De MS heeft me weer in zijn greep vandaag. Vanaf het ontwaken staat de dag weer in het teken van een slopende en voortslepende vermoeidheid. Ik ga straks eens lekker achterover liggen. Wie weet, misschien verschijnt er nog een mooie circumzenitale boog om me aan op te trekken …
Hoewel ik de warmste dagen goed ben doorgekomen, eist het zomerweer ook dit jaar weer zijn tol. Tot nu toe lukt het heel aardig om redelijk actief te blijven, maar het kost allemaal veel energie. Van elk uitstapje moet ik langer bijkomen. Daarom schakel ik maar eens over op de zomerprogrammering. Minder tekst en minder foto’s, maar wel wat groter en minstens zo mooi (hoop ik).
Om te beginnen een paar kleine kleine groene wantsen op de zaaddoosjes van de blauwe iris in de tuin. Zij zijn net als ik niet van die hardlopers …
Een ‘rare week’ is eigenlijk een understatement. De eerste drie dagen van de week was ik bij temperaturen onder het vriespunt dagelijks een paar uurtjes langs het ijs te vinden. Vrijdag heb ik samen met mijn fotomaatje bij een temperatuur van 17°C een prachtige dag gehad bij de rietsnijders in De Weerribben. Het was dan ook geen wonder dat ik vrijdagavond moe maar voldaan thuis kwam …
De computerstoring, die zaterdag na het opstarten van mijn pc plotseling optrad, waardoor tal van applicaties niet meer werkten, was er wat teveel aan. Na twee dagen puzzelen heb ik de zaak bijna weer onder controle. Maar het gevolg is wel dat ik nu niet alleen fysiek, maar ook mentaal even heel moe ben. De komende dagen hoop ik rustig bij te kunnen tanken. Daar is het in ieder geval goed weer voor …
Het was weer een mooie dag met mijn fotomaatje gisteren, mooi maar vermoeiend. Daarom ga ik vandaag min of meer verplicht weer eens een dagje voor anker …
Maak er een mooie zaterdag van!
Mooie zondag allemaal, ik heb vandaag even een min of meer verplichte rustdag …
Met uitzonderling van enkele marginale uitstapjes kom ik al sinds eind juni niet meer aan mijn fotokuiertjes toe. Ik had me erop verheugd om er vandaag weer eens uit te kunnen vliegen met mijn fotomaatje. Maar met het oog op de warmte durf ik het ook vandaag weer niet aan …
Zo lang ik binnen bij de airco blijf, gaat het prima. Zodra ik naar buiten ga, wordt het al snel een stuk minder. Op het warmst van de dag lukt het me net om een keer heen en weer te lopen in de tuin, daarna vinden mijn onderdanen het welletjes. En dat vind ik te weinig om er vertrouwd op uit te kunnen gaan. Ik zal nog even moeten wachten op enige afkoeling. Maar een daling tot ca. 15°C als maximumtemperatuur, die voor eind volgende week wordt voorspeld, is ook meteen weer wat teveel van het goeie. Afijn, dat fotokuiertje zal nog even moeten wachten …
In de derde van drie foto’s van de koepel in de Ecokathedraal richten we de blik omhoog. Naar de plek waar het licht uit de voorgaande foto’s vandaan komt, het ‘rookgat’ midden in het dak van het bouwwerk …
Afanja's Weblog 