Tijdens een ritje op de iLark kriskras door Drachten heb ik onderweg een atalanta en een kleine vos kunnen kieken op een paar mooie zonnehoedjes …
Atalanta en kleine vos
Tagarchief: kleine vos
Een mooi ritje na rust
Nadat ik afgelopen week in de herstelmodus heb gestaan na het bezoek aan de haven van Lauwersoog en nog een paar fotolocaties met mijn fotomaatje, heb ik gistermiddag weer een lekker ritje gemaakt op de iLark.
Met o.a. langs de weg een mooie pluktuin met prachtige bloemen en rond het bankje waar ik stopte een keur aan vlinders en hommels, was het een mooi ritje. Toen de koeien de schaduw opzochten, werd het voor mij tijd om op huis aan te gaan …
Een prachtige berm
De foto’s die ik tot nu toe van ons ritje van vorige week vrijdag heb getoond, zijn bijna allemaal aan de noordkant van de Bûtendiken gemaakt. Ergens halverwege de weg begon de berm aan de zuidkant mooi te kleuren …
Nadat we onze vervoersmiddelen op de standaard hadden gezet, hebben we onze camera’s eens goed aan het werk gezet in die mooie kruidenrijke berm. Tussen de bloemen fladderden meer vlinders rond dan ik dit jaar tot nu toe had gezien …
Bij het Yeb Hettinga Museum
Tegenover de ingang van de begraafplaats vinden we het Yeb Hettinga Museum. Yeb Hettinga (1938-1999) verzamelde in zijn vrije tijd o.a. oude landbouwwerktuigen. Ook zocht hij samen met zijn dorpsgenoot Wietse Leistra, die in het bezit was van een metaaldetector naar oude voorwerpen. Na verloop van tijd had hij een ruime collectie aan munten en kledinghaakjes uit 1700 en allerlei andere voorwerpen …
In 1986 kocht Hettinga Camstra State, een sterk verwaarloosde, maar historische boerderij in Firdgum. In een deel van het pand richtte hij een mini-museum in. Later kocht hij het uit 1900 daterende schooltje in Firdgum, tegenwoordig is zijn verzameling daar te bezichtigen …
Het museum was helaas gesloten toen wij er waren. Maar dat wil niet zeggen dat we er voor niks naar toe gelopen waren. Op het terrein van het museum staat in het kader van Sense of Place ook een Zodenhuis. Dit Zodenhuis is in de periode 2012-2015 gebouwd in het kader van een samenwerkingsproject van het museum en de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). Morgen kom ik daar op terug …
Onderweg naar het Zodenhuis liepen we weer enige vertraging op, omdat Jetske weer een beestje had gevonden. Ditmaal ging het om een kleine vos …
Ik heb me intussen niet verveeld hoor. We zijn er allebei al sinds 2006 aan gewend om ons eigen onderwerp uit te zoeken, wanneer de ander geconcentreerd bezig is. Dat vosje was mij te klein om het nog steeds grijze weerbeeld op te fleuren, ik koos voor de pompoenen …
Morgen gaan we het hebben over de geschiedenis van het Zodenhuis.
Pinken en vlinders
Voordat ik aan een nieuwe meerdelige serie begin, ga ik nog even door met het opruimen van van mijn archief. Daarbij stuitte ik o.a. op het laatste deel van de wandel- en vaartocht die Jetske en ik eind juli hebben gemaakt naar de laatste baggelmachine in De Deelen. Op de terugweg zijn we bij Terband even gestopt om wat foto’s te maken van de pinken in een weiland met op de achtergrond een reuzenrad in aanbouw van de de firma Mondial …
Onze aandacht werd echter al snel van de achtergrond naar de voorgrond getrokken. Aan de slootkant stonden weelderig bloeiende kattenstaarten ons zachtjes toe te wuiven …
Rond de kattenstaarten wemelde het van de vlinders, er fladderden vooral veel kleine vossen en bruine zandoogjes en enkele dikkopjes rond …
Behalve kattenstaarten stond er ook veel jacobskruiskruid aan de slootkant. Het lijkt me dat daar een koevinkje op zat. Toen ik even later in de auto wilde stappen, zat daar nog een vrouwelijk bruin zandoogje op de drempel …
En de pinken …? Die stonden ons intussen vanaf de andere kant van de sloot heerlijk nieuwsgierig op de vingers te kijken …
Vogels en vlinders
Aan alles komt een eind, zo ook aan het zorgeloos zitten genieten van het uitzicht over de Jan Durkspolder. Maar gelukkig was de terugweg naar de auto ook allerminst saai of vervelend. Er viel nog genoeg te genieten onderweg, zoals van dit koppeltje eenden, dat zich met een aalscholver op de uitkijk uitgebreid zat op te poetsen …
Verderop dartelde een groepje vogels door het struikgewas. Een mooi gezicht, maar ze scheepten mij wel op met de vraag wat voor vogeltjes het zijn. Ik vermoed dat het vinken zijn, maar het kunnen net zo goed kepen zijn, die wat vroeg vanuit Scandinavië deze kant op zijn gekomen. Dat laatste heeft eerlijk gezegd mijn voorkeur. Maar er is vast wel een vogelaar onder de lezers die me hierbij kan helpen …
Intussen heeft Erica van ‘Mijn vogeltuin’ me ervan verzekerd dat het om de keep gaat. Dank daarvoor!
Er fladderden voor een oktoberdag ook erg veel vlinders in het rond. Ik heb onder andere een geaderd witje en een kleine vuurvlinder gezien, maar de kleine vos was de enige die wel even wilde poseren …
Bijna weer terug bij de auto kreeg ik de bevestiging van mijn theorie dat je uiteindelijk ook vanaf deze kant van de Geau weer terecht komt bij dezelfde boer(in) … 😉
Bezoek op de verbena
Van fotograferen is met de warmte van de afgelopen dagen niet zoveel terechtgekomen, maar toen ik op een bepaald moment even een uurtje op het terras zat, zochten de onderwerpen mij op …
Hoewel hij er dit jaar wat schraal en magertjes bij staat, streek er eerst een geaderd witje naast me op de verbena neer, en even later deed een kleine vos dat kunstje nog eens na. Dergelijke verrassingen maken de warmte toch weer wat draaglijker …
Afanja's Weblog 