Bij gebrek aan winterweer dreigen mijn weblog en ik in een winterdipje te sukkelen. Het aanhoudend grijze weer doet me tegen beter weten in verlangen naar een mooie winterse pluim …

Bij gebrek aan winterweer dreigen mijn weblog en ik in een winterdipje te sukkelen. Het aanhoudend grijze weer doet me tegen beter weten in verlangen naar een mooie winterse pluim …

Ik houd van dit soort oude, natte weidegebieden. De Alde Ie (OpenStreetMap) slingert zich hier heel mooi tussen het oude patroon van sloten en greppels. Van bovenaf is dat nog veel mooier te zien dan vanaf de weg. Nu ik de beschikking heb over mijn drone, kan ik het gebied eens wat verder verkennen. Het lijkt zo vanuit de lucht zowaar groter dan het vanaf de weg lijkt …

Dit lijkt me ook een mooi plekje voor winterse opnamen. En als we geen winterweer krijgen, zeg ik: ‘laat het maar snel voorjaar worden, hier is rust, ruimte en plasdras genoeg voor een heleboel weidevogels …‘








Nadat ik de foto’s van het vorige blogje had gemaakt, vroeg Jetske of ze Flip nog even in actie mocht zien. Natuurlijk mocht dat. Ik had niet voor niets voorgesteld om hier nog even te stoppen. In tegenstelling tot de eerste stop van de dag in het bos bij Heidehuizen, had ik hier op de vlakte alle ruimte om even een rondje te vliegen …

En dat deed ik dan ook. Maar niet, nadat ik Flip eerst even een paar selfies van ons had laten maken. Die opnamen zijn helaas niet showcase waardig geworden, omdat Flip buiten mijn weten om een onhandige instelling had gekozen. Zo blijft er in ieder geval nog iets om samen aan te werken …





Morgen nog wat foto’s van dit mooie natte stukje Fryslân.
Onlangs liet ik hier al wat luchtfoto’s zien van kleine stukjes natuur ten westen van Drachten. Nu ben ik toe aan een postzegeltje woeste grond, dat 8 km ten zuidoosten van ons huis ligt: de Merskenheide (OpenStreetMap). In het verleden heb ik daar vaak een rondwandeling van ca. 2,5 km gemaakt. Afgelopen zomer ben ik er voor het laatst geweest, toen ben ik de heide op geweest met mijn iLark. Vorige week vond ik, dat het tijd werd om er eens wat luchtopnamen van te maken. Vandaag een paar foto’s, morgen een korte video …





Vandaag neem ik jullie opnieuw mee naar een bijzonder stukje Friese natuur. Anderhalve kilometer ten zuiden van de locatie waar ik mijn eerste dronefoto’s maakte, ligt de Boornbergumerpetten (OpenStreetMaps). Net als de oude petgaten, die ik eerder al liet zien, is ook dit een restant van de turfwinning in de regio …

Vanaf de picknicktafel aan de Krite liet ik de DJI Flip opstijgen. Achteruit vliegend liet ik hem geleidelijk hoogte winnen. Op ongeveer 100 m hoogte draaide ik de drone naar links. Langzaam verscheen er een kleine stukje natuur tussen de strakke, pas gemaaide weilanden …





Veel meer dan een postzegeltje natuur van amper 3 km² is het niet, maar ik vind het prachtig. Jarenlang heb ik me afgevraagd wat er achter de bomen struiken zit, die de Boornbergumerpetten omringen. Om de kwetsbare natuur te beschermen is het gebied niet toegankelijk voor publiek. Eigenlijk is dit de enige manier om ervan te kunnen genieten …

Morgen kijken we hier nog wat verder rond.
Twee dagen na de eerste vlucht ben ik opnieuw naar de Bûtendiken gereden om wat te vliegen. Deze keer ben ik een kilometer verder gereden tot voorbij het Noordergemaal. Daar heb ik de auto in de berm (OpenStreetMap) gezet om wat foto’s te maken van de Bonnebuskepetten. Dit is een stuk natuur van ca. 600 x 300 m met wat oude petgaten tussen de omringende weilanden tussen Smalle Ee en De Veenhoop ….

Fryslân kent veel toegankelijke natuurgebieden, maar her en der liggen ook wat postzegeltjes, die niet voor publiek toegankelijk zijn. Van de Bonnebuskepetten kun je alleen langs de randen vanaf de weg of het fietspad hier en daar een glimp opvangen, verder is het niet toegankelijk voor publiek. Met behulp van Flip kreeg eindelijk een beeld van dit stukje verborgen natuur …





Ik ga verder met het tweede deel van mijn eerste dronevlucht. Op de eerste foto hieronder liggen in westelijke richting aan overkant van het water de Hooidammen. Aan deze kant van het water ligt De Veenhoop aan de horizon. De tweede foto is meer op het zuidwesten gericht, daar hangt in de verte een bui boven Nij Beets. Als we dan doordraaien naar het zuidoosten, zien in de verte de Boornbergumerpetten en de bossen van Beetsterzwaag. …



Op de vierde foto kijken we in oostelijke richting. Daar is linksboven nog net een deel van het industrieterrein bij de haven van Drachten te zien. De middelste foto hieronder laat nogmaals een beeld zien van de graafwerkzaamheden van het nieuwe meer bij Oudega. En dan is het tijd om af te dalen en terug te keren naar het punt van vertrek aan de Bûtendiken …



Ik had het niet beter kunnen treffen met deze eerste vlucht. Terwijl het aan de Bûtendiken zonnig was met weinig wind, waren er rondom buien te zien. Ik had de drone net weer laten landen, toen ik na ongeveer 20 minuten de eerste kleine druppeltjes voelde. Ik denk dat ik dit erg leuk ga vinden.