Meer fata morgana’s

Een fata morgana, oftewel de luchtspiegeling, is een intrigerend fenomeen dat optreedt als gevolg van de breking van licht in de atmosfeer. Het zijn optische illusies die geen directe invloed hebben op de omgeving. Ze kunnen echter wel leiden tot desoriëntatie bij mensen die er niet bekend mee zijn. Zo lijken een zeilboot en een paar boeien plotseling boven het water te zweven …

Midden op de Waddenzee, gelegen tussen Ameland en Schiermonnikoog, ligt op ca. 13 km van Peazens-Moddergat de Engelsmanplaat (OpenStreetMap). Dit is een groep zandplaten met een eigen wantij naar de Friese kust. De platen zijn voortdurend in beweging. Op de foto’s hieronder lijkt de Engelsmanplaat met het reddingshuisje en het baken in zijn geheel te zijn opgetild en boven de Waddenzee te zweven …

Fata morgana’s komen het meest voor in woestijngebieden, waar de luchtlagen vaak sterk variëren in temperatuur en dichtheid. Dit zorgt voor ideale omstandigheden voor de breking van licht en het ontstaan van optische illusies. Dat is bij zonnig en windstil weer op de Waddenzee echter ook regelmatig het geval Op de foto’s hieronder zie je de bossen van Ameland boven het Wad zweven …

Ook het minst mooie object dat bij Peazens vandaan te zien is, het boorplatform ten noorden van Ameland (OpenStreetMap), liet zich op ongeveer 13 km verderop door een luchtspiegeling optillen …

Een bijzon in de finale

Aan alles komt een eind, zo ook aan ons dagje aan het Wad. Dit is het laatste deel van deze 19-delige serie. Nog een laatste rondblik over het Tsjerkeplein in Wierum. In de noordwesthoek van het plein staat een boerenschuur. Van alleen vis konden ze ook in zo’n vissersdorp tenslotte niet leven …

De schuur staat daar mooi op de hoek, maar verder is hij niet echt bijzonder. Mijn blik werd vooral getrokken door de beschilderde klompen, die er aan de muur hingen …

Nog één keer richtte ik mijn camera op de Mariatsjerke. Op de toren staat een mooie windvaan in de vorm van een vissersboot onder zeil. De windvaan met de richtende jager en zijn hond staat op een van de huizen aan het Tsjerkeplein. Met de windvaan van die jager ben ik deze serie op 30 november begonnen …

Op de terugweg heb ik in de buurt van Holwerd vanuit de auto nog een paar foto’s kunnen maken van het echt lange tweetal van ‘Wachten op hoog water’, dat bij de veerboot naar Ameland op de dijk staat …

We hadden het niet beter kunnen treffen. Na een aantal uitstapjes op rij met grijs weer, hadden we ditmaal eindelijk weer eens van begin tot eind zon. Dat kwam buitengewoon goed uit, want het gaf me de kans om de grijze decembermaand tot nu toe te kunnen vullen met 19 blogjes en 165 zonnige foto’s. Bijna weer thuis werden we onderweg nog getrakteerd op een bijzon …

Dank voor weer een machtig mooie dag, Jetske!

Lunch bij Ie-Sicht

Gisteren mocht ik er weer een jaartje bijschrijven, daarom heb ik fotomaatje Jetske en levensmaatje Aafje maar eens getrakteerd op een lunch bij hotel-restaurant Ie-Sicht bij de Hooidammen …

Nadat de eerste drie weken van augustus warm en zo goed als droog waren verlopen, kwam daar uitgerekend gisteren verandering in. Er trok een grijze waas over het water, die de zomerse lucht van zijn glans beroofde. Aan het begin van de middag trokken de eerste lichte buitjes over de Wijde Ee …

Daar hadden wij onder de grote parasolplu op het terras echter geen last van. Bovendien bleef de temperatuur met zo’n 22°C nog prima, zodat we onder het genot van een natje en een droogje gezellig konden bijpraten over Jetskes’ prachtige poollichtfoto’s en andere vakantieavonturen …

Het bleef nog lang gezellig, eerst op het terras, daarna elders. Proost!

Een boot vol verrekijkers

Terwijl we in de zacht op en neer dobberende boot op de Beulakerwijde lagen te fotograferen, hield pa zwaan voortdurend een argwanend oogje in het zeil. Zodra de boot iets te ver afdreef, hief hij zijn kop sissend dreigend op. Hij leek het prima te vinden dat we na enige tijd vertrokken …

Het visdiefje leek minder moeite met onze aanwezigheid te hebben, maar ook hij keek voortdurend attent om zich heen. Ook een boot die op dat moment achter ons langs voer, leek zijn aandacht te hebben …

Er voer een boot vol verrekijkers achter ons langs. Het was de fluisterstille rondvaartboot ‘Zwarte Stern’ van Natuurmonumenten. Van april t/m oktober kun je met één van de excursieboten vanaf de steiger bij het Bezoekerscentrum De Wieden in Sint Jansklooster een rondvaart door de Wieden maken met een boswachter of natuurgids ….

Intussen zag ik een stuk verderop een mooie originele zeilpunter tussen de rietkragen verdwijnen. Het was tot dat moment uitzonderlijk stil geweest, nu verschenen er langzaam wat meer boten op het water …

Terwijl wij op zoek gingen naar een plekje om nog even wat te eten en te drinken, passeerden we een voor anker liggend houten zeiljacht. Ook mooi …

– wordt vervolgd

Zwanen en lege nestvlotjes

We lieten de stuw achter ons en voeren de Beulakerwijde op. Jetske zette koers in de richting van het Bezoekerscentrum de Wieden bij Sint Jansklooster …

In de verte voer een mooie authentieke zeilboot over de Beulakerwijde. Korte tijd later leek het een rietzeiler te zijn geworden …

Vlak voordat wij ons doel bereikten, voeren we langs een zwanenfamilie. Op respectabele afstand zagen we hoe pa en ma samen met hun kroost aan de maaltijd zaten. De spetters vlogen er zo nu en dan vanaf …

Een prachtig gezicht, maar nog net niet waar we voor gekomen waren. We hoopten er iets verderop nog zwarte sterns met hun jongen te kunnen zien. De nestvlotjes lagen er echter leeg en verlaten bij. Een mooie reportage zoals we die hier vorig jaar konden maken, zat er nu dus niet in. Maar ja, toen waren we hier ook twee weken eerder …

Een visdiefje leek toezicht te houden op het verlaten broedgebied van de zwarte sterns. Wij besloten ons terug te trekken en een nieuwe koers uit te zetten …

– wordt vervolgd

Ergens langs het water

Voor de verandering gaan Jetske en ik vandaag eens op woensdag op pad. Het zal een ritje op fiets en iLark worden. We moeten het er alleen onder de koffie nog even over hebben welke kant we op gaan. De kans is groot dat het een ritje ergens langs het water zal worden. We kunnen in de richting van Smalle Ee en De Veenhoop …

Maar we kunnen ook kiezen voor een ritje langs het Opeinder Kanaal naar de Leijen. Wat het ook wordt, we zullen de dag wel weer doorkomen. Een ritje op fiets en iLark heeft dankzij de verkoelende rijwind een weldadig effect met het warme weer …

Maak er een mooie dag van en hou ’t hoofd koel!

Trossen los, koers west

Drachten probeert zich al een aantal jaren aan te prijzen als oostelijke toegangspoort tot de Friese Meren. Om de relatie met het water, die er sinds 1641 is, meer gestalte te geven, wordt al een aantal jaren gewerkt aan ‘Waterfront Drachten’. Dat is hard nodig, want tot nu toe heeft de gemiddelde watersporter hier niet zo gek veel te zoeken …

Wie eenmaal met zijn boot in Drachten ligt aangemeerd, is daar meestal snel uitgekeken. De best optie is vaak om de trossen meteen weer los te gooien en in westelijke richting te koersen, zoals deze zeilboot onlangs ook deed …

Ik houd er op zijn tijd wel van om een stukje te varen, ongeacht of dat nu op de Friese wateren is of in de Kop van Overijssel. Maar met het huidige weerbeeld lokt het me niet echt …