Tagarchief: It Fryske Gea

Op it Reaklif

Geplaatst op door

We naderen het eindpunt van onze tocht langs de Friese kliffen: it Reaklif oftewel het Rode Klif. Reaklif is met zijn hoogte van 10 meter ook meteen het hoogste punt van de rit. Het is een keileem heuvel met een steile wand aan de kant van het IJsselmeer …

In 2010 ben ik eens over het hek geklommen om af te dalen naar het einde van de strekdam aan de voet van het klif. Dat geeft een aardige indruk van de hoogte van Reaklif, Aafje ziet er op de derde foto hieronder nog slechts uit als een nietig streepje …

Rond it Reaklif vond in 1345 de Slag bij Warns plaats, eigenlijk een veldslag tussen graaf Willem IV van Holland en de Friezen. De slag eindigde met een overwinning voor de Friezen en de dood van de graaf …

Ieder jaar wordt deze heroïsche strijd op de laatste zaterdag van september door een deel van de Friese gemeenschap herdacht bij de imposante steen met de tekst ‘Leaver dea as slaef’ (Liever dood dan slaaf), die op het hoogste punt van it Reaklif ligt. Bij de herdenking wordt vooral aandacht geschonken aan de Friese taal en cultuur. De laatste jaren wordt gestreefd naar verbreding en verjonging van het publiek. Hier een sfeerverslag van de herdenking van afgelopen zaterdag …

– wordt vervolgd

Snelle schimmen op ’t water

Geplaatst op door

Het Mirnser Klif is ook een geliefd plekje voor kitesurfers. Doordat het water knie- of heupdiep is en de kitezone een groot oppervlak heeft, zijn er veel beginnende kiters en kitescholen actief. De  kitezone is gemarkeerd door gele boeien. Vaak kun je er veel meer surfers tegelijk in actie zien, maar omdat er die dag weinig wind stond, was het (nog) rustig … 

kitesurfende schimmen op schitterend water

Toen ik op mijn beurt een tijdje aan de waterkant stond, heb ik mijn camera vooral gericht op de twee surfers die er op dat moment actief waren. Ik vond vooral de combinatie met de schitteringen op het water die dag erg mooi …

een schim op het water
kitesurfende schimmen op schitterend water
een schim op het water
kitesurfende schimmen op schitterend water
kitesurfende schimmen op schitterend water
kitesurfende schimmen op schitterend water
kitesurfende schimmen op schitterend water

Feest bij het Mirnser Klif

Geplaatst op door

Van het Oudemirdumer Klif reden we via Oudemirdum en de oude luchtwachttoren naar het ruim 5 kilometer verderop gelegen Mirnser Klif. Het Mirnser Klif is net als de andere Friese kliffen ontstaan in de laatste ijstijd. Het Mirnser Klif is ongeveer anderhalve meter lager dan het Oudemirdumer Klif waar we eerder waren …

De grootste troef van het Mirnser Klif is, dat het een strandje heeft. Op het hoogste punt van het klif staat al heel lang een paviljoen, dat twee jaar geleden helemaal is vernieuwd. Je kunt er op het terras genieten van een versnapering met uitzicht over het IJsselmeer …

we komen aan bij het Mirnser Klif

Toen we vorige week vrijdag afdaalden naar het strand, zag ik meteen dat er een groot aantal stoelen en een lessenaar stonden opgesteld aan de rand van het strand. Dichterbij gekomen zag ik dat er in de schaduw van de boom foto’s werden gemaakt van een bruidspaar. Het gelukkige paar stond blijkbaar op het punt te gaan trouwen hier op het Mirnser strand …

in de schaduw van de boom staat een bruidspaar
het bruidspaar wordt in de schaduw van de boom gefotografeerd
het bruidspaar loopt een stukje verderop de natuur in

Jetske en ik hadden intussen een mooi zitplekje gevonden naast het koepeltje. Met aan de ene kant uitzicht op de huwelijksplek en aan de andere kant zicht op het IJsselmeer. Een mooi plekje om onze broodjes en wat drinken tevoorschijn te halen …

aan de oever van het IJsselmeer, links is een veiligheidslijn met balletjes te zien
de veiligheidslijn met balletjes, links is voor de surfers, recht is voor de zwemmers
de veiligheidslijn met balletjes, links is voor de surfers, recht is voor de zwemmers

Terwijl ik daarna nog even bleef zitten, liep Jetske even naar de waterkant. Zo kon ik mooi een oogje houden op Jetskes’ cameratas. Toen Jetske enige tijd later terug kwam, liep ik op mijn beurt ook even naar de waterkant om daar wat foto’s te schieten …

verderop zijn twee kitesurfers te zien

– wordt vervolgd

Thundering through the clear sky

Geplaatst op door

Tijdens de vaarexcursie door de Alde Feanen kwamen we begin april langs een bijzonder monument …

In de nacht van 4 op 5 september 1942 stegen vanaf vliegveld Syerston in Engeland 251 bommenwerpers op. Eén daarvan, de Lancaster R5682, werd boven de Waddeneilanden neergeschoten. Het vliegtuig stortte vervolgens neer in de Alde Feanen, vlakbij Warten. Van de zeven bemanningsleden wisten vijf met een parachutesprong te ontsnappen …

een oeverzwaluwenwand in de Alde Feanen als herinneringsmonument voor de bemanningsleden van een hier in de Tweede Wereldoorlog neergestorte Lancaster

Eén van hen overleefde dit niet, de overige vier mannen werden krijgsgevangen gemaakt. Van de inzittenden werd later één lichaam gevonden, dit was de piloot Peter Joslin. Hij ligt ligt even verderop in Warten begraven. De laatste persoon, staartschutter Francis Cooper, bleef na de crash vermist …

een oeverzwaluwenwand in de Alde Feanen als herinneringsmonument voor de bemanningsleden van een hier in de Tweede Wereldoorlog neergestorte Lancaster
een oeverzwaluwenwand in de Alde Feanen als herinneringsmonument voor de bemanningsleden van een hier in de Tweede Wereldoorlog neergestorte Lancaster

Op de plek waar de Lancaster neerstortte is een permanente herdenkingsplaats gecreëerd: ‘De Zwaluwhaven’. Deze 32 meter lange muur, ontworpen door landschapsarchitecte Nynke Rixt Jukema, heeft 251 gaten voor oeverzwaluwen. De zwaluwhaven verbeeldt het verhaal van de jonge vliegeniers. Ze vochten voor onze vrijheid en vlogen op 4 en 5 september 1942 naar Bremen om daar vliegtuigfabrieken te bombarderen …

zwaluwen 'thundering through the clear sky'
zwaluwen 'thundering through the clear sky'

Het aantal gaten komt overeen met het aantal gevechtsvliegtuigen dat in de nacht van 4 op 5 september 1942 opsteeg. Het aantal meters van de muur komt overeen met de lengte van de Lancaster. Van de 251 gaten zijn er 12 dichtgemaakt. Twaalf vliegtuigen, die die nacht in 1942 opstegen, kwamen niet terug …

een schaduw op een steen in het water - tijdelijk symbool voor de vermiste
een oeverzwaluwenwand in de Alde Feanen als herinneringsmonument voor de bemanningsleden van een hier in de Tweede Wereldoorlog neergestorte Lancaster

De Zwaluwhaven is op 15 april 2018 geopend. Dat is niet zomaar een datum, het is de officiële datum waarop Fryslân bevrijd werd in 1945. Bij de onthulling van het monument waren 39 nabestaanden van de piloten en bemanningsleden aanwezig. Sinds 15 april 2018 is ook een tentoonstelling te zien over de Lancaster en de Zwaluwhaven in Earnewâld (de Stripe 12a, achter het Skûtsjemuseum) …

een oeverzwaluwenwand in de Alde Feanen als herinneringsmonument voor de bemanningsleden van een hier in de Tweede Wereldoorlog neergestorte Lancaster

De zeearend en de ganzen

Geplaatst op door

Op de achtergrond was de skyline van Leeuwarden zichtbaar, terwijl we op een afstand van ca. 600 meter nog een laatste blik op het nest van de zeearend konden werpen …

oude boerenland in 'de Alde Feanen' met op de achtergrond de skyline van Leeuwarden

Enkele minuten later voeren we langs eens stuk plasdras-land in de verte. Een flinke groep grauwe ganzen leek het er prima naar de zin te hebben …

een groep grauwe ganzen zit in een stuk plasdras-land
een groep grauwe ganzen zit in een stuk plasdras-land

Een klein stukje verderop werden we op een prachtige manier verrast. Daar stond heel rustig een nog niet volgroeide zeearend – de gids schatte hem twee jaar oud – bij de ganzen in het water …

een nog niet volgroeide zeearend zit in alle rust bij een groep grauwe ganzen
een nog niet volgroeide zeearend zit in alle rust bij een groep grauwe ganzen
een nog niet volgroeide zeearend zit in alle rust bij een groep grauwe ganzen

Alsof dat nog niet gek genoeg was, schuifelde hij rustig verder naar voren. En ganzen, die deden of ze gek waren en bleven verrassend lang staan waar ze stonden …

een nog niet volgroeide zeearend zit in alle rust tussen een groep grauwe ganzen
een nog niet volgroeide zeearend zit in alle rust tussen een groep grauwe ganzen

Totdat om wat voor reden dan ook de hele groep op een bepaald moment de vleugels spreidde en de hele club de lucht in ging. De zeearend leek gezellig een stukje mee te vliegen …

een groep grauwe ganzen gaat op de vlucht
een groep grauwe ganzen en een zeearend
een groep grauwe ganzen en een zeearend

Het hele spul vloog met een bocht om een groepje bomen heen, ons verbaasd achterlatend …

een groep ganzen vliegt om een groepje bomen heen.

– wordt vervolgd

Wat een snavel!

Geplaatst op door

Nadat we de zeearend hadden gespot, verlegde de excursieboot zijn koers een paar maal. Ik was het gevoel voor richting en locatie al lang kwijt. Ik weet alleen dat we weer enige tijd tussen rietvelden, petgaten en open water voeren …

een boerderij tussen rietland en moerasbos
rietland en water in tegenlicht

Na een minuut of tien kregen we de zeearend opnieuw te zien. We waren om zijn uitkijkpost heen gevaren, zodat we hem nu van wat dichterbij konden zien. Hij zat mooi in het zonlicht, waardoor zijn grote gele snavel niet te missen viel …

een zeearend zit deels verstopt achter een dikke tak in een boom
een zeearend zit in een boom, zijn grote snavel is goed herkenbaar in het zonlicht
een zeearend zit in een boom op de uitkijk

Eigenlijk had de boot daar moeten blijven liggen, tot de vogel van zijn uitkijkpost op zou vliegen. Dat zat er echter niet in. Na enige tijd verlieten we de rietlanden, waarna we tijdelijk terechtkwamen in de ‘bewoonde wereld’ van de Alde Feanen …

rietland en petgaten in 'de Alde Feanen'
we komen tijdelijk in de 'bewoonde wereld'

– wordt vervolgd

Eerste zicht op de zeearend

Geplaatst op door

De oude legakkers waar we langs voeren, zijn nog steeds van historisch belang. Maar de actualiteit bevond zich in de bomenrij verderop. Het geoefende oog van onze gids had daar de gestalte van een zeearend herkend …

oude smalle legakkers als stille getuigen van de vervening in dit gebied

En warempel, in de meest linkse van een groepje bomen zat een zeearend. Door wat verder in te zoomen werd de machtige vogel met die enorme snavel beter zichtbaar.

Hoewel hij nog op de rode lijst staat, gaat het goed met de zeearend in ons land. Sinds 2017 broedt hij hier met succes in de Alde Feanen, en sindsdien heeft de zeearend zich op verschillende andere plaatsen in ons land gevestigd …

in de linker boom zit een zeearend op de uitkijk
in de linker boom zit een zeearend op de uitkijk
in de linker boom zit een zeearend op de uitkijk

Hiermee was de excursie wat mij betreft al geslaagd, we gingen op zoek naar de zeearend en we vonden hem. En daar zou het niet bij blijven. In de loop van de dag zouden we hem steeds wat beter te zien krijgen. We vervolgden onze tocht en passeerden o.a. een aalscholverkolonie. De huisvesting van de aalscholvers is goed herkenbaar aan de takken die van onder tot boven wit uitgeslagen zijn van de vogelpoep …

restanten van de oude legakkers en daarachter rechts in beeld een aalscholverkolonie
een aalscholverkolonie op wit uitgeslagen takken van de vele vogelpoep

En voort ging de tocht. Nu eens tussen de beschutting gevende bomen van een stuk moerasbos, dan weer over open water, waar de straffe noordoostenwind het nog steeds niet aangenaam maakte. Dat was goed te zien aan de kleding van de passagiers ook. Behalve het zekerheidshalve toch maar van Aafje geleende vest, had Jetske ook de capuchon van haar eigen vest maar opgedaan …

– wordt vervolgd