Het was al enige tijd geleden dat er een fotogenieke mist over het landschap hing op een dag, dat ik een goede dag had. Gisteren was het zover. Omdat Aafje een kleine oogoperatie* moest ondergaan, had ik als chauffeur van dienst de tijd niet aan mezelf, maar ik heb er wel van genoten …
Ik besloot het mezelf niet moeilijk te maken, daarom reed ik even naar it Krûme Gat bij het gemaal tussen Smalle Ee en de Veenhoop. Daar zijn in ieder geval verschillende mooi ‘weglopende lijnen’. Daar begon ik dan ook mee, nadat ik de auto had geparkeerd. Rondom was gekwaak en gefluit van eenden te horen. Er was op dat moment echter maar eentje die zich liet zien. Laat dat nou net een nonnetje in de mist zijn. Mijn dag was meteen al goed …
* De operatie was keurig verlopen aldus de behandelend arts. Vanmorgen had de patiënt last van ‘flikkeringen in het geopereerde oog’. Een telefoontje naar het ziekenhuis leerde, dat dit er vaak bij hoort en dat het na verloop van tijd (…) weer zal verdwijnen. Daar gaan we dan eerst maar van uit.
Tegelijkertijd kwam er van rechts een tweede verrassing tevoorschijn, 
Een ijsvogel hadden we intussen nog niet gezien.Omdat ijsvogels dagelijks een aantal verse visjes moeten vangen om te kunnen overleven, is het maar de vraag of ze allemaal de korte, maar krachtige februariwinter hebben overleefd. Achter de observatiewand werd het er gedurende de tijd dat we er zaten overigens ook niet beter op. Rietsnijders die verderop aan het werken waren, deden een geslaagde poging om ons uit te roken …
Tijd om het elders te proberen, maar dat is voor morgen.
Afanja's Weblog 