Druppels, ijs en zon

Het leek zulk mooi weer, toen ik de gordijnen vanmorgen opende. Toen ik een half uurtje later de tuin in liep viel dat toch even tegen. Hoewel de lucht bijna helemaal blauw was, vielen er toch wat regendruppels. Omdat ik bij de vijver stond, kon ik net even een foto maken van de rimpelingen op het wateroppervlak …

Gelukkig vielen er maar een paar druppels en het waren ook meteen de laatste die ik vandaag heb gevoeld. Enkele meters verderop was aan het vogelbad te zien, dat de temperatuur vannacht tot rond het vriespunt was gedaald. Er lag een dun vliesje ijs op het water …

Het werd een prachtige dag met voor het eerst sinds eind november weer volop zon in onze contreien. Na de koffie ben ik meteen in de auto gestapt om een ritje te maken. Vlak buiten Drachten heb ik de auto al even aan de kant gezet om een foto te maken van de rechtlijnigheid in het weidelandschap ..

Aan ganzen hebben we weer geen gebrek, talloze weilanden worden erdoor bevolkt. Vooral brandganzen zijn weer goed vertegenwoordigd …

Er trokken veel tamelijk fotogenieke buien over het vlakke land. Toen ik even later bij de voetgangersbrug naar It Eilân stond, verscheen er nauwelijks zichtbaar een regenboog onder één van die buitjes. Enkele minuten later werd hij aan de andere kant beter zichtbaar …

… maar dat is voor later …

Smeltwater in de tuin

Het waren lokaal een paar witte winterse dagen hier in Fryslân, maar het is alweer voorbij. En dat is maar goed ook, want de plaksneeuw leverde meer gladheid op dan sneeuwpret …

De laatste sneeuwresten verdwijnen nu snel. Alleen het heuveltje achter de vijver is nog goeddeels wit. Het net dat over de vijver is gespannen om bladeren op te vangen werd al snel weer zichtbaar … …

De druppels smeltwater die vanaf de pergola in de vijver vielen, inspireerden me om ter afsluiting van dit kortdurende sneeuwwintertje een stukje hypnotiserende video vast te leggen …

Buien boven de polder

Bijna terug bij de auto heb ik nog even een kort rustmomentje gepakt op de grote rood met witte paddenstoel, die scheef tegenover de boerderij ‘Heydhuysen’ staat. Ik zat te twijfelen of ik nog even door zou rijden naar Bakkeveen of dat ik huiswaarts zou gaan. Ik besloot het laatste te kiezen, want mijn benen zaten aan hun taks na twee fotokuiers …

Nog maar net onderweg stelde ik mijn plan bij. Zodra ik buiten het bos meer zicht kreeg op de lucht en de horizon, zag ik dat de lucht betrokken was geraakt en dat er vanuit het noorden donkere wolken opdoemden. Daarom besloot ik de openheid van het polderland bij Oudega en Earnewâld nog maar even op te zoeken. Enige tijd later stond ik in de Jan Durkspolder …

Terwijl ik me bezighield met het jongvee op de voorgrond en de ontwikkelingen in de lucht op de achtergrond, slikte ik mijn medicijnen, dronk ik wat water en nuttigde ik een stuk koek …

Na ongeveer een kwartier gingen plotseling de hemelsluizen open en verdween het jongvee in een gordijn van water. Zodra het enkele minuten later weer droog was, startte ik de auto om een stukje in de richting van Earnewâld te rijden …

– wordt vervolgd

Naar het Witte Meer

Behalve bij Heidehuizen ga ik in het najaar ook graag even het bos in bij de parkeerplaats aan de Poostweg bij Olterterp. Toen ik er vorige week dinsdag was, kleurden de beuken aan de Scherpschutterslaan nog vooral groen. De kruinen waren al goeddeels kaal, een teken van achteruitgang van de bomen …

Terwijl ik even later over een zijpad naar het Witte Meer liep, glinsterden de natte takjes en twijgen vrolijk tussen gekleurde herfstbladeren in het zonlicht …

Een etage lager lagen duizenden druppels in het tegenlicht op het mos te fonkelen als kleine diamantjes …

Al snel naderde ik de materiaalcontainer van de ijsclub op de oever van het Witte Meer. Deze prachtig gelegen plas in het bos fungeert namelijk in echte winters als de ijsbaan van Beetsterzwaag. Ik heb daar twee jaar geleden al eens wat over geschreven: ijsbaan de Wite Mar

Ik heb een tijdlang lekker op het bankje op de eerste foto hieronder gezeten. Afgezien van een paar passanten die over het vlonderpad wandelden was ik er helemaal alleen …

Na de regen

Het regende zachtjes toen ik vanmorgen wakker werd. Voor de tuin is dat goed nieuws, want er is hier tot vandaag niet meer dan 11 mm regen gevallen. Het zal de vijverplanten worst zijn, water genoeg. En als er nog wat licht moet zijn, zet de gele plomp gewoon een groeispurtje in richting zon …

Intussen is het alweer een uurtje droog. Het stelde weinig voor, meer dan 3,1 mm regen is er niet gevallen. Dat zet voor de tuin geen zoden aan de dijk. Maar zodra de eerste zonnestralen de vijver bereiken, krijgt de waterlelie ineens weer een heel ander aanzien …

Nieuwe collectie druppels

Er zijn deze week weer meer dan genoeg druppels gevallen in de tuin. Omdat ik verder toch geen kant op kon, heb ik er maar weer een aantal voor jullie verzameld …

Vorige week vielen de mossen hier van het dak bij maximumtemperaturen tegen de 30°C. Zelf ben ik redelijk goed door die warmte gekomen. Mijn iLark had er meer moeite mee. Intussen weet ik dat er een beveiligingssysteem op zit, het zogenaamde BMS (Batterij Management Systeem). Om te voorkomen dat de accu gevaarlijk heet kan worden, wordt hij met behulp van het BMS tijdig uitgeschakeld …

Zo warm en droog als het vorige week was, zo kil en nat is het deze week met op dinsdag en woensdag maxima van nog net geen 14°C. Die grote verandering van temperatuur en luchtvochtigheid was voor mijn onderdanen te groot, zodat ik weet niet verder ben gekomen dan de tuin deze week. Maar dat heeft dan toch weer een toepasselijke fotoserie opgeleverd, want de nieuwe collectie druppels was binnen …

Druppels met een rood puntje

Afgelopen week heb ik tussen de buien door af en toe weer eens wat druppels verzameld voor mijn collectie …

Daarbij ben ik speciaal weer eens op zoek gegaan naar druppels waarin ik het kleine rode puntje van de heksenbol kon vangen …

Tijdens mijn rondgang was deze langpootmug de mooiste bijvangst die zich aandiende …