Tagarchief: iLark

Een grasmus op zijn zangpost

Geplaatst op door

Twee dagen achter elkaar een langere rit op de iLark is wat teveel van het goede, heb ik vorige week geleerd. Daarom doe ik het nu maar om en om. Maandag heb ik een ritje gemaakt dat me o.a. langs de Smalle Eesterzanding voerde. Daar heb ik me even lekker in de zon op een bankje genesteld …

bij de Smalle Eesterzanding

Dat bleek precies het goede plekje te zijn. Ik zat nog maar net, toen ik vanuit een boom links voor het bankje een vrolijk en gevarieerd gefluit hoorde klinken. Nadat ik mijn blik enige tijd over de boom had laten glijden, zag ik het vogeltje zitten. Een paar foto’s waren snel gemaakt, want hij nam alle tijd om me vanaf zijn zangpost toe te zingen. De ‘Merlin Bird ID app’ wist me vervolgens te vertellen dat het een grasmus is …

een graspieper op zijn zangpost
een graspieper op zijn zangpost
een graspieper op zijn zangpost
een graspieper op zijn zangpost
een graspieper op zijn zangpost

Je verwacht het niet, maar een grasmus zit vrijwel nooit in het gras, meestal zit hij in struiken en struweel. En ondanks zijn naam is de grasmus geen directe familie van de huismus. Hoe dan ook, hij was uiterst welkom. Niet alleen omdat ik genoot van zijn zang, maar ook omdat ik later ontdekte, dat ik nog maar één foto van een grasmus in mijn archief had zitten. Dat is de onderstaande foto, die ik vorig jaar heb gemaakt met de Canon Powershot. Ook toen had ik een pauze tijdens een ritje op de iLark …

Vrijheid is ook …

Geplaatst op door

Vrijheid is een veelomvattend begrip waar je letterlijk en figuurlijk diverse kanten mee op kunt. Met het mooie weer van woensdag en donderdag betekende vrijheid voor mij, dat ik weer eens lekker de natuur in kon trekken op de iLark …

mijn iLark onder een blauwe lucht achter bloeiend koolzaad

Maar vrijheid is niet onbeperkt. We hebben in onze democratische samenleving met elkaar allerlei regels afgesproken waar we ons aan dienen te houden. Mijn vrijheid houdt op waar die van een ander begint. Zo respecteer ik bijvoorbeeld andermans eigendommen. Gesteld dat ik een boot zou hebben, dan zou ik me aan de regels van de Friese Marrekrite houden. Als ik een hond zou hebben, al was het maar een dwergpoedeltje, dan zou ik hem zeker niet overal los laten lopen …

bordje 'prive'- bewoond' staat in het gras tussen bloeiende krokussen
bordje van de Friese Marrekrite over aanlegregels voor boten
bordje 'Honden aan de lijn' in het bos

Gelukkig zijn veel van onze rechten en vrijheden vastgelegd in de grondwet. We hebben het recht om met onze stem bij te dragen aan de politieke koers van ons land. Daarbij is het naar mijn idee je burgerplicht om je te verdiepen in wat politieke partijen zeggen te gaan doen. Gelukkig kan niet alles wat politici beloven worden waargemaakt, daarvoor worden we voorlopig nog behoedt door de grondwet. Laten we daar zuinig op zijn met zijn allen …

verkiezingsbord politieke partijen november 2023

Genoeg gepreekt, tijd om het feest in te gaan. Nou ja, feest … De tijd dat we nog naar het Leeuwarder Bevrijdingsfestival gingen, ligt al een paar jaar achter ons. Veel verder dan de tuin zal ik vandaag wel niet komen, maar dan doe ik dan toch wel in alle vrijheid. Wat je ook gaat doen vandaag, maak er een mooie dag van …

een oranje en een geel klaproosje

Tot slot ben ik van mening dat Bevrijdingsdag een jaarlijkse vrije dag voor iedereen zou moeten zijn. Naar mijn idee is Bevrijdingsdag als Nationale Feestdag belangrijker en breder gedragen dan Koningsdag.

Terug naar de Merskenheide

Geplaatst op door

Ik had me al enige tijd voorgenomen om eens een ritje naar de Merskenheide te maken op de iLark. Het wisselvallige weer gooide echter steeds roet in het eten. Maandagmiddag besloot ik het erop te wagen. Er koerste weliswaar nog een enkel klein buitje in onze richting, maar dat leek me geen probleem te zijn …

Hoewel de iLark er niet echt op is gebouwd, besloot ik toch stapvoets de heide op te rijden. Ik had me ten doel gesteld om voor het eerst sinds 2015 weer eens het bankje in de verre noordoosthoek van de heide te bereiken. En dat zou me lopend zeker niet lukken. Rustig voort hobbelend met af en toe een stop om wat foto’s te maken, kwam ik uiteindelijk bij het bankje aan. Daar kreeg ik nog net de kans om even te zitten en een paar sprinkhaantjes en een pantserjuffer te fotograferen, voordat dat ene buitje toch nog de Merskenheide bereikte …

Nadat ik nog een foto had gemaakt van het beeld van de heide vanaf het bankje, heb ik me eerst maar even teruggetrokken tot onder de bomen in de zuidoosthoek van de heide. Lang duurde de bui gelukkig niet, zodat ik al snel wat verder rond kon kijken. Aan de westkant van het gebied kleurt de heide mooi, vermoedelijk heeft daar tijdelijk een schaapskudde gegraasd. Hier aan de oostkant is van een paarse glans over de heide geen sprake. Pijpenstrootje en andere grassen floreren hier door een overtollige stikstofdepositie …

Dit was voorlopig even het laatste ‘verhalende’ logje. Vanaf morgen ga ik me eens een tijdje bezighouden met macro’s die ik de afgelopen maanden in de tuin of ergens in de natuur heb gemaakt.

Een warm weerzien

Geplaatst op door

Aafje en ik besloten dinsdagmiddag op tijd naar het Zuiderend te rijden. Ik had het bankje bij het informatiebord over ‘de Forten’ (Google Maps) gekozen als ontmoetingsplek met Matroos Beek. Het eerste wat me ter plekke opviel, was dat er vanwege een andere windrichting meer geluid van de A7 naar het bankje werd geblazen dan de vorige keer dat ik hier was …

’s Ochtends had de zon volop geschenen, maar rond het middaguur verschenen er langzaam maar zeker meer wolken aan de lucht. De weerapps die ik gebruik lieten allebei zien dat een buienlijn, die vanuit Zeeland in noordoostelijke over het land trok, rakelings ten zuiden van ons langs trok. En dat was ook tijdelijk merkbaar aan een wel erg frisse wind en een dreigende lucht. Aafje keek met een zorgelijke blik naar de naderende wolken …

Tegen vieren begon de lucht gelukkig weer op te klaren. Donkergrijs maakte plaats voor het veel vriendelijkere lichtblauw. Het leek toch nog goed te komen, en het kwam goed …

Een directe relatie zal er waarschijnlijk niet zijn, maar tegelijk met de zon verscheen ook Matroos Beek, Bea voor intimi. Fier fietsend en vrolijk om zich heen kijkend kwam ze vanuit de donkere voetgangerstunnel onder de A7 op ons af …

Na een warm weerzien en een hartelijke kennismaking nestelden we ons op het bankje. Pratend over ieders welzijn en wedervaren vloog de tijd weer eens om. Genoeglijk pratend over van alles en nog wat, vroeg Bea na verloop van tijd hoe laat het eigenlijk was. Een blik op mijn horloge leerde dat het al tegen kwart voor zes liep. Om te voorkomen dat ze als vermist zou worden opgegeven door haar echtgenoot, die ergens aan de andere kant van de snelweg in Drachten zat, was het ineens al hoog tijd om een eind aan ons gezellige weerzien te maken …

Het eerste stuk naar en door de tunnel onder de A7 fietsten we samen op. Tussen een oude woonboerderij uit 1900 en de nieuwste uitbreiding van het ziekenhuis, hielden we even halt. Nog even de laatste aanwijzingen m.b.t. de route (drie maal rechtsaf slaan op een rotonde en dan een keer naar links). Dat zou best lukken, meefietsen was niet nodig, verzekerde Bea ons. Dat gezegd hebbend, zwaaiden we elkaar uit en gingen we ieder onze eigen weg …

Bedankt voor de gezellige uurtjes, Bea, we vonden het erg gezellig. Je bent een prachtig mens, dat ik zeker nog wel eens hoop te treffen.

Roze en gele waterlelies

Geplaatst op door

Op een van de warmste dagen in juni ben ik ’s ochtends al mooi op tijd op pad gegaan voor een ritje door het bos. Bij twee vennetjes heb ik een tussenstop gemaakt om zittend op een bankje in de schaduw te genieten van de rust en het geluid van omringende vogels …

Waterlelies zijn geen ongewoon verschijnsel in dergelijke vennetjes. Zo mooi roze als de waterlelies in één van de vennetjes waren, had ik ze hier nog niet eerder gezien …

Op nog geen 300 meter van het bovenstaande vennetje dreven er op het wateroppervlak van een ander vennetje gele waterlelies …

Een mooie middenberm

Geplaatst op door

Nadat we ter hoogte van de Lippenhuisterbrug wat libellen hadden gefotografeerd, vervolgden Jetske en ik onze weg in zuidelijke richting over de Ald Hearrewei. Die Ald Hearrewei (vertaald: Oude Herenweg) bestaat uit weinig meer dan een eeuwenoud zandpad en een schelpenpad voor fietsers. Het pad krijgt zijn charme van een mooie kruidenrijke middenberm, die van noord naar zuid vol bloemen staat …

Links en rechts omgeven door struikgewas voert het pad dwars over de Liphústerheide. Bij een klein vennetje naast het pad, maakten we weer even tijd voor een tussenstop om wat foto’s te maken (Google Maps). Nadat we wat orchissen, kleine ratelaars en een paar passerende fietsers hadden gefotografeerd, konden we ook nog een glimp van een ringslang vastleggen …

Visdiefje op jacht

Geplaatst op door

Halverwege een ritje naar de Veenhoop en terug heb ik de iLark even in de schaduw gezet bij het Noordergemaal (Google Maps). Bij een eerdere rit had hij in de zon gestaan, waarna de batterij-indicator op het dashboard op slechts één streepje bleef staan, toen ik hem opnieuw startte. Nadat ik een paar minuten onderweg was, kwam de juiste stand wel terug, maar het duidt wel op een vorm van temperatuurgevoeligheid zoals ik die zelf ook heb, lijkt me …

Zelf ging ik aan de andere kant van de weg bij de picknicktafel zitten. Het was in de week voordat de echte hitte hier losbarstte. De wind zat op dat moment nog in noordoosthoek, een verkoelend briesje zorgde ervoor dat het in de zon en aan het water goed toeven was …

Na enige tijd werd mijn aandacht getrokken door een visdiefje dat naarstig op jacht was naar een lekker visje. Omdat de beloning uitbleef, droop hij op zeker moment af om op zoek te gaan naar een beter visstekje …