20 jaar bloggen

Vandaag is het 20 jaar geleden dat ik In de aanloop naar de geboorte van onze oudste kleinzoon ben begonnen met bloggen. Het was ook precies een jaar, nadat ik de diagnose MS had gekregen. Op zoek naar een manier om daar fysiek en mentaal zo goed en gezond mogelijk mee door het leven te gaan, leek het me een goed plan om dagelijks een wandeling in de natuur te maken en daarvan in woord en beeld verslag te doen op mijn blog ‘Afanja’s kuierkiekjes’. Dat idee werd van harte ondersteund door mijn toenmalige neuroloog. Hieronder staat een aantal foto’s die ik in de laatste week van oktober 2005 heb gepubliceerd op mijn eerste weblog …

Meer dan 10 jaar lukte het ook echt om vrijwel dagelijks naar buiten te gaan en ergens een stuk te wandelen en onderweg wat te fotograferen. Wel werden de afstanden steeds wat korter, maar dat was op zich ook niet zo gek. De bijkomende kwaal Acnes heeft me vanaf 2016 geen goed gedaan. Heftige zenuwpijn maakte gedurende een aantal jaren enigszins normaal functioneren vrijwel onmogelijk. Vanaf die tijd is er ook paar maal voor langere tijd een gat op mijn weblog ontstaan …

Nog steeds probeer ik regelmatig even de natuur in te gaan om te fotograferen. Maar dat komt er niet elke dag meer van, daarvoor is de MS intussen te ver gevorderd. De ene dag is daarbij de andere niet, maar eerlijk is eerlijk, ver kom ik meestal niet meer bij de auto vandaan. Daarom werd het tijd om weer eens op zoek te gaan naar een nieuwe prikkel om weer een nieuw perspectief te krijgen. Daarover morgen meer …

Op de pier

Het was rustig op de Pier van Holwerd, zodat Jetske de auto op de kop van de pier kon parkeren. Daar zagen we de veerboot naar Ameland langzaam uit zicht verdwijnen …

Aan het begin van de pier scharrelden een paar mensen langs de waterlijn. Verder was het er leeg, leeg en stil. Alleen al daarom is het niet verstandig om hier te gaan zwemmen …

Maar voor wie wel in het water terecht komt, hangt er een drenkelingentrap langs de kade. Dat is hier de beste manier om snel op het droge te komen …

Graan, aardappelen en kool

Soms vallen het landschap en de wolken erboven heel mooi samen …

Achter de dijkcoupure bij de Alddyk 12 -14 was een boerderij afgebroken. Twee stappen voorbij de coupure om een paar foto’s maken waren voldoende om een vrouw uit een stacaravan tevoorschijn te laten komen. Ze bleek niet gediend te zijn van ongevraagd bezoek achter de oude dijk. Dat was voor ons het sein om onze reis te vervolgen. Als het zo moest, hoefde het voor ons niet meer … 😜

In Peazens bleek geen plaats voor ons te zijn. Er bleek een of andere happening te zijn georganiseerd, waardoor er geen parkeerplekje meer vrij was. We besloten daarom voor een laatste stop nog even door te rijden naar Holwerd. Onderweg passeerden we onder andere akkers met graan, aardappelen en kool …

Achter twee dijken

Bij de Alddyk 22 – 24 zagen we dat er ook achter de oude dijk en de dijkkoupure graan stond. Ik kon het niet nalaten om even om het hoekje te gluren …

Er stonden een paar bloeiende klaprozen tussen de graanhalmen. Voor een echte close-up stonden ze te ver weg, maar ik vond dit ook al heel mooi …

Tot slot nog een laatste blik op de langgerekte akker met graan, die zich uitstrekt tot de Waddendijk, die op dit punt ca. 1.250 m verderop ligt …

Tussendijkse lijnen

Bij de eerste dijkcoupure kon ik het niet laten om even de kruin van de oude dijk te beklimmen om te genieten van een hoger uitzichtpunt over het land tussen de oude en de nieuwe dijk …

Het leverde een aantal foto’s op van mooie ‘weglopende’ lijnen in de akker met aan het eind de harde lijn van de Waddendijk …

Langs oude dijkcoupures

Van Lauwersoog zetten mijn fotomaatje en ik koers richting Peazens-Moddergat. Voordat we daar waren, namen we nog even een afslag naar de Alddyk tussen Eanjum en Peazens. Daar neem ik af en toe graag even een kijkje bij de dijkcoupures die hier nog in de oude zeedijk zitten bij de boerderijen, die daar vlak achter de dijk staan …

Sinds er een nieuwe zeedijk op Deltahoogte ligt, hebben de oude dijk en de coupures hun functie verloren. En dat is maar goed ook, want in de loop der jaren hebben sommige muren van de coupures zwaar te lijden onder de steeds groter wordende landbouwvoertuigen. De oude schotbalken, waarmee het gat in de dijk kon worden afgesloten bij hoog water, liggen nog steeds op hoog water te wachten achter de oude dijk …

Losse eindjes in Lauwersoog

Ik sluit de serie over het havengebied van Lauwersoog vandaag af met wat losse eindjes …

Het idee om naar Lauwersoog te gaan, kwam pas op toen we tamelijk doelloos onderweg waren naar het Wad. Het pakte weer erg goed uit …