Mooie zondag allemaal, ik heb vandaag even een min of meer verplichte rustdag …

Mooie zondag allemaal, ik heb vandaag even een min of meer verplichte rustdag …

Hoewel het hier af en toe ook een natte boel is, mogen we in Drachten niet mopperen over de hoeveelheid regen. Vaak trokken de zwaarste buien bij ons langs. Het gaf mij ook deze week in ieder geval verschillende keren de kans om even in de tuin te zijn …

Toen ik dinsdag rond het middaguur even op het terras zat, verschenen er een paar jonge koolmeesjes. Op speelse wijze dartelden ze door de tuin. Eén van de koolmeesjes landde op de roestbruine grutto van cortenstaal achter in de tuin. Al snel werd hij gevolgd door een broertje of zusje. Een derde meesje streek neer op de lisdodden van cortenstaal en begon die te onderzoeken …





Het was weer een van die mooie momentjes, die ervoor zorgen dat het nog steeds geen straf is om af en toe eens op de tuin aangewezen te zijn …

Mijn evenbeeld vandaag, vermoeid en duf …

Het was al gezellig druk in de tuin, toen ik maandagochtend met een bakje koffie het terras op scharrelde. Ik was nog maar net gaan zitten, toen er een groepje mussen bij het vogelbadje neerstreek. Gezellig tjilpend, kwetterend en fladderend vermaakten ze zich daar een tijdlang …

Vlak nadat de mussen te water waren gegaan, verscheen er een pimpelmeesje. Zoals ik wel vaker had gezien en gefotografeerd, maakte het pimpeltje het zich gemakkelijk op een cortenstaal lisdodde. Daar wachtte ze rustig tot het haar beurt was …


Toen de mussen enkele minuten later en masse vertrokken, vloog het pimpelmeesje van de lisdodde naar het badje. Op de rand staand keek ze even om zich heen, daarna nam ook het pimpeltje haar verkwikkende ochtendbad …

Nadat ik mijn poriën gisterochtend vroeg om te beginnen eens lekker had gekieteld met een flink warme douche ben ik de (voorlopig) warmste dag van het jaar goed doorgekomen. Na de douche heb ik een tijdlang lekker koffie zitten drinken op het terras. Een hommel bezocht daarbij de intussen volop bloeiende kogeldistel …

Tegen de tijd dat ik op het punt stond om naar binnen te gaan, omdat het stilaan flink warm werd op het terras, streek er een jonge pimpelmees op een van de roestige lisdoddes neer …

Al snel vloog hij naar het grote houten vogelbad. Daar zat hij eerst een tijdlang om zich heen te kijken, terwijl hij zich af en toe even voorover boog om een slokje water te nemen. Uiteindelijk kon hij de aantrekkingskracht van het water niet weerstaan …



Tussendoor ging er een dagpauwoog op een paar bladeren van de lampionplant zitten. Hoe lang ik ook wachtte, hij verpofte het om zijn vleugels even te openen …

Een koolwitje wilde dat even later ook niet doen, maar daar stond tegenover dat hij zich wel even mooi in het tegenlicht wilde laten portretteren …

Aan het eind van deze eerste tropische dag heb ik me voor het eerst met op elke trapleuning een hand omhoog moeten trekken, omdat mijn onderdanen volkomen krachteloos waren. Voeg daarbij dat de luchtvochtigheid een stuk hoger is dan gisteren, dan belooft dat weinig goeds voor vandaag, want op dit moment is hel al twee graden warmer dan gisteren rond dit tijdstip. Ik had gehoopt vandaag even een ritje naar de ijsvogels te kunnen maken, maar ze moeten nog maar even wachten. Ik heb tenslotte de afgelopen maanden al zo vaak en lang op hen zitten wachten …

Als jullie me vandaag zoeken: ik zit vanochtend vooral in mijn computerhoekje en vanmiddag lig ik languit voor de Tour de France. Ik wens jullie een mooie dag, en je weet het: hou ’t hoofd koel.
Het wordt gezellig druk in onze tuin de laatste tijd. Een dag of wat geleden ontdekte ik, dat er toch koolmezen in de voor hen bedoelde nestlast getrokken zijn. En ze hebben al jonkies in ook …

Daarnaast zijn er regelmatig pimpelmeesjes te zien de laatste dagen. Vorige week streek er eentje neer op een van de lisdodden achter in de tuin. Nadat hij de situatie in ogenschouw had genomen, dook hij in het houten vogelbad tussen witte bloemetjes van de grote muur en een paar boshyacinten …

Veel tijd voor het bad gunde hij zich niet, al snel stond hij op de rand om zich al schuddend en wapperend met zijn vleugels wat te laten drogen …


Terwijl hij zo wat om zich heen zat te kijken, ontdekte hij een nog veel mooier plekje … hoog en droog op de lange snavel van onze grutto …


Zodra hij wat was opgedroogd vloog hij naar de uitbloeide boom van buurvrouw 9. Daar begon hij op zijn gemak, langzaam heen en weer wiegend in de wind, aan de laatste restanten van de bloesem te peuzelen …

Van de reeën aan It Nonnepaed koerste ik met een ommetje richting Jan Durkspolder. Ineens zag ik ze staan, gewoon in een brede sloot langs de weg, omgeven door licht rimpelend water. Wachtend tot ze binnenkort worden omsloten door zacht krakend ijs …

Weerspiegelde lisdodden, ook wel bekend als rietsigaren. In het Fries noemen we ze tuorrebouten (spreek uit als tworrebouten) …


