De wetlands van de Alde Ie (2)

Ik houd van dit soort oude, natte weidegebieden. De Alde Ie (OpenStreetMap) slingert zich hier heel mooi tussen het oude patroon van sloten en greppels. Van bovenaf is dat nog veel mooier te zien dan vanaf de weg. Nu ik de beschikking heb over mijn drone, kan ik het gebied eens wat verder verkennen. Het lijkt zo vanuit de lucht zowaar groter dan het vanaf de weg lijkt …

Dit lijkt me ook een mooi plekje voor winterse opnamen. En als we geen winterweer krijgen, zeg ik: ‘laat het maar snel voorjaar worden, hier is rust, ruimte en plasdras genoeg voor een heleboel weidevogels …

De wetlands van de Alde Ie (1)

Nadat ik de foto’s van het vorige blogje had gemaakt, vroeg Jetske of ze Flip nog even in actie mocht zien. Natuurlijk mocht dat. Ik had niet voor niets voorgesteld om hier nog even te stoppen. In tegenstelling tot de eerste stop van de dag in het bos bij Heidehuizen, had ik hier op de vlakte alle ruimte om even een rondje te vliegen …

En dat deed ik dan ook. Maar niet, nadat ik Flip eerst even een paar selfies van ons had laten maken. Die opnamen zijn helaas niet showcase waardig geworden, omdat Flip buiten mijn weten om een onhandige instelling had gekozen. Zo blijft er in ieder geval nog iets om samen aan te werken …

Morgen nog wat foto’s van dit mooie natte stukje Fryslân.

Een landende lepelaar

Ik was net van plan om eens een stukje verder te rijden, toen ik zag dat een lepelaar de landing inzette boven het plasdras-land. Gelukkig was ik net op tijd om te kunnen vastleggen hoe hij neerstreek …

Zodra hij met beide benen op vaste bodem stond, begon hij uitgebreid zijn veren te poetsen. Toen die klus was geklaard, trok hij voortdurend zigzaggend naar voedsel zoekend langzaam verder het gebied in …

Terug in de Mieden

Vorige week heb ik weer eens een ritje naar de Surhuizumermieden (OpenStreetMap) gemaakt. Om te beginnen heb ik een foto gemaakt vanaf het uitkijkplatform. Daar vandaan was er vrijwel geen vogel te zien. Daarom ben ik meteen een stukje doorgereden …

Ik had gehoopt dat de grutto’s, de tureluurs en de kieviten intussen wat meer verspreid over het gebied zouden zitten. Dat bleek echter ijdele hoop te zijn. De meeste vogels zaten nog steeds ver weg in en rond het water …

Af en toe vlogen er eens een paar tureluurs en kieviten voorbij. Een buizerd hield hoog in de blauwe lucht alles nauwlettend in de gaten en enkele kieviten vlogen wat dichter aan me voorbij. Dat was het wel zo ongeveer …

Waar ik me wel heel goed mee heb vermaakt, waren de rondvluchten die grote groepen vogels vanuit het plasdras-land maakten. Daarvan zal ik morgen wat foto’s tonen …

Een sierlijke visser

Opnieuw op zoek naar weidevogels, zag ik tijdens een ritje al op grote afstand een grote zilverreiger scherp afgetekend in het water staan …

Tot mijn grote geluk was hij zo geconcentreerd bezig, dat ik de auto rustig kon laten uitrollen. Eenmaal tot stilstand gekomen, kon ik deze scène schieten …

Wolken boven de Mieden

Er hing een zwaar, donker wolkendek boven Fryslân toen Jetske en ik vrijdagochtend bij de Surhuizumermieden aankwamen. Maar het was droog, en dat bleef het gelukkig ook …

De grutto’s zaten net als een week eerder nog ver weg in het plasdrasland. Zodra de zon door het wolkendek brak, heb ik mijn zoomlens eens in stelling gebracht …

Niet veel later vloog er een grote groep kieviten op. Een tijdlang vlogen ze op sierlijke wijze onder de donkere wolken heen en weer…

En ineens kwamen ook de grutto’s tot leven. In kleine groepjes vlogen ze op om luidruchtig roepend ergens rondom ons een plekje in het weiland te zoeken …

– Morgen meer grutto’s

Terug naar de Mieden

Vrijdag scheen hier voor het eerst vorige week de zon. Dat was voldoende reden om na de koffie voor het eerst dit jaar een ritje te maken naar de Surhuizumermieden

Ter plekke kon ik de auto zo in de berm zetten, dat ik het linker zijraampje naar beneden kon laten glijden zonder dat de koude wind naar binnen blies …

Het was er nog rustig. Op een paar stroken droge grond in het plasdrasland zaten wat groepjes kieviten. Wat dichterbij zwommen een paar meerkoeten en een kuifeend …

In een plas wat verderop vlogen een paar bergeenden elkaar in de veren. Grutto’s waren er in velden noch wegen te zien, daarom ben ik na enige tijd doorgereden naar een tweede locatie in de buurt …

Op die tweede locatie was ik de enige, zodat ik ook daar de auto gunstig kon parkeren met het oog op een goed zichtveld en geen last van de wind. Daarna begon het wachten, maar dat werd na een half uurtje beloond met o.a. de onderstaande foto van een ijsvogel. Mijn dag kon niet meer stuk …