Tagarchief: riet

Tussenstop in Nederland

Geplaatst op door

Na het bijzondere treffen op de kleine begraafplaats van Baarlo werd het langzamerhand tijd om in rustig tempo terug te keren naar de basis. Via het dorpje Nederland reden we terug in de richting van Jetskes’ huis. Onderweg stopten we nog even bij het bruggetje van Nederland, waar de Veldhuisweg overgaat in de Rietweg (kaart OpenStreetMap) …

bij het bruggetje van Nederland

Tegenwoordig telt het dorp Nederland nog ongeveer 20 inwoners, maar in de 19de eeuw was het dorp veel groter. Het bestond uit Noord-Belt, Nederland en Zuid-Belt. De bewoners leefden voornamelijk van het veen. Er werd turf gestoken en riet gesneden. En er was, zoals we hoorden, een school. Maar die tijd is voorbij. Tegenwoordig staat de tijd er stil. Alleen wanneer het riet wordt gesneden, wordt de weg weer druk bereden …

weerspiegelingen op de Roomsloot in Nederland
weerspiegelingen op de Roomsloot
uitgestrekte rietvelden rond Nederland
'hier groeien daken' staat er op een groen bord bij het uitgestrekte rietland
'hier groeien daken' staat er op een groen bord bij het uitgestrekte rietland

Even bij de Leijen

Geplaatst op door

Het was een mooie, maar frisse dag voor een fotokuiertje bij de Leijen. Bij gebrek aan kracht van mijn onderdanen, heb ik me maar niet te ver op het glibberige paadje naar de vogelkijkhut gewaagd. Een korte rondvaart kon ook geen uitkomst bieden, de boot had net wat teveel water gemaakt. Maar het was goed. Ik had een frisse neus gehaald en er was genoeg om even van te genieten. Eigenlijk had ik voldoende aan het glanzende riet met hier en daar een mooie volle pluizige pluim …

rietland rond de Leijen met in de verte wat struikgewas en een paar bomen
de pluizige pluim van een rietstengel
rietland rond de Leijen met in de verte een paar bomen
een vol water gelopen bootje in een rietkraag
rietland rond de Leijen met in de verte wat struikgewas en een paar bomen

Laatste stop: de Alde Ie

Geplaatst op door

Nadat we de Opsterlandse Compagnonsvaart hadden gevolgd tot Lippenhuizen, stelde ik voor om een laatste stop te maken aan de Alde Ie (OpenStreetMap). De natte weilanden aan weerszijden van deze smalle, door het landschap slingerende landweg waren in het voorjaar vaak een klein paradijsje voor weidevogels. Hoe dat tegenwoordig is, weet ik niet, want sinds de weg in 2011 is afgesloten voor alle doorgaande verkeer, kom ik er niet zo vaak meer …

het Klidzerak, een vaart ten westen van Gorredijk
laag liggend hooiland langs het Klidzerak
laag liggend hooiland langs het Klidzerak
het Klidzerak met in de verte de kerktoren van Terwispel
rietstengels in het Klidzerak

Mother en child reunion

Geplaatst op door

Terwijl ik woensdagochtend in de grote vogelkijkhut in de Jan Durkspolder zat, zag ik rond het middaguur een reegeit tussen het riet verschijnen. Terwijl ze aan de waterkant rond scharrelde, kwam even later ook haar kalf uit het riet tevoorschijn …

moeder en kind treffen elkaar

Een filmpje voor de zondag …

Delen bij de Leijen

Geplaatst op door

Nadat er een kleine communicatiestoornis was opgetreden bij het maken van onze afspraak, pasten fotomaatje Jetske en ik de invulling van de dag gistermorgen probleemloos aan …

vissers op de Leijen boven en tussen de waterlelies

We reden naar de Leijen om het water te delen met een visser en diverse vissende vogels. Een passerende vrouw die in hoog tempo het meertje overstak op haar supplank, zorgde voor de sportieve toets …

een zwarte stern staat op het punt om zich in het water te storten
een vrouw gaat op de Leijen in hoog tempo vooruit op haar supplank

Een gewone oeverlibel deelde dit uitzicht met ons, terwijl hij aan de wand van de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ hing …

een gewone oeverlibel hangt aan de houten wand van de vogelkijkhut

Geurige jeugdherinneringen

Geplaatst op door

Tijdens een ritje op de iLark kwam ik afgelopen week tussen Drachten en Beetsterzwaag langs een weiland met heerlijk geurend hooi …

boerenland met lekker geurend hooi

Die geur bracht me meteen terug naar mijn kinderjaren. Tot mijn twaalfde was ik tijdens de zomervakanties regelmatig een paar weken rond de boerderij te vinden. Daar bewaar ik nog altijd warme herinneringen aan …

lekker geurend hooi met daartussen riet langs sloten
lekker geurend hooi

Jongens blijven jongens

Geplaatst op door

Ik kom tot een afronding van ons dagje in het riet bij rietsnijder Klaas Jan en zijn oom Errie. Maar eerst kijken we nog even bij de jonge rietsnijders, die we al eerder aan het werk zagen. Zij waren nog bezig met het verbanden van de laatste ruigte …

een hoopje brandende ruigte in het rietland

Rhena vond het allemaal prima, die lag nog steeds lekker op haar eigen hoopje ruigte in de zon. Natuurlijk moest het vuurtje nog even worden opgepookt, voordat het zou doven. En dan blijven jongens tussen het harde werk door natuurlijk gewoon jongens. Nog even flink poken, even erin springen, het kan allemaal en het moet ook allemaal even gedaan worden natuurlijk …

op de voorgrond ligt een hond te slapen in een bosje riet, daarachter brandt een klein vuurtje en op de achtergrond passeren een paar fietsers
nog even flink poken in de goeddeels verbrande resten
het vuurtje wordt even opgepookt
een jongen in een blauwe overall springt in het vuurtje
ook rietsnijders in de dop zijn kinderen met kwajongensstreken
kijken of het vuurtje zich uit laat trappen
nog even flink poken in de goeddeels verbrande resten
geduldig wachten tot het vuur gedoofd is

En dan is het uiteindelijk een kwestie van nog even geduldig erbij blijven, want het vuurtje moet wel goed gedoofd worden. Ook dat hoort erbij als hij net zo’n bevlogen rietsnijder als je vader wilt worden …

de jonge rietsnijder wacht geduldig tot het vuurtje dooft

Met dank aan rietsnijder Klaas Jan voor de gastvrijheid op de grens van de Weerribben en de Wieden!