Het oudste deel van de Sint-Martinuskerk of Sint Maartenskerk in Boazum is het koor, dat in de 12e eeuw werd gebouwd. De toren is er in de 13e eeuw bij gebouwd grotendeels van baksteen, met enkele delen van tufsteen. De buitenmuren van de kerk bestaan uit een mengeling van tufsteen en vroege baksteen. Het in de 12e eeuw gebouwde koor werd in de 13e eeuw verhoogd met baksteen. En dat is tot op de dag van vandaag mooi te zien …

In de noordmuur zijn twee z.g. hagioscopen te zien. Een hagioscoop is een venster, dat lager geplaatst is dan de overige vensters in een kerk of kathedraal. Wikipedia schrijft daarover: ‘Door de hagioscoop kan licht toetreden, maar het venster kan ook bedoeld zijn om de kerkbezoekers zicht te geven op voorwerpen, handelingen of het sacrale binnen de kerk. Mensen die niet in de kerk wensten te komen (bijvoorbeeld kluizenaars vanuit hun verblijfsruimte naast de kerk) of er niet mochten komen (b.v. misdadigers, overspeligen en lepralijders) konden zo toch de mis volgen zonder zich onder de kerkgangers te begeven …’

Aan de noordkant zijn in het tufstenen gedeelte ook nog een dichtgemetselde spitsboog ingang in een omlijsting van gebakken profielsteen en de sporen van een gedichte rondbogige ingang te zien …

We laten de noordkant van de kerk achter ons en lopen westelijk langs de toren naar de zuidkant …

Daarmee zijn we terug bij de sierlijk omlijste ingang van de kerk in de zuidmuur …

We trokken het hek achter ons dicht en repten ons naar de auto. Tot op dat moment waren de buien die dag bij ons langs getrokken, maar nu kregen we toch nog even staartje mee …

Wil je nu nog meer weten over de Sint-Martinuskerk in Boazum, dan kun je hier terecht: Stichting Freonen fan de Boazumer Tsjerke

• Afhankelijk van de ontwikkelingen van het (winter)weer zetten we onze reis op enige moment voort naar Jorwert.