Bij het Jodenveentje

Geplaatst op 27 november 2025 - 11:28 door Jan K. alias Afanja

Vorige week vrijdag zijn fotomaatje Jetske en ik weer samen een dagje op pad geweest. Omdat we geen bijzonder doel of onderwerp hadden afgesproken, besloten we op de bonnefooi een ritje door de Kop van Overijssel te maken. Jetske koos om te beginnen voor een route die we eerder eens in tegengestelde richting hebben gereden. Een glimp van een mooie weerspiegeling op het oppervlak van een vennetje deed Jetske al snel op de rem trappen …

bij het Jodenveentje in buurtschap De Pol tussen Steenwijk en Willemsoord

Totdat we uit de auto stapten, lag het vennetje erbij als een bijna perfecte spiegel. Zodra we het water naderden, kwamen er echter een paar eenden uit de wal tevoorschijn. Daarmee maakten ze een eind aan de vrijwel rimpelloze weerspiegeling op het Jodenveentje (kaart Openstreetmap) …

het Jodenveentje in buurtschap De Pol tussen Steenwijk en Willemsoord

Het vennetje is gelegen in buurtschap De Pol (kaart Openstreetmap). Hier ontstond rond 1820 een kleine Joodse gemeenschap met een eigen synagoge, school en begraafplaats. Vlak bij dit vennetje – waar nu camping ‘t Veentje is – stond vroeger een boerderij van een Joodse familie, vandaar dat het in de volksmond ‘t Jodenveentje wordt genoemd …

En toen kwam de regen

Geplaatst op 8 januari 2025 - 11:23 door Jan K. alias Afanja

Ik kom tot een afronding van het zonnige kwartiertje dat Jetske en ik vorige week vrijdag hadden in De Deelen. Naar mate de bui dichterbij kwam, werd de lucht donkerder …

struikgewas op een oostelijke oever van een petgat in De Deelen, belicht door fel zonlicht tegen een naderende bui op de achtergrond

Daardoor werden de kleuren van door de felle zon belichte bomen en struiken op de oostelijke oever nog wat intenser. Intussen was de bui zo dichtbij gekomen, dat de eerste druppels kringetjes in het water begonnen te tekenen …

weerspiegeling van fel belichte bomen en struiken aan de waterkant

Ik liep terug naar het begin van het petgat, waar ik nog snel een paar foto’s maakte van het boothuis van Staatsbosbeheer aan de overkant van het water. Van enkele druppels was intussen al lang geen sprake meer …

boothuis in een petgat - het begint te regenen uit de naderende bui

Ik zat al lekker droog in de auto, toen Jetske even later ook weer tevoorschijn kwam van haar wandeling langs het petgat. De brede glimlach op haar gezicht verried haar tevredenheid over haar cameratas op wieltjes, vertelde ze even later. Ook op het modderige pad kon ze er goed mee uit de voeten en liep ze vele malen lichter dan met haar zware rugtas met camera’s in het recente verleden …

fotomaatje komt lachend teug naar de auto met haar fototas op wieltjes

Tussen natuur en beton (4)

Geplaatst op 9 juli 2024 - 10:51 door Jan K. alias Afanja

Ik zat nog wat te mijmeren op de tweede rustplek. Er klonk van alle kanten vogelgezang op dit mooie stukje wereld en her en der bloeiden wat bloemen. Maar net als in onze tuin zag ik ook hier bar weinig insecten. Ook rond de akkerkool bleef het stil …

gele akkerkoolbloemetjes tegen een groene achtergrond

Ook deze keer ben ik weer niet zo gek ver doorgedrongen in de Ecokathedraal. De laatste keer dat ik tot in het achterste en oudste deel ben gekomen, is intussen ruim een jaar geleden. Maar ik ben blij dat ik er weer even geweest ben. De terugweg vanaf het punt tot waar ik ben gekomen, is kort en gemakkelijk. De massieve ‘Porta Celi’ met de driehoekige doorgang is al snel te zien. Vlak voor de poort ga ik naar rechts om daar de achterkant van de nieuwe bouwwerken vóór in de Ecokathedraal nog even te bekijken …

zicht op de achterkant van de Porta Celi

deels ingepakte bouwwerken aan de noordkant in het voorportaal

Terug in ‘het voorportaal’ van de Ecokathedraal lacht de zithoek me toe. Hij is opnieuw bekleedt met een paar strakke groene planken. Een prima plekje om nog even te zitten, voordat ik weer op huis aan ga …

de zithoek in het voorportaal van de Ecokathedraal

– Intussen heb ik al een afspraak staan voor een volgende bezoek aan de Ecokathedraal

Tussen natuur en beton (3)

Geplaatst op 8 juli 2024 - 11:02 door Jan K. alias Afanja

Hopelijk is intussen duidelijk, dat het niet de bedoeling is dat de Ecokathedraal een opgeruimde en nette indruk maakt. Het is juist de bedoeling om de natuur zoveel mogelijk zijn gang te laten gaan over en tussen de bouwwerken. Het gaat om het samenspel tussen natuur en cultuur. De vrijwilligers grijpen in principe alleen in om de paden begaanbaar te houden en bij potentieel gevaarlijke situaties.

Na de tussenstop bij de tempel dalen over een trap in oostelijke richting af. Hoe verder we in de Ecokathedraal doordringen, hoe groener het lijkt te worden. We gaan het duister tegemoet …

we dalen van 'de tempelberg' via een trap af naar beneden

Ik vind het elk keer weer mooi om me onderaan de trap even om te draaien. Nu kijk je vanuit de duisternis het licht tegemoet. Een stukje verderop komen we na nog een volgende afdaling uiteindelijk weer op maaihoogte uit. Het enorme bouwwerk waar we zojuist bovenop stonden heeft aan de oostelijke wand een altijd weer intrigerende gekleurde band van gele en rode stenen …

fragment van de muur met de gekleurde stenen

op de grond liggen overwoekerde paaltjes

Het pleintje met de paaltjes en zuilen aan de voet van dat grote bouwwerk is net als een tempel wat verderop op een prachtige wijze opgenomen in de omringende natuur. Tijd voor een volgend rustmomentje om te genieten van de vele vogelgeluiden rondom. ‘Merlin Bird ID’ wist me te vertellen dat zelfs de wielewaal er zat te zingen. Dan denk je ‘die zal toch wel opvallen met zijn gele verenpak in het groen …’. Maar hoe ik ook zocht, hij liet zich niet zien …

een betonnen paaltje staat te midden van het groen

– wordt nog één keer vervolgd

Tussen natuur en beton (2)

Geplaatst op 7 juli 2024 - 10:35 door Jan K. alias Afanja

“Het ziet er allemaal netjes en opgeruimd uit,” was gisteren een veel voorkomende reactie. En zo is het ook. Het ziet er in de voorste deel van de Ecokathedraal eigenlijk altijd netjes uit. Maar dat komt niet zozeer door opruimwerk, maar door de nog steeds voortdurende bouwwerkzaamheden in dit gedeelte. De natuur heeft er nog geen kans gehad om steen en beton te vergroenen …

we gaan een stapje hoger in de Ecokathedraal

Dat wordt vanaf nu heel anders. De zuidwestelijke hoek, die tegenover tegenover ‘de Koepel’ ligt, is een stuk ouder dan wat in deel 1 te zien was. Er liggen een paar paden tussen bouwwerken van een kleine meter hoog. Hoe verder we lopen, hoe hoger de bouwwerken worden, en hoe meer de natuur terugpakt wat hem toebehoort. Op en tussen de los op elkaar gestapelde stenen vestigt zich na verloop van tijd een keur aan planten. Daarnaast bieden de kieren en spleten huisvesting aan vele insecten en spinnen …

spel van licht en schaduw in de Ecokathedraal

de natuur blijft zijn weg zoeken tussen de los gestapelde bouwwerken

de natuur maakt het paadje geleidelijk smaller

Aan het eind van een van de paden gaan we linksaf. Daar beklimmen we een heuvel van een paar meter hoog. Bovenop die heuvel staat de tempel die op de laatste foto hierboven te zien is. Het is niet voor niks dat ik dit ‘de Tempelberg’ ben gaan noemen. Bij die tempel staat een muurtje waar ik meestal even ga zitten om mijn onderdanen wat rust te geven. In dit geval had ik daar zicht op bloeiend oranje havikskruid …

bloeiend oranje havikskruid aan de voet van de tempel

– wordt vervolgd

Tussen beton en natuur (1)

Geplaatst op 6 juli 2024 - 10:01 door Jan K. alias Afanja

Voordat het echt warm werd, heb ik in juni eindelijk weer eens een kijkje genomen in de Ecokathedraal bij Mildam. Zoals bekend bij een deel van de lezers, heb ik de Ecokathedraal zien groeien en veranderen sinds ik er in november 2002 voor het eerst kwam.

De driehoekige poort, die naam ‘Porta Celi’ heeft gekregen, is in 2014 gebouwd. Alle bouwwerken die nu rondom de poort staan, zijn er later bij gebouwd …

de 'Porta Celi' in het voorste deel van de Ecokathedraal bij Mildam

Het meeste recente bouwwerk staat op de eerste foto hieronder. Het staat helemaal links vooraan in de Ecokathedraal. Nadat ik onder de ‘Porta Celi’ door gelopen ben, sla ik meteen linksaf. Via een trapje daal ik af naar ‘de Koepel’, dit prachtige werk is in 2018 gereed gekomen. Het is enige bouwwerk in de Ecokathedraal waar je ook even naar binnen kunt stappen. Dat heb ik bij deze gelegenheid dan ook maar weer even gedaan. Het zag er keurig uit, dat heb ik wel eens anders gezien …

er wordt altijd rekening gehouden met de natuur in de Ecokathedraal

de koepel van los op elkaar gestapelde tegels

een kijkje door het gat bovenin de koepel

op de voorgrond kleinere bouwwerkjes met in de verte de koepel

Als ik ‘de Koepel’ heb verlaten, steek ik het pad over om me in een wat ouder deel van de Ecokathedraal te wagen. Hier begint de natuur stukje bij beetje terug te pakken wat van haar is …