Door de camera een heel klein stukje naar rechts te draaien, kon ik de houtpantserjuffer in een heel ander licht vastleggen …
Even spelen met licht
Tagarchief: licht
En toen kwam de regen
Ik kom tot een afronding van het zonnige kwartiertje dat Jetske en ik vorige week vrijdag hadden in De Deelen. Naar mate de bui dichterbij kwam, werd de lucht donkerder …
Daardoor werden de kleuren van door de felle zon belichte bomen en struiken op de oostelijke oever nog wat intenser. Intussen was de bui zo dichtbij gekomen, dat de eerste druppels kringetjes in het water begonnen te tekenen …
Ik liep terug naar het begin van het petgat, waar ik nog snel een paar foto’s maakte van het boothuis van Staatsbosbeheer aan de overkant van het water. Van enkele druppels was intussen al lang geen sprake meer …
Ik zat al lekker droog in de auto, toen Jetske even later ook weer tevoorschijn kwam van haar wandeling langs het petgat. De brede glimlach op haar gezicht verried haar tevredenheid over haar cameratas op wieltjes, vertelde ze even later. Ook op het modderige pad kon ze er goed mee uit de voeten en liep ze vele malen lichter dan met haar zware rugtas met camera’s in het recente verleden …
Tussen de laatste bladeren
Maandag was de hazelaar nog goeddeels gevuld met hoofdzakelijk geel gekleurde bladeren. ’s Zomers ben ik blij met dat volle, dan groene bladerdek, omdat het koelte brengt. Nu de winter voor de deur staat is wat minder blad en wat meer licht in de tuin wel weer lekker …
De passage van storm Conall gisteravond kwam als geroepen om dat licht in de tuin terug te brengen. Toen ik vanmorgen de tuin in liep, zag ik meteen dat de meeste bladeren intussen een ander plekje hebben gevonden. Bijkomend voordeel van de vliegende storm is dat de meeste bladeren buiten onze tuin terecht zijn gekomen. Veel opruimwerk hebben we er dus niet meer van …
Een koolmeesje zat tussen de laatste bladeren in de hazelaar om zich heen te kijken. Hij had weer uitzicht, en hij zag dat het goed was …
Frisgroen in het zonlicht
Hoewel ik door de seizoenen heen elke dag wel even een paar keer de tuin in loop, heb ik er afgelopen weekend voor het eerst dit jaar weer eens langere tijd achtereen gezeten …
Het lang verwachtte zonnetje zette op verschillende plaatsen in de tuin het frisse groene van de nieuwe lente mooi in het licht. De bladnerven van sommige bladeren waren duidelijk zichtbaar en de eerste insecten op de laatste foto waren een mooie bonus …
Doorkijkjes
Zomaar even wat doorkijkjes …
gewoon omdat ’t kan …
Het is wat ’t is
Van chronologie en logica is op mijn blog al een tijdje hoegenaamd geen sprake meer …
Er zit weinig anders op dan mezelf en u de komende tijd maar wat op deze manier te blijven verrassen, denk ik …
Bij het vennetje
Vlotter dan verwacht bereikte ik mijn doel: het vennetje bij Heidehuizen, dat het dichtst bij het fietspad ligt (Google Maps). Daar staat één van mijn favoriete bankjes in de omgeving. Om hier te komen moet ik tegenwoordig echt een goeie dag hebben, en die had ik vorige week maandag gelukkig …
Het is altijd een genot om even op dat mooie plekje in de zon te zitten. Tijd om even de benen wat rust te geven en de blik over het vennetje te laten glijden. Ik was er alleen niet op het meest gunstige moment van de dag, de laagstaande zon aan de overkant van het vennetje maakte het lastig om te fotograferen. Met wat nabewerking viel het me niet tegen …
Het bankje en de directe omgeving ervan stonden wel lekker in de zon op dat moment. Meer foto’s kon ik daar echter niet van maken, rondom het vennetje is het altijd verraderlijk drassig. Vlak voor en naast het bankje dreig je al snel weg te zakken, weet ik uit eerdere ervaring. Daar wilde ik mijn schoeisel nu niet aan wagen …
Hoewel het prachtig weer was, voelde ik na enige tijd dat het beter was om maar niet te lang te blijven zitten. Met frisse moed begon ik aan de terugweg, en ook die viel me niet tegen. Op de terugweg werd het met wat meer zonlicht vanuit een andere richting en af en toe een passerende fietser of wandelaar zowaar gezellig onderweg. En het bos oogde een stuk vriendelijker dan op de heenweg …
Moe, maar voldaan plofte ik even later op de autostoel neer.
Afanja's Weblog 