Gesloopt door elfenbankjes

Wie hier al wat langer meeleest, herinnert zich misschien nog de vele elfenbankjes die er in januari 2023 groeiden op een stuk boomstam, dat ik twee jaar eerder in de tuin had gelegd …

Nu, bijna drie jaar later, is er van het stuk boomstam weinig meer over. De schors vormt deels nog een omhulsel van de lucht en het vermolmde hout, dat er nog is overgebleven …

Je zou kunnen zeggen dat het stuk boomstam volledig is gesloopt door de elfenbankjes, die er bijna drie jaar geleden nog goede sier maakten. Je kunt zien dat de restanten al bij lichte aanrakingen uit elkaar vallen …

Een ander stuk van dezelfde boomstam, dat sinds januari 2021 drie meter verderop in de tuin ligt, lijkt nog volledig intact te zijn. De natuur zit wonderlijk in elkaar …

Geen merels, wel koolmezen?

Voor het eerst sinds jaren lijken we dit voorjaar geen jonge merels in de tuin te krijgen. Ons paartje had er dit jaar voor gekozen om nu eens geen gebruik te maken van een nest in de pergola boven de vijver. Ze maakten in plaats daarvan een nieuw nest in de klimop langs de vijver. Dat vond ik meteen al geen goed plan, omdat het een kwetsbaar plekje is.

Die vrees bleek onlangs uit te komen, toen ik op een ochtend een nog kaal jong mereltje op het terras vond. Waarschijnlijk is hij slachtoffer geworden van een van de buurtkatten. Bij het nest was het stil. En dat is het sindsdien gebleven … 😢

Ik heb mijn hoop nu gevestigd op de koolmezen. Zaterdagmiddag leek er weer een koppeltje serieus belangstelling te hebben voor het nestkastje aan de hazelaar. Zou mooi zijn als het wat wordt …

Tussen de laatste bladeren

Maandag was de hazelaar nog goeddeels gevuld met hoofdzakelijk geel gekleurde bladeren. ’s Zomers ben ik blij met dat volle, dan groene bladerdek, omdat het koelte brengt. Nu de winter voor de deur staat is wat minder blad en wat meer licht in de tuin wel weer lekker …

De passage van storm Conall gisteravond kwam als geroepen om dat licht in de tuin terug te brengen. Toen ik vanmorgen de tuin in liep, zag ik meteen dat de meeste bladeren intussen een ander plekje hebben gevonden. Bijkomend voordeel van de vliegende storm is dat de meeste bladeren buiten onze tuin terecht zijn gekomen. Veel opruimwerk hebben we er dus niet meer van …

Een koolmeesje zat tussen de laatste bladeren in de hazelaar om zich heen te kijken. Hij had weer uitzicht, en hij zag dat het goed was …

De boom en de maan

Bewolking bepaalt ook deze week het weerbeeld hier in het noorden weer voor een groot deel van de dag. Maar zowel gisteren als eergisteren loste de bewolking in de loop van de middag tijdelijk op. Gisteren tikte het kwik halverwege de middag zelfs even de 15°C aan …

Toen ik maandagmiddag op zoek was naar een ander standpunt om de merels te kunnen fotograferen, zag ik de maan door de hazelaar schijnen. Leek me goed om daar maar even een paar foto’s van te maken. Zodra de boom straks weer vol in het blad zit, zal dat tot december niet meer lukken …

  • Ook vandaag is de dag weer bewolkt begonnen. Het regent zelfs zachtjes, en dat lijkt het voorlopig ook te blijven doen.

Vogels in de sneeuw

Voordat het voorjaar zijn intrede doet, wil ik nog wat van mijn sneeuwfoto’s kwijt. Om te beginnen wat foto’s, die ik in de tuin heb gemaakt van vogels in de sneeuw. De meest bijzondere gast die zich de laatste tijd een aantal keren heeft laten zien en horen, is de grote bonte specht, die graag eens wat komt hameren in de hazelaar. In de sneeuw blijkt hij helemaal niet zo wit te zijn …

De merels zijn zomer en winter graag te gast in onze tuin, maar in de sneeuw had ik ze al lang niet meer kunnen fotograferen. Ook een paar koolmezen komen regelmatig even langs om te zien of er nog wat lekkers te halen valt. De laatste van het onderstaande drietal is één van de houtduiven. Die ben ik liever kwijt dan rijk, maar het heeft er alle schijn van dat ze dit jaar weer een nest in onze hazelaar willen bouwen …

Met stip het leukste vogeltje dat we ’s winters vaak bij de voederplek op het terras zien, is het roodborstje De afgelopen weken liet hij zich dagelijks even zien. In de sneeuw is hij nog leuker dan anders …

Impressie van een herfstdag

Sommige fotografen beheersen de kunst om in het bos foto’s te maken van ‘bewegende bomen’, terwijl er geen zuchtje wind staat. Ik heb dat ook wel eens geprobeerd, maar dat leverde meestal niet meer op dan een fotografische wirwar die meteen rijp was voor de prullenbak. Maar de aanhouder wint.

Daarom heb ik, voordat de laatste bladeren van de bomen waren gewaaid, begin december nog eens geprobeerd om een eigen impressie van een herfstdag in de tuin te maken …