Tagarchief: brug

Tussen twee sluizen

Geplaatst op door

De zeilboten vervolgden hun weg in de richting van het Lauwersmeer en het brugdek werd weer gesloten. Jetske was intussen ook bij de sluis gekomen, zij stond aan de andere kant op me te wachten …

Bij de ingang van de sluis aangekomen, bleek dat het niet toegestaan was om over de sluisdeuren te lopen. Daarom besloot ik nog even een stukje verder rechtdoor te lopen …

Toen we even later samen in de richting van de buurtschap liepen, draaide ik me nog even om … daar had ik dus ook niet mogen komen. Maar ja, aan de andere kant stond geen bordje …

Onderweg naar het oude sluiscomplex in de buurtschap Dokkumer Nieuwe Zijlen passeerden we een paar fraaie staaltjes huisvlijt: een reclamebord voor een vaartocht met de WL19 ‘de Drie Gebroeders’, een minibieb en een vierdelig insectenhotel, waarvan de eigenaar zich gevlijd voelde dat we zijn pronkstuk wilden fotograferen …

Nadat we via een smal pad tussen een paar huizen waren doorgelopen, kregen we zicht op de Nieuwe Zijlen …

Bij de Willem Lorésluis

Geplaatst op door

Eind mei hebben mijn fotomaatje en ik een bezoekje aan de ijsvogels gecombineerd met een ritje naar Dokkumer Nieuwe Zijlen, waar Jetske iets moest afgeven …

Terwijl Jetske haar pakketje bezorgde, maakte ik wat foto’s van de brug bij de Willem Lorésluis. Deze sluis is aangelegd in 1969, ten tijde van de afsluiting van de Lauwerszee …

De sluis ligt een paar honderd meter ten zuiden van de oude sluizen van Dokkumer Nieuwe Zijlen, op een kruispunt van het waterverkeer vanaf het Dokkumerdiep met het wegverkeer van de N358 …

De brug werd net geopend voor de zeilboten die in de sluiskolk lagen te wachten. Het schutten wil nog wel eens hilarische taferelen opleveren met onervaren watersporters, dus liep ik nog even wat verder …

Het leek hier te gaan om ervaren zeebonken, want ze zetten probleemloos koers naar het Lauwersmeer …

Uit de doka (3)

Geplaatst op door

In de krochten van mijn foto-archief heb ik de afgelopen dagen nog verrassend veel in zwart/wit uitgevoerde vakantiefoto’s ontdekt. Ze zijn niet allemaal het digitaliseren en bewaren waard, maar voor de onderstaande spoorbrug geldt dat zeker wel.

Het is het Viaduc de Garabit, een tussen 1880 en 1885 gebouwde spoorbrug over de rivier Truyère in het Franse Centraal Massief. De brug, die is ontworpen door Gustave Eiffel, heeft een lengte van bijna 565 meter en een hoogte van 122 meter. Omdat de mistral er regelmatig krachtig door het dal blaast, was het gebruik van dikke (betonnen) profielen al op voorhand uitgesloten. Daarom werd voor gietijzer gekozen, net zoals later bij de bouw van de Eiffeltoren. …

Langs de bui

Geplaatst op door

Na die ene bui met natte sneeuw trokken er gisteren een groot deel van de dag vooral kleine buitjes met wat regen of natte sneeuw over de provincie …

De meeste fotogenieke bui zag ik aan het begin van de middag over de oostkant over Drachten trekken. Omdat ik op dat moment onderweg was naar een afspraak, heb ik daar helaas geen foto’s van kunnen maken …

Na afloop van die afspraak heb ik nog wel even een ritje naar de Jan Durkspolder kunnen maken. Onderweg zag ik deze fietser op It Nonnepaed langs één van die vele buitjes fietsen …

Remmingwerken

Geplaatst op door

Terug op de brug (Google Maps) besloot ik eens wat foto’s te maken van de remmingwerken aan weerszijden van de brug …

Een remmingwerk is een constructie waarmee schepen worden afgeremd als ze een kunstwerk zoals een brug of sluis naderen of dreigen aan te varen. Ook kan een vaartuig gebruik maken van een remmingwerk om er te wachten tot de doorvaart vrij is …

Hier in de Goaiïngahüster Sleat, waar slechts sprake is van kleine recreatievaart, kan worden volstaan met kleine traditionele houten remmingwerken …

Waar het gaat om beroepsvaart, zoals hieronder bij de Hooidamsloot tussen Drachten en Earnewâld, worden tegenwoordig forsere stalen remmingwerken gebruikt …

Ruim zicht op It Eilân

Geplaatst op door

Nadat ik eind oktober op een zonnige dag een fotokuier in de beslotenheid van het bos had gemaakt, verlangde ik op de eerste november naar wat ruimte om me heen. De zon scheen de ’s ochtends volop, daarom besloot ik even uit te waaien bij It Eilân. Voordat ik de oversteek over de brug maakte, besloot ik even het uitkijkplatform te beklimmen (Google Maps) …

Hoewel dit uitkijkplatform niet hoger is dan dat bij de Leijen, heb je hier vandaan aanmerkelijk meer zicht. Het kostte geen moeite om de ca. een kilometer verderop staande spinnenkopmolen Roekmole (Google Maps) te zien …

Nu het seizoen er voor de recreatievaart op zit, is de voetgangersbrug naar It Eilân weer vrij toegankelijk voor eilandbewoners en rust zoekende wandelaars …

Gedurende het vaarseizoen hebben boten er vrije doorgang, voetgangers die naar de overkant willen moeten de brug zelf sluiten en weer openen. Ik kon dus zo de brug op lopen …

Eenmaal aan de overkant, zakte de moed me bij de splitsing van het pad in de schoenen. Beide paden leken me ineens wel erg lang, daarom besloot ik voor de derde optie te kiezen: terug naar de brug …

Zicht over de polder

Geplaatst op door

Na het korte gesprek met de vier wandelaars liep ik nog een stukje verder over de Westersânning om even uit te kijken over het water aan de zuidkant van de Jan Durkspolder …

Ginds staat de vogelkijkhut met zijn poten in het water. Het was me te koud en te grijs om er naar toe te lopen, vooral ook omdat er vrijwel geen vogels te zien waren …

Toen ik mijn camera op een windmotor aan de zuidkant van de polder richtte, kwam er ergens halverwege een blauwe reiger uit het riet tevoorschijn …

De reiger vloog op om een stukje verderop in de plas neer te strijken. Of hij daar een visje of een kikker heeft weten verschalken, heb ik niet afgewacht, want thuis wachtte de koffie intussen …