Mijn eerste videovlucht

Dat er behalve knappe foto’s ook mooie videootjes te maken zijn met de DJI Flip, hebben jullie hier gisteren kunnen zien. Voor dat filmpje stond de camera in de automatische stand, en dan is het niet zo moeilijk. Er zit echter ook een zogenaamde DLOG-M stand op, de opnamen die je daarmee maakt zijn vlak van kleur en contrast. Om tot een mooi natuurlijk beeld te komen, moeten de opnamen voor publicatie eerst worden bewerkt …

Ik kreeg het advies om daarvoor gebruik te maken van de gratis versie van DaVinci Resolve. Dat heb ik geweten. Ik bewerk mijn video’s al pakweg 20 jaar met Cyberlink Powerdirector, daar kan ik mee lezen en schrijven. Mijn huidige versie kan het zwaardere werk van de dronevideo’s echter niet neer aan. En ik heb geen zin en geen geld om in de nieuwste versie van Powerdirector te investeren …

DaVinci Resolve is echter andere koek. Het programma is ontworpen en gemaakt voor professioneel gebruik, waardoor de meeste functies nogal technisch en complex zijn. Om te beginnen ben ik maar op zoek gegaan naar tutorials op YouTube. Bij de een na de andere raakte ik echter na verloop van tijd de draad kwijt. Uiteindelijk vond ik een video die me in bijna 50 minuten tijd stapsgewijs door de belangrijkste functies voerde …

Aan de hand van die video heb ik de opnamen, die ik heb gemaakt op de eerste dag waarop ik met Flip op pad was, stapsgewijs bewerkt. En dit is het eerste resultaat, ruim 17 minuten ruwe DLOG-M opnamen die ik heb bewerkt en teruggebracht tot 5:19 minuten. Het is nog niet optimaal, maar het is een begin …

Mijn eerste dronebeelden

Voor mijn eerste vlucht met de DJI Flip ben ik naar de Bûtendiken tussen Smalle Ee en De Veenhoop gereden (OpenStreetMap). Halverwege de weg staat in de zuidelijke berm een laag boompje, verder is er in een omtrek van bijna 500 m geen boom te vinden. Een prima plek dus om zonder gevaar van een crash mijn eerste vluchten te kunnen maken. Daar heb ik de auto in de berm geparkeerd …

Met de camera naar het noorden gericht, laat ik om te beginnen het beeld van west naar oost over de vaarweg naar Drachten glijden. Op de eerste foto zien we in noordwestelijke richting de Wide Mûntsegroppe. Vervolgens zien we op de middelste foto recht voor ons aan de overkant van de Mûntsegroppe de locatie waar het nieuwe meer bij Oudega wordt gegraven. Op de laatste foto kijken we in noordoostelijke richting naar de Smalle Eesterzanding in de verte …

Morgen laat ik de camera hier wat verder rond gaan …

Even voorstellen: Flip

Zoals ik gisteren al schreef, was ik toe aan een nieuwe prikkel om het derde decennium van mijn weblog mee in te gaan. Die heb ik intussen gevonden in de vorm van een kleine drone …

De DJI Flip is een kleine, niet te snelle drone met een dosis A.I. aan boord, die het mogelijk maakt om de drone zonder afstandsbediening te laten vliegen. De Flip heeft met zijn opvouwbare propellers een eigenzinnig uiterlijk. Daarin schuilt ook een van zijn zwakkere punten, hij is nogal windgevoelig. Zijn grootste kracht zit in de geweldige camera, die goed is voor 4K-video en 48 MP foto’s. De komende tijd zal ik hier wat foto’s tonen, die ik in de eerste, gelukkig goeddeels windstille dagen heb kunnen maken. Dit is de eerste foto die ik met mijn nieuwe aanwinst heb gemaakt …

Morgen meer …

Minimalisme met meeuwen in de mist

Een fijn plekje om wat minimalistisch foto’s in de mist te maken is het strandje bij Smalle Ee. Er staan twee rijen palen, die het ‘veilige’ zwemgebied markeren. Bij mist lijken ze het eind van de wereld te markeren, daarachter verdwijnt alles in het niets …

Een paar meeuwen wilden vorige week woensdag wel even meewerken om samen met de paaltjes minimalistisch mooi in de mist op te gaan …

Een rondje Smalle Ee

Gisteren stond ik voor het eerst sinds het vaartochtje in juli weer dusdanig stevig op mijn benen dat ik het weer heb aangedurfd om een ritje op de iLark te maken. Over de schelpenpaadje langs het riviertje de Drait en de dorpstuin De Wilgen zette ik koers naar Smalle Ee …

Onderweg passeerde ik een grote zilverreiger, die naast het schelpenpad in een slootje stond te vissen. Hij was zo geconcentreerd bezig, dat hij zich er niet druk om maakte dat ik was gestopt om wat foto’s te maken …

Niet veel verderop heb ik een tussenstop gemaakt bij het strandje van Smalle Ee. Ondanks het mooie en arme weer stonden de speeltoestellen er stil en verlaten bij. En dat was met het oog op de onweersbuien, die in de loop van de middag werden verwacht, misschien ook niet zo gek. Op dat moment waren de wolken van de eerste buien die zich boven het IJsselmeer ontwikkelden op de tweede foto van dit blogje al te zien …

Voor de terugweg besloot ik een andere route te kiezen. Over de Mûntseleane naar de Wilgen en van daar via de Heide en de Skeanewei terug naar de Drait, waar ik nog weer even aan de waterkant heb gezeten …

Dat zegt jullie natuurlijk allemaal niks, maar dat hoeft ook niet. Wat wel van belang is, is dat mijn onderdanen me vanmorgen meteen na het opstaan hebben verzocht om mijn plannen voor vandaag nog maar even uit te stellen. Een ritje van ruim 11 km met een paar fotostops was eerst wel weer even genoeg. Maar gelukkig heb ik prima alternatieven in de vorm van het skûtsjesilen bij Omrop Fryslân TV en de Tour de Femmes bij de NOS.

Terug via het bos in ’t ijs

Nog een laatste blik op de Noarderkrite tussen Smalle Ee en de Veenhoop, waar de laatste schaatsers vorige week donderdag hun rondjes nog even bleven draaien …

Nadat ik nog even had rondgekeken, stapte ik in de auto om dezelfde bijna 20 km lange route van gisteren in omgekeerde richting af te leggen. Onderweg van de Noarderkrite naar de Hooidammen maakte ik nog even een tussenstop bij het bos in de retentiepolder bij Smalle Ee. Rond de stammen waren ook hier de sporen van het zakkende ijs goed te zien …

Wie zich naar aanleiding van de foto van de zwanen, die hier dinsdag lekker op het ijs lagen, zorgen maakte of de zwanen niet vast zouden vriezen of dat ze misschien een gebrek aan water hadden … Niets van dat alles, ze lagen er op dat moment lekker in de zon. Voor open water konden ze in een sloot aan de andere kant van de weg terecht. Daar zaten ze nu ook in een weiland …

Een nog bevroren retentiepolder

Stapvoets terugrijdend over de Bûtendiken, kwam ik langs de kleine retentiepolder, die gescheiden door een vaart naast ‘de ijsbaan’ op de Noarderkrite ligt. Op dit punt wordt het water de polder in of uit gelaten …

Hier is goed te zien dat Wetterskip Fryslân op dat moment al heel wat water had weggepompt sinds het was gaan vriezen. Het waterpeil was er zeker een centimeter of 15 is gezakt. Dat maakte het ijs in ondergelopen retentiepolders ook volstrekt onbetrouwbaar …

Een stukje verder naar het oosten heb ik nog eens een tussenstop gemaakt om wat foto’s te maken. Ik kan echt genieten van zo’n in het ijs weerspiegeld rietkraag. En dan loopt er ook nog eens een mooie diagonale lijn achter …

Nog weer wat oostelijker heb ik de auto even in de harde berm gezet om wat foto’s te maken van dit dichtgevroren windwak langs een rij paaltjes. Hier is zeer waarschijnlijk sprake van gevaarlijk dun ijs. Het is altijd handig als je het ijs wat kunt ‘lezen’ …

Ik sluit vandaag af met een foto van wat mooie kleine ijssculpturen ergens in het midden van de ijsvlakte links van de paaltjes. Tot mijn schande moet ik bekennen, dat ik ’s middags thuis pas zag wat voor prachtige creaties dat waren. Als ik het ter plekke had gezien, had ik geprobeerd er meer werk van te maken …

Geniet nog maar even na van die mooie blauwe tinten, want vanmorgen kleurt het hier grijs …