de eerste jaren met liefde en smaak ook graag een handje …

Die hulp viel helaas weg, toen Tijmen enkele jaren later ontdekte dat er ‘pitjes’ in onze druiven zaten. Ook daarna zaten we gelukkig nog niet zonder hulp. Als we de druiven niet snel en degelijk hadden beveiligd met een net, dan zorgden eerst de merels en vervolgens in grotere aantallen de spreeuwen er wel voor dat er niet teveel bleef hangen, voordat de winter zijn intrede deed …

Daar kwam rond 2015 een eind aan, omdat onze dierbare druif meer en meer in de greep kwam van meeldauw. Uiteindelijk begon hij helemaal weg te kwijnen en de druiven die er nog aan groeiden, verschrompelden al aan de stam. Niets mocht nog baten, daarom restte er in 2016 helaas geen andere optie dan hem maar te kappen. Het onderste deel van de stam heeft een plekje in de tuin gekregen …

Intussen staan er weer twee nieuwe druivenstokken. Aafje kocht een meeldauw-resistente Boskoop Glory en Jetske bracht een exemplaar mee uit Duitsland. Ook ditmaal duurde het een paar jaar voordat ze de gang te pakken gekregen. Dit jaar hangen er voor het eerst weer een paar trossen druiven aan. Nadat we op mijn verjaardag even een trosje hebben geproefd, kan ik zeggen dat ze net als de druiven van de eerste stok heerlijk zoet zijn …

Derde nestje merels uitgevlogen

Geplaatst op door

“Kiekeboe!” leek deze jonge merel dinsdagochtend te willen zeggen, toen ik de tuin in liep …


Ik zat er al een paar dagen op te wachten. Op de langste dag van het jaar was het zover: voor de derde keer dit voorjaar had een clubje jonge merels het nestje in de pergola boven de vijver verlaten …

De eerste zat achter in de tuin al op ooghoogte in een struik, de tweede kuierde belangstellend het terras op, en een derde zag ik onverschrokken onder de schuttingdeur doorlopen. Dat was niet slim, want daar kon ik hem niet tegen katten beschermen, en die zijn er nogal wat in de buurt …


Gelukkig hielden pa en ma merel de gang van zaken in en rond de tuin nauwlettend in het oog. Ik geloof zelfs, dat de kleine vrijbuiter weer terug is gelokt met een lekkere worm …

Nummer vier bleef tot de volgende dag in de pergola zitten, waar hij geregeld nog een hapje kreeg toestopt. Twee dagen hoorden en zagen we ze her en der in de tuin rond scharrelen. Intussen hebben ze hun vleugels letterlijk en figuurlijk uitgeslagen. Nu maar hopen dat merels niet aan een vierde leg beginnen, want de klimop rond de pergola moet nu toch echt gesnoeid worden …

3e Merelnest dit jaar

Geplaatst op door

De afgelopen weken vond ik het weer opvallend druk rond de pergola. Het zou toch niet zo zijn dat de merels daar nu al voor de derde maal dit voorjaar broeden? Voor de zekerheid spraken we af om het snoeien van de klimop en ander tuinwerk rond de pergola nog maar even uit te stellen …

Terwijl ik dinsdagochtend in de tuin aan een bakje koffie zat, zag ik weer één van de merels naar het nest vliegen. Met de koffie nog in mijn hand liep ik een paar stappen in de richting van de pergola. En jawel, daar hoorde ik heel zacht het gepiep, dat dit voorjaar al tweemaal eerder te horen was vanuit het nestje in de pergola …

Nu bomen en struiken vol in het blad zitten, zijn de merels nauwelijks of niet te zien, wanneer ze via die weg het nest benaderen. Daarom heb ik woensdagmiddag even mijn post achter de fietsenberging ingenomen. Daar vandaan heb ik mooi zicht op de schuttingdeur, ook daar maken de merels zoals bekend graag even een tussenstop. Zo’n tussenstop leverde me al snel deze drie foto’s op …

Men zal begrijpen, dat we blij zijn met ons kleine, maar kennelijk o zo vogelvriendelijke tuintje. 🙂