Tagarchief: Anne Woudwijk

Vrouwe Justitia in Oudega

Geplaatst op door

Tijdens een ritje in de omgeving van Earnewâld en Oudega in het najaar van 2024, besloot ik nog even naar het eind van de doodlopende weg de Geasten te rijden. Daar hadden de contouren van een nieuw meer al zichtbaar moeten zijn. Maar meer dan een grote uitvoerderskeet was er nog niet te zien. Wel stond er nog een blauwe reiger aan de slootkant die nog wel even wilde poseren …

een blauwe reiger staat aan de slootkant

Op de terugweg heb ik aan het begin van de Geasten (zie OpenStreetMap) even een tussenstop gemaakt bij twee bankjes en een beeld. In 2011 bestond de Stichting Iepenloftspul Aldegea 65 jaar. Na overleg tussen de stichting en de gemeente Smallingerland ontstond het idee om een herinnering te creëren aan de iepenloftspullen in Oudega. Kunstenaar Anne Woudwijk uit Drachten kwam met het mooie idee om de geschiedenis van De Haersma’s te verbeelden in het kunstwerk ‘Livius – Vrouwe Justitia’…

op de voorgrond twee bankjes, achter het riet staat op de achtergrond een beeld tussen de bomen

De grietmannen** Van Haersma zaten in allerlei overheidsinstanties en ook financieel ging het ze goed. In 1813/14 stond Hector Livius van Haersma op de vijfde plaats van de top zestig van de meest “begoedigde” inwoners van het Departement “Vriesland”. Het behoorde tot de taak van de grietman om recht te spreken, daarom stond vanaf 1664 het rechthuis ook in Oudega …

het beeld 'Livius - Vrouwe Justitia' van Anne Woudwijk
detail van 'Livius - Vrouwe Justitia' van Anne Woudwijk
het beeld 'Livius - Vrouwe Justitia' van Anne Woudwijk

Er werd voor deze locatie op de hoek Skeane Wei/De Geasten gekozen, omdat dit bijna op het oorspronkelijke grondgebied van de Van Haersma’s is en vlakbij de locatie waar het iepenloftspul één keer in de 10jaar plaatsvindt. Naast de gemeentelijke bijdrage is er ook vanuit ‘plattelânsprojecten’ een subsidie voor dit kunstwerk is verstrekt …

een platte steen met uitleg over 'Vrouwe Justitia'
een platte steen met uitleg over 'Vrouwe Justitia'

** Een grietman was in de late middeleeuwen rechter en bestuurder van een grietenij (de huidige gemeente) in de provincie Fryslân.

Terug bij Huize Olterterp

Geplaatst op door

Na meer dan een week zagen we gisterochtend eindelijk de zon weer. Ik besloot na de koffie meteen de koe bij de hoorns te vatten en naar de bossen van Olterterp-Beetsterzwaag te rijden. Onderweg kom je dan automatisch langs de landschapstuin van Huize Olterterp, waar It Fryske Gea haar hoofkwartier heeft. Daar maakte ik de eerste stop …

de oprijlaan naar het hoofdkwartier van It Fryske Gea

Hoewel veel bomen hun bladeren al waren verloren en de kleurenpracht in de afgelopen grijze week goeddeels was verdwenen, lukte het toch om nog wat mooie krentjes uit de pap te vissen. Ik liep eerst maar eens naar het heuveltje voor in de tuin met het kunstwerk van beeldhouwer Anne Woudwijk …

herfstbladeren aan één van de bomen in de landschapstuin
de heuvel in de landschapstuin waar een kunstwerk ligt

Anne Woudwijk was kennelijk al bezig met de (terugkeer van) de wolf naar ons land, voordat daar echt sprake van was. De titel van het kunstwerk is ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’. Samen met nog twee andere kunstwerken, die Park Huize Olterterp in één rechte lijn verbinden met de natuurgebieden het Ketliker Skar en de Lendevallei, vormt het een ‘Ode aan de wolf’...

het kunstwerk ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’ van beeldhouwer Anne Woudwijk
het kunstwerk ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’ van beeldhouwer Anne Woudwijk
het kunstwerk ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’ van beeldhouwer Anne Woudwijk

Vanaf het heuveltje heb je mooi zicht op de door het park slingerende paden. De Engelse landschapstuin is ontworpen door de tuinarchitecten Lucas Pieter Roodbaard en Gerrit Vlaskamp. Morgen lopen we wat verder het park in …

de Engelse landschapstuin is ontworpen door de tuinarchitecten Roodbaard en Vlaskamp
het landhuis waar de provinciale vereniging voor natuurbescherming I Fryske Gea gevestigd is

– wordt vervolgd

Rijsdammen bij Holwerd

Geplaatst op door

In het laatste deel van deze 9-delige serie over ons ritje langs de Waddenzee gaat het over de rijsdammen, die ten westen van de pier van Holwerd in het kweldergebied staan.

De rijsdammen werden vanaf eind negentiende en begin twintigste eeuw gebruikt om land uit zee te winnen. De waterdoorlatende takkendammen zorgden voor afname van de stroomsnelheid, waardoor slibdeeltjes sneller bezonken en het land dus sneller kon worden ingepolderd. Wie meer over de rijsdammen wil weten, kan hier terecht: ‘Rijsdammen, rotsen in de branding van palen en hout’ …

rijsdammen op het Wad bij Holwerd

Ik houd van het lijnenspel dat die rijsdammen samen vormen. Ver weg liepen er tussen de rijsdammen honderden foeragerende vogels. Langzaam uitzoomend verdwenen de vogels in het niets en resteerde uiteindelijk een minimalistisch beeld van het Wad …

rijsdammen op het Wad bij Holwerd en wat vogels - aan de horizon de kerktoren van Blije
het Wad bij Holwerd met rijsdammen en wat vogels
rijsdammen op het Wad bij Holwerd en wat vogels
rijsdammen op het Wad bij Holwerd
rijsdammen op het Wad bij Holwerd
rijsdammen op het Wad bij Holwerd en een enkele vogel
rijsdammen op het Wad bij Holwerd
rijsdammen op het Wad bij Holwerd en veel vogels in de verte

Bergeenden bij de walvis

Geplaatst op door

Van de kwelder Westhoek reden we naar de pier van Holwerd. Jetske parkeerde auto aan het eind van de pier, daar tuurden we samen enige tijd over het water. Veel was er niet direct te zien, daarom besloten we eerst eens een kop koffie te drinken. We liepen langs ‘de Walvis’ van beeldhouwer Anne Woudwijk uit Drachten naar het restaurant …

'De walvis' van Anne Woudwijk op de pier van Holwerd

Onder het genot van koffie met gebak was het goed toeven op het terras. We zijn hier al onder uiteenlopende omstandigheden geweest, realiseerden we ons. Vorig jaar waren we erbij, toen een groep kayakkers de Waddenzee op ging. In februari 2018 zagen we er in arctische omstandigheden grote ijsschotsen voorbij drijven in het ijzig koude water …

koffie met oranjekoek

Deze keer waren we er op een mooie, rustige vrijdag die na de koffie nog even tijd bood voor een fotosessie aan de waterkant. Vanaf de kade begon ik een paar bergeenden te fotograferen, die niet ver bij ons vandaan slobberend door het slik liepen. Tijdelijk lieten ze steeds hun sporen achter. Na enige tijd ben ik gaan uitzoomen om zoek te gaan naar minimalistische beelden van de bergeenden op het in de zon glanzende Wad …

een bergeend in het slik
een bergeend in het slik
een bergeend in het slik
twee bergeenden in het slik
bergeenden laten hun sporen achter in het slik
het Wad bij Holwerd met op de voorgrond twee bergeenden
het Wad bij Holwerd met in de verte rijsdammen en rechtsonder twee bergeenden
het Wad bij Holwerd met in de verte rijsdammen en rechtsonder twee bergeenden

= morgen nog wat laatste minimalistische beelden van het Wad …

Nog weinig herfstkleuren

Geplaatst op door

Half september liet ik jullie al kennismaken met Huize Olterterp, het hoofdkwartier van de provinciale natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea (Google Maps). Omdat de oude parktuin in de herfst vaak mooi kleurt, ben ik er dinsdagmiddag weer eens naar toe gereden. Ik zag het al toen ik uit de auto stapte, van uitbundige herfsttinten was hier nog geen sprake …


Maar nu ik er toch was, besloot ik er toch ook maar even een fotokuier te maken. Wat me ook meteen opviel was dat er een grote boom was geveld op het heuveltje waar ook de eerste ‘Wolvenroep’ van beeldhouwer Anne Woudwijk ligt. Ik kan bevestigen dat de steen er nog ligt …

Wat herfstkleuren betreft, werd ik er zoals gezegd niet verwend. Hier en daar zag ik wat geel en bruin tussen het nog overheersende groene blad, en ook de varens langs de vijver deden hun best. Wel zag ik een klein stukje verderop de eerste paddenstoel in het gazon opduiken …

En dan komt het oude landhuis ‘Huize Olterterp’ in zicht. Het originele landhuis van de familie Van Boelens is in 1907 vervangen door het huidige optrekje. Van een lezer kreeg ik n.a.v. mijn vorige bezoek aan het landgoed een foto van het originele landhuis toegezonden, waarvoor dank …

Om geen paddenstoelen te vertrappen, liep ik intussen voetje voor voetje over het gazon. Tussen de afgevallen bladeren schoten aan alle kanten paddenstoelen door het gras omhoog …


  • wordt vervolgd

In ’t spoor van de wolf

Geplaatst op door

Vorige week vrijdag stond er weer een fotokuier met Jetske op het programma. Op haar vraag of ik nog iets bepaalds in gedachten had, stelde ik voor om een kuier naar het wolvenmonument in de Lendevallei te gaan. Lachend antwoordde ze, dat ze daar al min of meer op had gerekend …


Mijn fotomaatje had er zelfs al een verkennende wandeling gemaakt om de afstand tussen de parkeerplaats en het monument in te schatten. Het moet gezegd, ze had weer een juiste schatting van de afstand gemaakt. Juist toen ik vroeg: “Hoe ver is het nog?” wees Jetske naar de eerste van een rijtje grote eiken een klein stukje verderop …


En jawel, daar lag het tweede deel van het monument ‘Wolvenroep’. De eerste roep heb ik hier enkele weken geleden al getoond in het logje ‘Een ode aan de wolf‘. Je zou kunnen zeggen dat op deze steen het antwoord op de eerste roep vanuit de parktuin van Huize Olterterp is weergegeven. Zo interpreteer ik het zelf in ieder geval. In tegenstelling tot de steen in Olterterp stond er hier een klein bordje bij …

Terwijl we enige tijd later met zicht op Wolvega terugliepen naar de auto, bespraken we hoe we de dag verder zouden invullen. We hadden nu twee van de drie delen van de ‘Wolvenroep’ van Anne Woudwijk kunnen lokaliseren en fotograferen. Nu wachtte nummer drie nog. Ik weet dat het derde beeld in het Ketliker Skar staat, want ik heb het al eens gefotografeerd …


Dat was echter voordat ik de diagnose MS kreeg. Toen kon ik dus aanzienlijk verder lopen dan nu. Het probleem is dat ik niet meer precies weet waar dat was, terwijl dat in mijn huidige situatie eigenlijk wel noodzakelijk is. Voor die dag was het als tweede kuier in ieder geval geen verstandige optie meer. Daarom stelde ik een alternatief voor, en dat viel in goede aarde …


Een ode aan de wolf

Geplaatst op door

Gisteren vertelde ik al, dat ik het ‘hartfilmpje’ had gevonden op het oude, adellijke landgoed van de familie Van Boelens in Olterterp. Het originele landhuis is in 1907 vervangen door het huidige optrekje. Tegenwoordig heeft de provinciale natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea haar hoofdkwartier in dit stijlvolle landhuis, dat ook in een prachtige parktuin ligt …

Het ‘préhistorische hartfilmpje’ was in werkelijkheid een stenen kunstwerk van de Drachtster beeldhouwer Anne Woudwijk. Woudwijk was kennelijk al enige tijd bezig met de (terugkeer van) de wolf naar ons land, voordat daar echt sprake van was. De titel van het kunstwerk is ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’. Samen met nog twee andere kunstwerken, die Park Huize Olterterp in één rechte lijn verbinden met de natuurgebieden het Ketliker Skar en de Lendevallei vormt het een ‘Ode aan de wolf’...

Het tweede kunstwerk uit deze serie heb ik in 2003 al eens gefotografeerd in het Ketliker Skar, toen ik er toevallig langs kwam. Eigenlijk zou ik die plek nog eens weer moeten opzoeken. Op de rechterhelft van dit monument is een roedel om elkaar heen draaien wolven te zien. De linkerhelft vraagt om nader onderzoek. Maar ik heb geen idee van de exacte locatie, dus het is maar de vraag of het nog wel bereikbaar is voor mij. …

De locatie van het derde deel van deze ‘Ode aan de wolf’ heb ik intussen gevonden. Dat ligt in Jetskes’ rayon, dus daarover moeten we nog maar eens in overleg. Morgen eerst een tweede spoor waar ik door het weerzien met het ‘hartfimpje’ op werd gezet.