Drieluik in bruin, groen en zwart

Geplaatst op 11 september 2023 - 12:02 door Jan K. alias Afanja

Een drieluik waar ik verder niet veel over te vertellen heb. Het zijn de zaaddoosjes van een paar van de blauwe irissen die in een zinken tobbe naast de vijver staan. Ik vond ze mooi genoeg om er weer een paar foto’s van te maken. Overmorgen komen ze nogmaals terug, maar dan als decorstukken …

En dan nog even dit …

Al snel nadat Elon Musk vorig jaar Twitter had overgenomen voor het idiote bedrag van 44 miljard dollar, heb ik mijn account op pauze gezet. Ik vertrouwde die man toen al niet, en ik vertrouw hem nu al helemaal niet meer. Musk is een gevaarlijke man die veel teveel macht heeft en waar ik niks mee te maken wil hebben. Daarom heb ik onlangs de stekker er helemaal uitgetrokken en mijn account opgeheven. De sfeer op het decentraal georganiseerde Mastodon bevalt me veel beter …

De vijver bij sneeuw en vorst

Geplaatst op 8 februari 2021 - 15:20 door Jan K. alias Afanja

Toen het diep in de nacht van zaterdag op zondag licht begon te sneeuwen, lag de vijver nog open. Omdat een pompje lucht in de vijver blaast, had de lichte vorst er tot dat moment nog geen vat op gekregen …

Zondagochtend rond koffietijd was er nog maar een klein rond wak overgebleven. Halverwege de middag was dat wak nog wat kleiner geworden, daarom heb ik het vastgevroren sneeuwijs – kwalsterijs noemen we dat hier ook wel – er maar een afgeschept met behulp van de sneeuwschuiver …

Terwijl het nog steeds stilletjes door bleef sneeuwen, was de vijver aan het eind van de zondagavond alweer dichtgewaaid en -gesneeuwd, zoals op de onderstaande foto is te zien. De wind hield het paadje in de tuin mooi schoon, dus daar had ik geen werk van. Tegelijkertijd werd er een fotogeniek duintje gevormd op het terras. Maar ook de vijver was alweer mooi dichtgewaaid …

Vanmorgen kon ik weer opnieuw aan de slag, want de vijver lag nu echt bijna helemaal dicht …

Vanmiddag heb ik dus de strijd met het ijs nogmaals aangebonden. Zonder hakken, maar met gepast geweld, heb ik het intussen al dik aangekoekte sneeuwijs weer weggehaald. Voor vannacht worden er opnieuw wat sneeuwbuien verwacht, in dat geval zal ik morgen waarschijnlijk nog eens aan de slag moeten. Als het niet weer gaat sneeuw, dan laat ik het vanaf nu maar aan de natuur over. Wanneer we echt strenge vorst krijgen, dan lukt het zonder hakken toch niet meer om de vijver open te houden. En dat hakken wil ik de vissen niet aandoen …

Eindejaarsmijmeringen in de tuin

Geplaatst op 30 december 2020 - 12:52 door Jan K. alias Afanja

“Moet er nog wat gezegd worden over 2020 …?” vroeg ik me af, terwijl ik naar de tuin in kerstsfeer zat te staren. Voorgaande jaren maakte ik in december nog wel eens iets van een jaaroverzicht, maar ik kan er nu niet echt toe komen. Corona heeft ons leven vanaf half maart flink in zijn greep genomen, dat is geen nieuws. Daar is eerst wel even genoeg over gezegd, wat mij betreft. In de aanloop naar de vaccinaties zal er nog genoeg te mopperen zijn, maar dat bewaar ik dan maar voor volgend jaar …

Op hoofdlijnen was 2020 een waardeloos jaar, maar was het daarmee een verloren jaar? Zeker niet, er waren nog genoeg kleurige lichtpuntjes en mooie momenten. Je moet er alleen oog voor hebben en je ervoor openstellen. Zo was er eind juli een leuke kennismaking met Omabaard en haar kleine reisgezelschap in de Ecokathedraal bij Mildam. Verder heb ik, zodra het leven in coronatijd wat in ‘nieuw normale plooien’ viel, toch ook weer een aantal gezellige dagen met mijn fotomaatje gehad …

En het klinkt misschien raar, maar dankzij corona is voor Aafje en mij de overgang naar haar pensionering achteraf bekeken heel soepel verlopen. Nadat Aafje tijdens de eerste lockdown volledig thuis had gewerkt, kon ze in de laatste maanden afwisselend thuis en op kantoor werken. En zo zijn we in feite heel harmonieus naar de nieuwe situatie gegroeid, waarin we huis en tuin vanaf nu niet alleen ’s nachts maar ook overdag delen …

Nee, verder hoeft er niet veel meer te worden gezegd, ik ben wel klaar met 2020. Eigenlijk hoef ik alleen mijn vuurwerkshow voor morgen nog maar voor te bereiden … 😉

De vijver komt tot leven

Geplaatst op 28 maart 2020 - 10:01 door Jan K. alias Afanja

Al vanaf begin februari kwam de tuin her en der weer tot leven. Alleen rond de vijver was het tot dusver nog rustig gebleven, maar ook daar is de winterrust intussen voorbij. De krabbescheer is bezig aan zijn reis naar boven en de gele plomp laat het begin van zijn mooie groene pompeblêden weer zien …

Aan de andere kant van de vijver heb ik deze week heksenbol, die ik vorig jaar van Jetske heb gekregen, weer op zijn houder gezet. Een eerste close-up kon niet uitblijven in verband met de mooie kleurencombinatie met het geel en groen van de narcissen op de achtergrond …

Aan de kant van het terras staat de dotterbloem met zijn voeten in het water. De eerste knoppen van de fel gele bloemen torenen intussen fier boven het terras uit …

Maar de mooiste verrassing was toch wel, dat ik eergisteren de eerste salamander weer zag zwemmen. Ik hoop tenminste dat het de eerste is en dat er net als vorige jaar weer een stuk of vier te zien zullen zijn. Dat geeft dan misschien nog wat afleiding zo lang we ons in huis en tuin moeten zien te vermaken …

De lis in de tobbe

Geplaatst op 23 juni 2018 - 13:23 door Jan K. alias Afanja

Na wat onderbrekingen zijn we weer terug bij de bloemen die onze tuin de laatste tijd hebben helpen opfleuren …

180515-1554x

Een bloem waar ik elk jaar weer naar uitkijk is de blauwe lis (Iris germanica), die bij ons samen met o.a. de kattenstaart in een zinken tobbe naast de vijver staat …

180515-1559x

Het is alleen zo jammer, dat ze maar zo kort bloeien. Dit jaar hadden we het geluk dat ze net gingen bloeien, toen wij terug waren van onze meivakantie …

180515-1558x

Ter afsluiting van deze blauwe periode nog even dit voor de vlinderliefhebbers:
Jetske is woensdagmiddag nog weer even terug gegaan naar de boom met de grote weerschijnvlinders. Daarbij heeft ze zowaar nog wat mooiere foto’s gemaakt dan eerder op de dag: De grote weerschijnvlinder – deel 2

De eerste tuindag

Geplaatst op 11 april 2015 - 14:45 door Jan K. alias Afanja

Met net 18 graden op de thermometer was gisteren de eerste lekkere tuindag, en daar heb ik meteen goed van geprofiteerd door eerst het terras maar eens aan te vegen en vervolgens wat algen uit de vijver te vissen …

150410-1611x

Daarna heb ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens een rondje door de tuin gemaakt met de camera. Eerst langs de tuintobbe, waarin weer van alles tot leven komt …

150410-1641x

Natuurlijk kon ik het niet laten om even door frisgroene bladeren van de iris naar ons zonnende vrouwtje aan de overkant van de vijver te gluren …

150410-1620x

In de hoek van vijver komt de dotter weer tot leven, er zitten redelijk wat knoppen in, die volgende week ongetwijfeld zullen openbarsten. Langs de bedding van het drooggevallen stroompje komt de muur weer tevoorschijn …

150410-1631x

Op ’n paar plekken langs de vijver heeft zich in de loop der jaren een fraai mostapijtje ontwikkeld, en daar nestelen zich intussen ook wat andere plantjes …

150410-1642x

Het skeletje van één van de laatste lampionnetjes houdt dapper stand aan de waterkant …

150410-1639x

Achter in de tuin is de kerria weer tot bloei gekomen met zijn prachtige felgele bloemen …

150410-1645x

Lager bij de grond achter doen ook de narcissen achter in de tuin hun best om het voorjaarsgevoel verder op te zwepen …

150410-1622x

Een ijzige stalagmiet

Geplaatst op 24 maart 2013 - 11:59 door Jan K. alias Afanja

Vanuit weerkundig oogpunt maken we in deze eindeloos lijkende winter weer bijzondere dagen mee, zelden was het in deze tijd van het jaar zo koud. De combinatie van de harde oostenwind, de lage temperaturen en opspattend water levert op diverse plaatsen bijzondere beelden op. Ik geef het toe: het is mij momenteel te koud om erop uit te gaan met de camera, maar gelukkig heb ik nog een paar uitzonderlijke ijselijke plaatjes in mijn archief zitten, die vandaag gemaakt zouden kunnen zijn. In december 2008 trof ik in de zinken tobbe op het terras een vreemde, omhoog stekende ijspegel of stalagmiet aan, waar ik lang geen verklaring voor kon vinden. Onlangs ontdekte ik wat het is …

081229-1312x

In de tobbe stond bij het invallen van de winter nog een laagje water. Dat water zet tijdens het bevriezingsproces uit. De dichtheid van water is bij ongeveer 4 graden boven nul het grootst. Water neemt dan het kleinste volume in en is dan het zwaarst. Zodra de temperatuur verder daalt, gaat de dichtheid omlaag en het volume omhoog. Vooral vanaf het vriespunt gaat de dichtheid duidelijker omlaag, wat veroorzaakt wordt door de schikking van de moleculen. IJs drijft dan ook op water. Maar ijs heeft ook meer volume, meer ruimte, nodig dan water. IJs zet uit. Bijzonder, want alle andere stoffen krimpen juist bij afkoeling …

081229-1313x

De uitzetting van het ijs ten opzichte van het water leidt ertoe dat het aangroeiende ijslaagje meer ruimte inneemt en op het onderliggende, nog niet bevroren, water drukt. Ergens moet dat water heen. Meestal zal het ijslaagje op meerdere plekken nog erg zwak zijn en wordt het water her en der door wat gaatjes heen gedrukt of sijpelt langs de randen omhoog, waarna het snel bevriest. Soms zit er maar één zwakke plek in het ijslaagje. Bij het zwakste punt in het ijslaag blijft dan dus van onderaf water opborrelen. Naarmate de vorst langer aanhoudt, zal het aangroeiende ijslaagje steeds meer water aan de onderzijde weg drukken. Terwijl het water door het zwakke plekje glipt, bevriest het en wordt het van onderaf almaar verder omhoog geduwd. Langzaam maar zeker groeit de pegel zo opwaarts. En zo kun je af en toe verrast worden door een fraaie stalagmiet in bijvoorbeeld een vogelbakje of een tobbe …

081229-1314x