In weer en wind …
Zon of regen …
Het werk gaat door …
Categorie archief: Macro’s
Druppels in ’t groen
Tot afgelopen weekend hadden we hier deze maand alleen op 3 juni een flinke bui met regen van betekenis gehad. Dat was goed tegen het stof, en sindsdien was het weer droog …
Aan die droge periode is sinds zondag een eind gekomen. Een aantal fikse buien – soms gepaard gaand met onweer – heeft de afgelopen dagen ruim 40 mm water in ons tuintje achtergelaten. Maar ach, we zitten nog altijd onder het langjarig gemiddelde …
Gistermiddag ben ik tussen de buien door even een paar maal met de camera de tuin in gegaan. Op zoek naar fotogenieke druppels heb ik me eerst maar eens een tijdje gericht op de lange bladeren van de gele lis. Daar liggen de druppels vaak als mooie glanzende bolletjes op …
Altijd mooi om even met druppels te spelen, omdat er vaak zowel een spiegel als een lens in schuil gaat. Als je goed kijkt, zul je zien dat je behalve weerspiegelingen soms ook mooie kleine doorkijkjes voorgeschoteld krijgt …
Een roodoogjuffer in close-up
Nadat ik me een tijdje naar volle tevredenheid had vermaakt met de rietzanger, vervolgde ik mijn weg richting auto. Onderweg wisten een azuurjuffer en een distelvlinder aan mijn camera te ontsnappen …
Met een roodoogjuffer had ik even later meer geluk. De eerste foto’s gingen de mist in, omdat het rietblad waar het beestje op zat nogal heen en weer werd gewiegd door de wind. Bij de bovenstaande foto begon het er op te lijken, maar pas met de foto hieronder was ik echt tevreden. Dat maakte me echter ook wat overmoedig, waardoor het juffertje er geschrokken vandoor ging …
Ik zag nog net dat ze op een pompeblêd in de vaart neerstreek, te ver buiten bereik om nog eens een macro-opname te kunnen maken, maar goed genoeg om met de zoomlens nog even een plaatje ten afscheid te kunnen maken …
Schorpioenvlieg verspeelt ’n juffertje
Sinds zo goed als alle struikgewas langs de paden aan de oostkant van het Weinterper Skar twee jaar geleden in opdracht van Staatsbosbeheer grondig zijn verwijderd in het kader van een natuurcompensatie-operatie, is het insectenleven er drastisch afgenomen. Waar ik tot twee jaar geleden regelmatig een keur aan insecten kon fotograferen, valt nu hoegenaamd niets meer te zien en te beleven. Vorige week vrijdag had ik echter geluk, op één van de laatste nog resterende struiken zag ik een manlijke schorpioenvlieg zitten. Dichterbij gekomen, zag ik dat hij met de restanten van een waterjuffer aan het slepen was …
Is dat niet wat een grote prooi voor jou … ?
Doe nou voorzichtig …? Straks ben je hem kwijt …
Heb je ‘m nog …? Houd vast dan …
Ja, nou is hij weg … Ik had je gewaarschuwd, hè … Nu heb je niks meer … stomkop!
Drieluik van een citroenvlinder
Nadat ik langs het noordelijke pad in het Weinterper Skar wat foto’s had gemaakt van het bont zandoogje en wat ander klein spul, ben ik eerst maar weer eens lekker op de welbekende afsluitboom gaan zitten. Een blik over mijn rechterschouder leerde dat de echte koekoeksbloemen het veld alweer aardig roze begonnen te kleuren.
Een uur of vier vóór de noodlottige val van Steven Kruijswijk in de Giro d’Italia, bedacht ik me dat die koekoeksbloemen eigenlijk wel mooi pasten bij de trui die Steven vandaag tegen zessen ongetwijfeld voorgoed voor zichzelf zou opeisen door de Giro van 2016 te winnen. Dat kon met een voorsprong van 3 minuten toch bijna niet meer mis gaan met de vorm waarin Kruijswijk verkeerde …
Bijna … maar dat wist ik toen nog niet. En dus besloot ik wat foto’s te maken van de koekoeksbloemen die aan de overkant van de weg zachtjes wiegend in de wind in de berm stonden te pronken …
Daar had ik vervolgens weer alle geluk van de wereld, want terwijl ik daarmee bezig was, dartelden er ineens twee citroenvlinders en een geaderd witje rond de echte koekoeksbloemen. Het lukte me om het onderstaande drieluik van een citroenvlinder op koekoeksbloemen te maken. En dat is dan uiteindelijk wel weer een mooi eerbetoon aan diezelfde Steven Kruijswijk, want die gele Lotto-Jumbo kleur staat hem ook prima en ik vind het onvoorstelbaar knap hoe hij gisteren ondanks zijn kwetsuren toch weer de strijd is aangegaan. Daarmee is een aloude stelling weer bewezen: wielrenners zijn bikkels, voetballers zijn watjes … 😉
Klikken om te vergroten:
-
- citroenvlinder op echte koekoeksbloem (1)
-
- citroenvlinder op echte koekoeksbloem (2)
-
- citroenvlinder op echte koekoeksbloem (3)
Bont zandoogje in de zon
Gistermiddag kreeg ik zo rond het middaguur een paar maal de kans om een vlinder te fotograferen. Geloof het of niet, ik heb beide kansen ten volle benut …
De eerste die wel even model wilde staan, was het bont zandoogje (Pararge aegeria), een hier veel voorkomende, tamelijk onopvallende vlinder …
Oranjetipje op koolzaad
Vooral in het Weinterper Skar heb ik eind april-begin mei vrij veel oranjetipjes zien fladderen. Hoezeer ik mijn best ook deed, het lukte maar niet om er eentje netjes op de foto te krijgen. Omdat het oranjetipje een tamelijk korte vliegtijd heeft – van half april tot eind mei – begon ik al te vrezen dat het dit jaar niet zou lukken. Maar vorige week donderdag kreeg ik op de oever van de Leijen bij Doktersheide toch mijn kans.
Opnieuw leek het lange tijd niet te lukken, want het beestje bleef maar fladderen. En als hij al eens wat langer op een bloem bleef zitten, dan gooide de wind vaak wel roet in het eten, waardoor de vlinder slechts vaag of soms zelfs helemaal niet op de foto stond. Uiteindelijk was dit de beste foto die ik aan deze langdurige jacht overhield. Het linker tipje is net weer buitenbeeld gewaaid, maar ik doe het ermee … 🙂
Afanja's Weblog 