Het boompje en de zilverreiger

Ik heb nog een paar foto’s gemaakt bij het eerste petgat bij de parkeerplaats, waarbij het me niet direct om de kleuren van lucht, water en riet ging …

Het was nog steeds droog en Jetske vermaakte zich daar ergens bij het eind van het petgat prima, vermoedde ik. Ik besloot me nog even uit te leven met het meerstammige boompje en de grote zilverreiger die daar ver achter stond …

Drie van drie

In de derde van drie foto’s van de koepel in de Ecokathedraal richten we de blik omhoog. Naar de plek waar het licht uit de voorgaande foto’s vandaan komt, het ‘rookgat’ midden in het dak van het bouwwerk …

Twee van drie

Vandaag de tweede van drie zwart-witfoto’s die ik in de Ecokathedraal bij Mildam heb gemaakt van de koepel, een bouwwerk dat in 2017 is gestapeld van losliggende stoeptegels …

Eén van drie

Naar mate de zomerwarmte langer aanhoudt, nestelt hij zich dieper in mijn systeem. De tijdelijke dipjes in de temperatuur maken het er daarbij niet beter op, want juist die voortdurende schommelingen, verhinderen de gewenning aan een bepaalde temperatuur en luchtvochtigheid.

Na mijn lekkere ritje op de iLark op dinsdagochtend, werd ik de afgelopen dagen weer ruw op mezelf teruggeworpen. Vermoeidheid en krachtsverlies in mijn benen zijn dusdanig groot, dat ik zelfs mijn tweewekelijkse afspraak met Jetske voor vandaag heb moeten cancelen. En dat zegt wel wat, want dat doe ik niet snel.

Omdat het de komende dagen opnieuw warmer wordt, heb ik besloten het me dit weekend maar eens makkelijk te maken. Vandaag en de komende dagen steeds één zwart-witfoto van een drieluik …

MS, de iLark en lampionnetjes

Had ik al verteld dat de iLark weer helemaal oké is en dat het geen cent heeft gekost? Tijdens een kopje koffie bij de dealer in Surhuisterveen was al snel duidelijk wat het probleem was. De accu bleek nog prima te zijn, maar als de iLark langere tijd stil staat, wil er wel eens een communicatieprobleempje optreden. Even een paar maal gas geven blijkt dan voldoende te zijn om de iLark weer aan de praat te krijgen. Je moet het maar net even weten …

Het is alleen jammer dat ik voorlopig nog niets aan de ilark heb. Zo lang de wind vanuit het noordoosten waait, is het veel te koud om ook nog maar aan een ritje op de iLark te denken. Daarvoor moet het eerst toch wel een graad of 18 zijn …

Het is me de afgelopen weken zelfs te koud voor fotokuiertjes in de natuur. Omdat de MS mijn ‘inwendige thermostaat’ heeft gesloopt, heb ik bij de huidige temperaturen voortdurend last van spierspanning in mijn benen. Die spanning wordt de laatste tijd bij het lopen helaas al snel pijnlijk. Verder dan de tuin kom ik tegenwoordig dan ook niet veel. Maar ach, hoewel ook de tuin onder de kou te lijden heeft, valt zo nu en dan ook nog wel wat te fotograferen …

Zondag en maandag heb ik aan het eind van de middag gebruik gemaakt van de stand van de zon. Een paar skeletjes van lampionnetjes hingen rond dat tijdstip enige tijd mooi in het licht, waardoor de schaduwen op een paar grijze plantenbak stonden afgetekend …

Frisgroen in het zonlicht

Hoewel ik door de seizoenen heen elke dag wel even een paar keer de tuin in loop, heb ik er afgelopen weekend voor het eerst dit jaar weer eens langere tijd achtereen gezeten …

Het lang verwachtte zonnetje zette op verschillende plaatsen in de tuin het frisse groene van de nieuwe lente mooi in het licht. De bladnerven van sommige bladeren waren duidelijk zichtbaar en de eerste insecten op de laatste foto waren een mooie bonus …

Een rondje om de kerk

Voor de laatste fotolocatie van de dag had Jetske de protestantse kerk van Wapserveen in gedachten. Het is een rechthoekige zaalkerk uit 1803, die aan de noordzijde van het Oosteinde in Wapserveen staat (Google Maps). De kerk is sinds 1965 een rijksmonument …

Een rondje om de kerk leerde dat het een eenvoudige, goed onderhouden kerk is, die omringd door bomen op een lichte verhoging in het landschap staat. De ramen zijn al even mooi en eenvoudig als de kerk zelf. De zon scheen rond drie uur ’s middags nog op de zuidgevel, zodat we aan de noordkant net wat licht door de ramen konden vangen …

Morgen bekijken we de klokkenstoel van dichtbij. Ik kan alvast verklappen dat die er een stuk minder goed bij staat dan de kerk …