Bij de eerste dijkcoupure kon ik het niet laten om even de kruin van de oude dijk te beklimmen om te genieten van een hoger uitzichtpunt over het land tussen de oude en de nieuwe dijk …
Het leverde een aantal foto’s op van mooie ‘weglopende’ lijnen in de akker met aan het eind de harde lijn van de Waddendijk …
Vorige week zijn fotomaatje Jetske en ik voor de verandering eens op woensdag op pad gegaan. Om het Whilly niet al te lastig te maken, stelde Jetske voor om naar het Dwingelderveld te gaan. Daar liggen mooie fietspaden waar Jetske al een aantal jaren achtereen regelmatig op zoek gaat naar vogels als de grauwe klauwier. Zelf was ik er al jarenlang niet meer geweest …
Te midden van het frisse voorjaarsgroen trokken we het bos in, ik rollend, Jetske lopend aan mijn zijde. Het is nog steeds wennen om vanuit deze positie in letterlijke zin naar mijn fotomaatje op te moeten kijken, maar dat komt wel. Al snel passeerden we verschillende waarschuwingsborden …
Even later stonden we bij een serie informatiepanelen van ASTRON. ASTRON is de nationale organisatie voor onderzoek en ontwikkeling op radio-astronomisch gebied. ASTRON houdt zich vooral bezig met de ontwikkeling van instrumenten en faciliteiten voor de radioastronomie en het bouwen van de infrastructuur daarvoor. Het is een vrij internationaal gerichte organisatie, die nauwe contacten heeft met het bedrijfsleven …
Het grootste gedeelte van de kantoren van ASTRON bevindt zich hier bij Dwingeloo op de locatie van de Dwingeloo Radiotelescoop. Nadat ik wat foto’s had gemaakt van de informatiepanelen, richtte ik mijn camera op de grote schotel achter het hek …
Op de voet van de volledig draaibare en kantelbare schotel zag ik de naam CAMRAS staan. Stichting CAMRAS is een non-profit vrijwilligersorganisatie die de Dwingeloo Radiotelescoop tegenwoordig beheert, onderhoudt en gebruikt …
Terwijl ik helemaal opging in die grote schotel, zag ik vanuit een ooghoek, dat Jetske ca. 100 m verderop naar me stond wenken …
Vorige week vielen me op een bepaald moment de uitlopers op, waarmee de Passiflora of passiebloem zich vastgrijpt aan andere planten, een leidstok, een rekje of wat dan ook maar om zich omhoog te werken …
Een punt waar twee van die uitlopers elkaar ontmoeten, heb ik gebruikt om eens wat te spelen met het sierlijke spel van lijnen en spiralen …
Om even een volledig ander beeld op het weerspiegelende ijsvloertje te krijgen, ben ik zondagmiddag even achter de pergola gaan staan. Vanaf dat standpunt kreeg ik een mooie weerspiegeling van ons huis te zien …
Ik kon het niet laten om daar voorzichtig draaiend en inzoomend nog even wat mee te spelen …
Toen de zon uit de tuin was verdwenen heb ik de heksenbol nog even verenigd met wat harde en scherpe lijnen in het ijs …
Wat was het mooi gisteren, hè!? Eindelijk een echte winterdag na een nacht met matige vorst. Mijn weerstation wist me te melden dat de temperatuur was gedaald tot -7 ºC, zo koud is het hier ruim 2 jaar niet geweest …
De vijver was weer van een mooi laagje ijs voorzien. Daar heb ik me gedurende dage weer diverse keren mee weten te vermaken, want ik houd nu eenmaal van het lijnenspel dat bij de ijsvorming ontstaat …
IJs mag dan wel de naam hebben spiegelglad zijn, het oppervalk is van nature allerminst egaal gepolijst. Het subtiele reliëf wordt zichtbaar door al kijkend gebruik te maken van licht en tegenlicht … 
– wordt vervolgd –
Veel zonnepanelen …
Het uitzicht vanaf de uitkijktoren op de Woldberg was absoluut de moeite waard, maar ik was nadien toch wel blij dat ik weer veilig met beide benen op de grond stond. Jetske heeft in haar verslag van de klimpartij een paar foto’s opgenomen waarop ik op de toren te zien ben. Daaraan is mooi te zien dat ik me vanwege mijn hoogtevrees vrijwel steeds wel ergens aan vast hield. Het is nog een wonder dat de meeste foto’s die ik daarboven gemaakt heb gelukt zijn, want de meeste heb ik met één hand gemaakt …
Terug op de grond heb ik eerst een tijdje zitten bijkomen op een van de bankjes aan de voet van de uitkijktoren. Terwijl Jetske bij de toren rond scharrelde begon ik foto’s te maken van het lijnenspel dat deze ranke, open toren te bieden heeft. Het zal niet iedereen aanspreken, maar ik houd wel van dit wat abstractere werk …
Afanja's Weblog 