Krijsend langs de rotswand

– Virtueel naar Frankrijk 23 –

Aan de voet van de hoogste krijtrots waar recentelijk nog een deel van de rotswand naar beneden was gestort, werd de blik omhoog gericht …

Meeuwen vlogen luid krijsend over en langs de top van de rotswand…

Deze slideshow vereist JavaScript.

Toen we aan het eind van de middag na een lange wandeling terug waren op de uitvalsbasis, was het daar onder het genot van een koele alcoholische versnapering op waterbasis goed toeven …

En dat was niet alleen binnen het geval, maar ook op ’t balkon met dat fantastisch weidse uitzicht over de oceaan …

– wordt vervolgd –

De visser en zijn tuig

– Virtueel naar Frankrijk 20 –

Terwijl aan de andere kant van de Atlantische Oceaan het tellen van de stemmen nog steeds doorgaat, pak ik de draad van mijn virtuele vakantie maar weer op. Dat kost maar weinig moeite, even naar de onderstaande foto kijken en het ruisen van de zee erbij denken, brengt me al snel weer terug in de sfeer …

Een stukje verderop was een visser bezig om zijn tuig op te ruimen. Ik heb die vissers daar in die week vanuit de verte diverse keren gadegeslagen, volgens mij is het loodzwaar werk om dat grote net over de bodem te schuiven, want dat is wat ze ermee doen …

Talloze sierlijk opgerolde sliertjes zand op het pas drooggevallen strand verraden de aanwezigheid van zeepieren …

En dan richt ik de blik weer op de krijtsteen aan de zuidkant van het dorp …

Een virtuele vakantie

Het klinkt idioot, en dat is het in feite ook, maar ik kom maar niet over de vermoeidheid heen die me intussen al bijna een maand plaagt. Het lijk me het best om er eens een dag of wat op uit te gaan. Gewoon even in een andere omgeving zijn en wat zeelucht opsnuiven of zo …

Nou ja, op virtuele wijze dan natuurlijk, want echt op reis gaan is ook weer zo vermoeiend. Het goede nieuws is dat jullie er op veilige afstand van mee mogen genieten de komende tijd …