Tagarchief: roodborstje

Vogels in de sneeuw

Geplaatst op door

Voordat het voorjaar zijn intrede doet, wil ik nog wat van mijn sneeuwfoto’s kwijt. Om te beginnen wat foto’s, die ik in de tuin heb gemaakt van vogels in de sneeuw. De meest bijzondere gast die zich de laatste tijd een aantal keren heeft laten zien en horen, is de grote bonte specht, die graag eens wat komt hameren in de hazelaar. In de sneeuw blijkt hij helemaal niet zo wit te zijn …

De merels zijn zomer en winter graag te gast in onze tuin, maar in de sneeuw had ik ze al lang niet meer kunnen fotograferen. Ook een paar koolmezen komen regelmatig even langs om te zien of er nog wat lekkers te halen valt. De laatste van het onderstaande drietal is één van de houtduiven. Die ben ik liever kwijt dan rijk, maar het heeft er alle schijn van dat ze dit jaar weer een nest in onze hazelaar willen bouwen …

Met stip het leukste vogeltje dat we ’s winters vaak bij de voederplek op het terras zien, is het roodborstje De afgelopen weken liet hij zich dagelijks even zien. In de sneeuw is hij nog leuker dan anders …

Winterse sporen en patronen

Geplaatst op door

Na een slechte nacht werd ik gistermorgen voor het eerst sinds langere tijd wakker met weigerachtige onderdanen. Ze leken slechts uit elastiek te bestaan, zodat een ommetje buitenom er niet echt in zat. Maar zoals hier gisteren al te zien was, bood de tuin weer een prima alternatief …

Samen met de RX10m4 heb ik een paar rondjes gemaakt om geleidelijk wat te wennen aan de lagere temperaturen. Voor het betere macrowerk in winterse omstandigheden val ik binnenkort maar terug op de Canon Powershot, denk ik, want dat ligt me met de nieuwe camera nog niet zo. Wel heb ik hem losgelaten op diverse sporen en patronen in de sneeuw …

Terwijl ik zo wat rondscharrelde, kwam het roodborstje er gezellig bij. Hij leek me uit te dagen om een foto van hem te maken, maar daarbij zorgde hij er wel steeds voor dat hij weer weg was op het moment dat ik afdrukte. Maar de aanhouder wint …

Het toetje kreeg ik vanmorgen vroeg al. Toen ik een paar foto’s stond te maken van het eerste ijs op de vijver, streek het roodborstje bij me neer. Nadat hij even op de rand had gezet, was hij bereid om de ijssterkte alvast even te testen. Kouder dan -2,1°C is het afgelopen nacht niet geweest, maar het ijs hield!❄️😂

De nattigheid houdt aan

Geplaatst op door

Oudjaarsdag was het ’s middags tussen de buien door regelmatig even zonnig. Het roodborstje was rond het middaguur de laatste vogel die wel even op de foto wilde …

Aan het begin van de middag scheen de zon zelfs even zo uitbundig, dat de lampionnetjes prachtig werden uitgelicht tegen de donkere achtergrond van de klimop …

’s Avonds was aan de afwisseling van stilte en gedonder goed te merken wanneer het droog was en wanneer het regende. Rond de jaarwisseling was het een kwartiertje droog, zodat we even naar buiten konden om de buren een gelukkig nieuwjaar te wensen. Met de ontdekking van de BULB-stand op mijn nieuwe camera is het me daarbij voor het eerst gelukt om wat bewegingssporen van het vuurwerk op de foto te krijgen …

Toen ik na een korte nacht de lamellen open schoof, zag ik dat de vijver op Nieuwjaarsdag alweer flink buiten zijn oevers was getreden. Met intussen al ruim 30 mm regen is het nieuwe jaar meteen begonnen met de voortzetting van de nattigheid van 2023. In de loop van vandaag wordt onze historische trots het Woudagemaal opnieuw onder stoom gebracht. Ook daar worden records mee gevestigd …

De eerste vogel die ’s middags wel even op de foto wilde, was meneer Merel. Toen hij me om het hoekje hoorde komen, leek hij er zelfs even goed voor te gaan staan …

Revival van de silhouetten

Geplaatst op door

Na een korte wandeling in de Jan Durkspolder heb ik mijn ritje voortgezet. Bij Earnewâld stond deze blauwe reiger met de kop in de harde wind in een weiland. Op de achtergrond zie je de kerk van Warten …

een blauwe reiger met op de achtergrond de kerk van Warten

Veel viel er in het grijze weer onderweg niet te zien en te beleven. Wat nog wel noemenswaardig is, is dat er tegen de achtergrond van de ‘witte schimmel’ van Nes een groepje van vijf ‘overwinterende’ ooievaars in een weiland liep. Omdat ze ver uit elkaar liepen, kon ik ze niet alle vijf bij elkaar op de foto krijgen …

een groepje 'overwinterende'ooievaars in een weiland bij Nes

Weer een stuk verderop kwam ik aan de Bornego bij Haskerdijken (Google Maps) langs een lange rij silhouetten van een boerenfamilie en een deel van hun levende have in een weiland. Ik herinnerde me dat ik er al eens eerder een foto van had gemaakt. Thuis zag ik later dat ik de tweede foto op 24 december 2010 heb gemaakt. Kijkend naar het lage standpunt van waaruit ik die foto heb gemaakt, was ik toen nog wat leniger dan tegenwoordig …

28 december 2023: een rij silhouetten in een weiland bij Haskerdijken
24 december 2010: een rij silhouetten in een weiland bij Haskerdijken

Voor de laatste stop ben ik nog even naar It Krûme Gat (Google Maps) tussen De Veenhoop en Smalle Ee gereden. Daar dobberden alleen wat eenden op het water en er blies een kille wind. Ik vond het welletjes, tijd om op huis aan te gaan …

Toen ik halverwege de middag nog even op het terras met mijn nieuwe camera zat te spelen, werd ik nog verrast door het roodborstje, dat op het dak van het voederhuisje achter in de tuin ging zitten. Een mooie afsluiting van een grijze dag …

het roodborstje verrast me met zijn verschijning in de tuin

Van Canon naar Sony

Geplaatst op door

Vrijdag hadden Jetske en ik weer een afspraak voor een gezamenlijke fotodag. We togen die dag naar Urk, niet zozeer om te fotograferen maar om nu eens grof geld uit te geven. Jetske was op zoek naar een goed statief en ik naar een goede camera. Terwijl de regen urenlang met bakken uit de lucht kwam, lieten wij ons adviseren bij Cameranu. Nadat we allebei naar tevredenheid zaken hadden gedaan, reden we nog even langs de vuurtoren om daar vanuit de auto snel even een foto van te kunnen maken …

vuurtoren van Urk tijdens zware regen (Canon Powershot SX70 IS)

Na rijp beraad had ik groen licht gekregen van de afdeling financiën om mijn Canon Powershot SX70 IS te verruilen voor een Sony RX10 IV. Dat betekent in alle opzichten in principe een flinke stap voorwaarts. Maar het betekent vooral ook, dat ik aan de bak moet om het volledig nieuwe menu en de talloze opties die de camera in huis heeft, te leren kennen …

Zelf vind ik de eerste resultaten al veelbelovend. Zulke scherpe foto’s heb ik nog nooit kunnen maken van ons roodborstje, dat vanmorgen wel even wilde poseren bij de pindakaas. Ondanks het extreem donkere weer wilde meneer merel gistermiddag toch even in bad. Daarbij heb ik voor het eerst druppels kunnen fotograferen in plaats van alleen maar streepjes van wegschietende druppels …

Hoe en wat 2019 – 1

Geplaatst op door

In voorgaande jaren blikte ik aan het eind van het jaar nog wel eens terug op het weer en aardige fotomomenten en zo. Daar ben ik ditmaal in december niet aan toegekomen, omdat er nogal wat tijd is gaan zitten in de diaseries over de Deltagoot en de videoserie over de salamanders. Daarom heb ik besloten om het jaar nu maar eens met een soort van terugblik te beginnen …

Na een stormachtige nieuwjaarsavond keerde de rust terug, maar de storm had wel een hoop ellende met zich meegebracht. Vlak ten noorden van de Waddeneilanden verloor de oceaanreus MSC Zoë enkele honderden containers. Het gevolg was een enorme vervuiling van het kwetsbare gebied, die nu nog op veel plaatsen in de natuur zichtbaar is.

Van 22 tot 26 januari hadden we hier wat sneeuw. Het was maar een laagje van enkele centimeters, maar het leverde wel weer sfeervolle plaatjes op, zoals van het roodborstje dat weer in onze tuin bivakkeerde. In de Jan Durkspolder kon ik zelfs enkele schaatsers op een heel dun laagje ijs betrappen …

Veel stelde het winterweer niet voor, in januari telde ik slechts 11 x nachtvorst, waarvan 3 x matig. De laagste temperatuur was -6,6 ºC op 25 januari, de hoogste temperatuur was 8,3 ºC op 13 januari 2019. De gemiddelde temperatuur kwam in ons tuintje in januari 2019 uit op 2,9 ºC tegen normaal 2,2 ºC.

Hoe groot de verschillen waren, is mooi te zien op twee foto’s van een sprong reeën in de Jan Durkspolder. Op 24 januari lag er een laagje sneeuw, vijf dagen later leek het op dezelfde plek wel voorjaar …

reeën bij Oudega – 24 januari 2019
reeën bij Oudega – 29 januari 2019

’t Warme weer van februari 2019

Geplaatst op door

Het was weer wonderlijk gesteld met het weer de afgelopen maand. Het begon nog heel normaal met een gemiddelde temperatuur van -0,4 ºC en zelfs een klein laagje sneeuw op 1 februari. Nog één keer lag de tuin er licht ‘besuikerd’ bij. Nog één keer had ik ook de kans om het sneeuwborstje in licht winterse omstandigheden te portretteren …

1 februari – lichte sneeuw
1 februari – roodborstje

Daarna was het gedaan met datgene wat voor winter door moet gaan. Van sneeuw was geen sprake meer. De eerste tien dagen van februari viel er dagelijks wel wat regen. Grote hoeveelheden vielen er in onze regio niet. Volgens het KNMI viel er gemiddeld over het land ca. 45 mm neerslag, bij ons bleef het beperkt tot een schamele 26 mm. Het neerslagtekort houdt dus nog altijd aan …

Veel neerslag viel er dan wel niet, echt vrolijk werd je hier de eerste helft van de maand ook nog niet van het weer. Vrijwel elke dag was het grijs en bewolkt …

Met maar drie nachten met heel lichte nachtvorst leek het eigenlijk niet eens op winter. Vanaf de 14e steeg de temperatuur bijna elke dag tot boven de 10 graden en raakte het weerbeeld helemaal van slag. Drie keer steeg de maximumtemperatuur in ons tuintje eind februari tot boven de 15 ºC, met een topper van 18,3 ºC op 27 februari. De gemiddelde temperatuur kwam in ons tuintje uit op 6,4 ºC, tegen een langjarig gemiddelde van 2,3 ºC over de periode 1971-2000 …

Het uitzonderlijk vroege voorjaarsweer leverde tal van bijzondere plaatjes op. Neem nu de koeien die op 25 februari al in de wei liepen. dat is toch al gauw 3 tot 4 weken vroeger dan normaal. Of de zee van krokussen die ieder jaar weer verschijnt in een aantal Drachtster plantsoenen, die laat zich toch ook een week of twee eerder zien dan normaal …

25 februari – koeien in de wei
26 februari – een zee van krokussen

Het was een raar gevoel, die warmte afgelopen week. Maar stiekem vond ik het toch ook wel lekker in de zon …, en natuur en landschap fleurden er ook weer zo lekker van op. Weet je waar ik nou zo bang voor ben …? Dat maart wel eens een heel vervelende en saaie maand kan worden. Maar gelukkig heb ik nog een heleboel vrolijk stemmende foto’s van de afgelopen week, waarmee ik de stemming er nog wel even in kan houden.   🙂