Grote zilverreiger stijgt op

Nadat ik het weekend vooral binnen had gezeten, heb ik gisteren maar weer eens een rondje buitenom gemaakt. Hier en daar liepen wat schapen en een paard in de weilanden, verder waren ze goeddeels leeg. Zelfs de meeste ganzen hadden de vlakte verlaten om ergens enige beschutting tegen de harde wind te vinden. Maar ik trof het toch nog even …

In de buurt van Earnewâld heb ik de auto even in de berm laten uitrollen, toen ik verderop een grote zilverreiger zag staan. Hij stelde mijn geduld wel op de proef, maar ik werd er netjes voor beloond. Ruim vijf minuten later zakte hij even door zijn poten om op te stijgen. Dat was nog een hele operatie met de harde wind, maar zodra hij boven de bomen was, zag ik hem wegzeilen …

Even lekker uitwaaien

Maandag ben ik aan het eind van de ochtend in de auto gestapt voor een ritje naar het paviljoen aan de oostkant van de Leijen om daar even uit te waaien …


Ik liet de ingang naar het strandje even links liggen, ik nam het paadje naar rechts. Daar passeerde ik eerst de otters die nog steeds op hun boomstam lagen, daarna kwam mijn doel inzicht …

Vanaf het uitkijkplatform (Google Maps) had ik even later mooi zicht op het noordelijk deel van de Leijen. Er trok net een buitje over het meer. Het water werd opgezweept door de wind, witte schuimkoppen kwamen op de golven tevoorschijn …

Al snel kwam er vanaf de kant van het paviljoen een surfer in beeld. Zo snel als hij in beeld kwam, zo snel was hij even later ook weer verdwenen aan de andere kant van het meer …

Het was een bijzonder ervaring om op 24 oktober zo lekker te kunnen uitwaaien. De temperatuur lag hier op dat tijdstip rond de 16°C. En het lijkt de komende dagen nog wat warmer te worden …


Climate change is here

Nawoord op een virtuele vakantie

– Virtueel naar Frankrijk 59 –

Het was me een genoegen om in deze herfstige coronatijd uitgebreid terug te blikken op onze korte vakantie aan de Noord Franse kust in mei/juni 2005. Met dank aan een fijn digitaal fotoarchief, een nog goed werkend langetermijngeheugen en een ruime fantasie werd het echt een lekkere, 59 dagen durende virtuele vakantie.

De laatste foto die ik van deze vakantie laat zien, is de onderstaande foto. Ik heb hem op 3 juni om 13:49 uur gemaakt, omdat de oceaan op dat moment in noordwestelijke zon, zee en rust uitstraalde, welhaast het ideale vakantiebeeld. Precies twaalf minuten later kwam vanuit het zuidwesten die machtig mooie rolwolk op me af en sloeg het weer ineens weer om. Zo snel kan het gaan daar. Hoe mooi wil je het als fotograaf hebben …!?

Bij het herbeleven van deze vakantie, kwam ik op zoek naar wat extra informatie over de omgeving o.a. uit bij een in Ault wonende fotograaf. Hoewel ik me normaal gesproken verre houd van Facebook, heb ik nu eens een uitzondering gemaakt. Sylvain Coutant struint de omgeving van Ault volgens mij dag & nacht in weer & wind af op zoek naar mooie foto’s van landschap en natuur (vooral ook veel mooie vogelfoto’s). Ik ben zo vrij geweest om een paar van zijn foto’s hier te gebruiken om te laten zien wat wij net gemist hebben. Deze foto’s maken ook meteen duidelijk waarom het haunted house, dat op het randje van de krijtrots op de achtergrond van de laatste drie foto’s stond, intussen is gesloopt. Kijk maar eens hoe de golven daar op de krijtrotsen beuken …

Daarmee ben ik aan het eind van deze serie gekomen. Jullie waren een fijn publiek. Bedankt voor alle reacties en likes!

Een stormachtig afscheid

– Virtueel naar Frankrijk 58 –

Toen ik die nacht even wakker werd, hoorde ik de luiken aardig klapperen en kraken. Ik draaide me nog eens lekker om en besteedde er verder heen aandacht aan. Toen ik de volgende ochtend de gordijnen opende, bood de oceaan een aanblik, die ik die week nog niet eerder had gezien: bruisende witte koppen krulden om op wilde golven …

Vooraf was ik het zeker niet van plan geweest, maar nu zat er niets anders op dan voor vertrek toch nog maar even af te dalen naar de plek aan de voet van de krijtrotsen waar eerder al een deel van het betonnen voetpad was weggeslagen …

Daar heb ik de onderstaande foto’s gemaakt, die ik maar weer tot een diashow aaneen gesmeed heb …

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na een tijdje heb ik mezelf er node weg moeten rukken. We hadden afgesproken niet te laat te vertrekken, want een uurtje of zes zou de thuisreis al snel gaan duren …

– wordt nog één keer vervolgd –

Rûzich waar

Aan de noordkust woedde een noordwester storm gepaard gaand met springvloed. Op Ameland is o.a. de strandopgang bij Hollum vrijwel helemaal weggeslagen. Maar erger is dat een oude boorlocatie van de NAM op het strand van Ameland deels in zee is gespoeld. Dat er gevaarlijke stoffen in zee spoelen, laat zich raden.

Voor zover nu valt te overzien, is er op de Waddenstranden en de Friese noordkust vandaag betrekkelijk weinig materiaal aangespoeld uit de honderden containers die vorige week overboord zijn geslagen van het containerschip MSC Zoë. Eerst maar afwachten wat het beeld is bij laag water …

Hier rond huis was ’t vannacht eigenlijk niet veel meer dan ‘rûzich waar’, stormachtig weer zeg maar. Intussen is het windveld over zijn hoogtepunt heen en laat de zon zich gelukkig eindelijk weer eens zien tussen de wolken door …

Rûzige Krystdagen

Aan het grijze weerbeeld van de afgelopen tijd lijkt vandaag een eind te zijn gekomen, maar van winterweer is nog altijd geen sprake …

111217-1603x

Met een stormachtige wind kunnen we hier in het noorden intussen spreken van ‘rûzige Krystdagen’ oftewel winderige Kerstdagen, maar er zit in elk geval weer licht en leven in de lucht en dat is winst …

111217-1607x

’t Is weer winderig weer

Dat komt ervan als het in deze tijd van het jaar geen winter is, dan zitten we veelal opgescheept met nat, grijs en winderig weer. Dat was ook het beeld toen ik vrijdag even een tussenstop maakte aan de oostkant van de Leijen. En het zal vandaag niet veel anders zijn …

160129-1105xx

Te midden van vele tinten grijs vormden zich witte schuimkopjes, die roekeloos over elkaar heen buitelden …

160129-1103xx

Aan lagerwal deden wind en water hun best om weer wat land weg te snoepen …

160129-1104xx