Graan, aardappelen en kool

Soms vallen het landschap en de wolken erboven heel mooi samen …

Achter de dijkcoupure bij de Alddyk 12 -14 was een boerderij afgebroken. Twee stappen voorbij de coupure om een paar foto’s maken waren voldoende om een vrouw uit een stacaravan tevoorschijn te laten komen. Ze bleek niet gediend te zijn van ongevraagd bezoek achter de oude dijk. Dat was voor ons het sein om onze reis te vervolgen. Als het zo moest, hoefde het voor ons niet meer … 😜

In Peazens bleek geen plaats voor ons te zijn. Er bleek een of andere happening te zijn georganiseerd, waardoor er geen parkeerplekje meer vrij was. We besloten daarom voor een laatste stop nog even door te rijden naar Holwerd. Onderweg passeerden we onder andere akkers met graan, aardappelen en kool …

Achter twee dijken

Bij de Alddyk 22 – 24 zagen we dat er ook achter de oude dijk en de dijkkoupure graan stond. Ik kon het niet nalaten om even om het hoekje te gluren …

Er stonden een paar bloeiende klaprozen tussen de graanhalmen. Voor een echte close-up stonden ze te ver weg, maar ik vond dit ook al heel mooi …

Tot slot nog een laatste blik op de langgerekte akker met graan, die zich uitstrekt tot de Waddendijk, die op dit punt ca. 1.250 m verderop ligt …

Tussendijkse lijnen

Bij de eerste dijkcoupure kon ik het niet laten om even de kruin van de oude dijk te beklimmen om te genieten van een hoger uitzichtpunt over het land tussen de oude en de nieuwe dijk …

Het leverde een aantal foto’s op van mooie ‘weglopende’ lijnen in de akker met aan het eind de harde lijn van de Waddendijk …

Langs oude dijkcoupures

Van Lauwersoog zetten mijn fotomaatje en ik koers richting Peazens-Moddergat. Voordat we daar waren, namen we nog even een afslag naar de Alddyk tussen Eanjum en Peazens. Daar neem ik af en toe graag even een kijkje bij de dijkcoupures die hier nog in de oude zeedijk zitten bij de boerderijen, die daar vlak achter de dijk staan …

Sinds er een nieuwe zeedijk op Deltahoogte ligt, hebben de oude dijk en de coupures hun functie verloren. En dat is maar goed ook, want in de loop der jaren hebben sommige muren van de coupures zwaar te lijden onder de steeds groter wordende landbouwvoertuigen. De oude schotbalken, waarmee het gat in de dijk kon worden afgesloten bij hoog water, liggen nog steeds op hoog water te wachten achter de oude dijk …

Smaakvolle leegte

Aan de Alddyk bij Ljussens in het uiterste noordoosten van Fryslân ligt tussen de oude en de nieuwe Waddenzeedijk de smaakvolle leegte van het Waddengebied …

Ik houd van de leegte van dit landschap waar aardappelen en Waddengraan op zo’n mooie zomerdag de uitgestrekte akkers afwisselend tot de horizon vullen …

Oogsttijd langs de Dijk

We naderden het einde van deze rondrit door het noorden van Fryslân. Nadat we de laatste dijkcoupure aan de Alddyk hadden bekeken, reden we terug richting Paesens. Onderweg hebben we nog even een korte tussenstop gemaakt om nog wat foto’s te maken van de aardappeloogst in de polder achter de Waddendijk …

In mijn eigen omgeving wordt weinig meer geoogst dan maïs. In 2010 heb ik een keer wat foto’s gemaakt bij een akker tussen Langezwaag en Luxwoude waar ook aardappelen geoogst werden. Hier op die indrukwekkende lege vlakte aan de Waddenzee levert het toch weer een heel ander beeld op …

Iets verderop leek nog een combine met de graanoogst bezig te zijn. Maar het ging het me op de onderstaande foto niet om die combine, maar om de vogels die de aardappelrooiers vergezellen. Waar op het land wordt gewerkt, daar zijn ook vrijwel altijd vogels te vinden …

Vooral meeuwen vallen daarbij altijd op, maar het zijn niet altijd de enige vogels die ervan profiteren. Een handjevol kraaien en vooral ook een groot aantal kieviten hielden de meeuwen gezelschap. De aardappelrooiers en de meeuwen leken een nauwe samenwerking met elkaar te zijn aangegaan, waarbij ze zich in een mooie ritmiek over de akker bewegen …

Wanneer de boer na verloop van tijd klaar is met zijn werkzaamheden, keert de rust langzaam weer op het akkerland achter de dijk. De vogels zoeken hun heil elders …

Wat overblijft is een kale akker achter de Waddenzeedijk …

De laatste dijkcoupure

We zijn aangekomen bij de laatste dijkcoupure die ik in het kader van deze serie laat zien. De boerderij die erachter schuil gaat, ziet er in tegenstelling tot de vorige boerderij zeer goed onderhouden uit …

De gemetselde dijkwand aan de linkerkant genummerd 22, ziet er ook nog goed uit. Met nummer 24 aan de rechterzijde is het duidelijk minder gesteld, daar mist een flinke brok uit de muur. Achter die geteisterde dijkwand zie je trouwens ook het schotbalkenhuisje staan, met onder het roestkleurige dak de zware balken, die in de gleuven van de dijkwand geschoven kunnen worden …

Van achter de dijkcoupure naar buiten kijkend, is nog beter te zien dat er een flinke hap uit het metselmerk mist. Ik mag toch hopen dat er vanaf nu wat zuiniger mee omgegaan wordt, want dit rijtje dijkcoupures aan de Alddyk tussen Paesens en Anjum is een mooi stuk cultureel erfgoed dat het verdient om bewaard te blijven …