Categorie archief: Tijmen & Pepijn

Een kleurrijke dag

Geplaatst op door

We reden nog maar net buiten Drachten, toen ik gistermorgen een regenboog zag verschijnen. Zoals gebruikelijk wanneer ik op de passagiersstoel zit, had ik de camera op schoot, dat kwam weer goed uit …

bij vertrek uit Drachten zagen we een regenboog

In Leeuwarden wachtte de traditionele verjaardagstaart, die ditmaal het thema ‘kerst’ had meegekregen. Gelukkig waren we weer mooi op tijd, zodat ik nog even een foto van de taart kon maken …

verjaardagstaart in kerstkleuren

De zorgvuldig door Marianne versierde kerstboom was ook dit jaar weer een paar foto’s waard …

kerstboom met versiering
kerstboom met versiering
kerstboom met versiering

Tijmen kreeg onder andere een in Delfts blauw uitgevoerde panda …

een panda in Delfts blauw

Toen we ’s middags Drachten weer binnen reden werden we opnieuw getrakteerd op een regenboog, die het einde van een kleurrijke en gezellige dag markeerde …

bij terugkeer in Drachten zagen we opnieuw een regenboog

De aanloop naar Kerst 2005

Geplaatst op door

Na haar laatste werkdag van het jaar 2005 kwam Aafje thuis met haar kerstpakket. ’s Avonds stalde ze het uit op tafel. Het viel niet tegen dat jaar …

het kerstpakket van 2005 is uitgepakt

Maar de volgende dag, we schrijven dan vrijdag 23 december, kregen we een nog veel mooier cadeau. Die dag aten we beschuit met muisjes, nadat de eerste kleinzoon die dag was geboren …

beschuit met muisjes
Aafje bij de couveuze van Tijmen

Nu, 19 jaar – oftewel 6.940 dagen, 166.560 uren, oftewel 9.993.603 minuten, 599.616.211 seconden – later is de couveusebaby uitgegroeid tot een gezonde jongeman, die na het behalen van zijn gymnasiumdiploma klaar is om de grote wereld in te stappen …

intussen is het couveusekindje uitgegroeid tot een gezonde jongeman die met zijn gymnasiumdiploma klaar is om de grote wereld in te stappen

– Fan herte lokwinske Tijmen!

Hoera Geslaagd!

Geplaatst op door

Hij wist de spanning er lang in het houden met een herexamen, maar gistermiddag waren we dan toch getuige van de diploma-uitreiking van onze oudste kleinzoon …

een roos met een kaartje 'Hoera Geslaagd'

Wij staan bepaald niet bekend als kerkgangers, maar omdat het Stedelijk Gymnasium in Leeuwarden de diplomering traditioneel organiseert in de Grote of Jacobijner Kerk, maakten we daar gisteren graag een uitzondering op. Aafje zag voorafgaand aan het officiële gedeelte kans om Tijmen t.g.v deze heugelijke gebeurtenis een gegraveerde pennenset te geven, zodat hij zijn diploma kon ondertekenen met een pen van pake en beppe …

De Grote of Jacobijner Kerk in Leeuwarden
De Grote of Jacobijner Kerk in Leeuwarden
in de Grote of Jacobijner Kerk
toespraak bij de diploma-uitreiking
Tijmen luistert aandachtig naar de toespraak bij de diploma-uitreiking
felicitaties op het plein voor de kerk
na afloop van de diploma-uitreiking

Het zal na afloop ongetwijfeld nog lang gezellig geweest zijn, maar daar hebben wij ons niet meer aan gewaagd. Terwijl de gediplomeerde vandaag met een aantal vrienden begint aan een Interrail-avontuur, pak ik een rustdag …

een boeket zonnebloemen

Een oude natuurspeeltuin

Geplaatst op door

Nadat ik bij het Bezoekerscentrum van Natuurmonumenten in de Weerribben-Wieden was neergestreken bij één van de picknicktafels, viel mijn oog op een speeltuintje aan de andere kant van het paadje …

Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, omdat ik in mijn werkzame leven ook een tijdlang ‘speelgelegenheid’ in mijn portefeuille heb gehad. Hoewel het erg klein was, was dit in de basis toch wel een speeltuintje naar mijn hart. Een lekker ruig en licht heuvelachtig stukje land met wat houten speeltuigen en een waterbaantje. Een terreintje dat natuur en avontuur op kleine schaal herbergt, een terreintje zoals ik het ook uit mijn eigen jeugd nog ken …

Toen ik me even later weer op de andere kant richtte, zwom een knobbelzwaan traag en sierlijk voorbij …

In de verte zag ik Aafje en Pepijn stilaan weer dichterbij komen. Zo te zien wist Aafje Pepijn’s aandacht nog steeds vast te houden met boeiende informatie over terrein en omgeving …

Terwijl donkere wolken zich samenpakten boven de Beulakerwijde, lieten we ons op het terras nog even verleiden om een ‘best wel droge lekkere koek met zonder slagroom te eten’, zoals Pepijn het later samenvatte …

Bezoekerscentrum de Wieden

Geplaatst op door

Omdat de andere drie al bezigheden voor de middag hadden gevonden, trokken Aafje, Pepijn en ik voor een natuurwandeling naar het Bezoekerscentrum De Wieden bij St. Jansklooster …

Vorig jaar heb ik hier samen met mijn fotomaatje een uitgebreide fotoserie gemaakt van de koninginnepage. In de tuin vormden nu de bijzonder getinte irissen het hoogtepunt …

We hadden een goed moment gekozen, want het was lekker rustig bij het Bezoekerscentrum. Om de kans op vlinders wat groter te maken, had het alleen net wat warmer en zonniger mogen zijn …

Omdat mijn onderdanen weer niet erg krachtig waren, heb ik bij het bruggetje aan het begin van het een kilometer lange vlonderpad afscheid genomen van Aafje en Pepijn …

Terwijl zij aan hun rondwandeling begonnen, nam ik wat foto’s van het gemengde kleurenpalet van echte koekoeksbloemen en boterbloemen in de verte …

Toen Aafje in de verte begon te vertellen over de bloempjes en de beestjes ter plekke, heb ik me tactisch teruggetrokken tot bij een van de picknicktafels aan de andere kant van het water …

Zaterdagochtend aan ‘ t water

Geplaatst op door

Thuis ben ik sinds Aafjes’ pensioen ook vaak als eerste uit bed, hier bij dit huisje aan de waterkant heb ik daar toch wel extra van genoten …

Vanaf het terras liet ik mijn blik over en langs de Dwarssloot glijden. Het was er heerlijk rustig en als het aan de overbuurman lag, was het zo te zien de bedoeling dat dat ook zo zou blijven …

De eenden voelden zich intussen zo vrij, dat ze gezellig bij me op het terras kwamen liggen. Lang zou dat overigens niet duren, want de eenden zouden weldra kennismaken met een volgende gast …

De volgende die zich op het terras meldde, was namelijk mijn grote vriend Oskar. Nadat hij de eenden naar hun plek in het water had verwezen, begon hij aan zijn eerste rondgang door de tuin die dag. Het moest natuurlijk wel even duidelijk gemaakt worden wiens territorium dit voorlopig was …

Zie je Oskar, dan is de jongste kleinzoon Pepijn vaak niet ver weg. En zo was het ook die dag. Pepijn verscheen vlak na Oskar in de tuin, en hij had er duidelijk zin in …

Kijk ze nou zitten, Pep en Os … een bijzonder soort twee-eenheid …

Leegte

Geplaatst op door

Na een paar rare weken in Huize Afanja word ik vandaag geplaagd door een soort leegte en plaatsvervangende vermoeidheid …

Oktober vorig jaar kwam mijn moeder na een val in het ziekenhuis terecht. Zodra ze daar weer was opgekalefaterd, kreeg ze een kamer op de Afdeling Revalidatie in een zorg- en verpleegcentrum in Drachten. Daar werd al snel duidelijk dat het niet meer zou lukken om nog zelfstandig te wonen. Drie weken geleden kreeg ze onverwacht snel te horen, dat er een kamer voor haar beschikbaar zou komen in een ander verpleegcentrum in Drachten. En intussen is ze met vereende krachten van mijn broer, mijn zus en Aafje al verhuisd ook, en ze zit daar prinsheerlijk. Door Aafje werd ik daarbij in fysieke zin steeds uit de wind gehouden, meer dan wat administratieve hand-en-spandiensten heb ik daar eigenlijk niet aan bij hoeven dragen. Maar het houd je wel bezig …

Een week geleden kwam daar het plotselinge overlijden van Joep bij. In aanloop naar zijn afscheid heb ik weinig meer kunnen doen dan wat oude foto’s bij elkaar zoeken. Vooral het verdriet van Nils, maar ook dat van Marianne en de beide jongens was en is groot. Maar ze hebben Joep een mooi, intens en waardig afscheid bezorgd. Vandaag is het even tijd voor rust en leegte, de rest komt nog wel …