Tagarchief: herfstbos

Inrit herfstbos vrijlaten

Geplaatst op door

We hebben het hier de afgelopen week tussen de buien door eigenlijk helemaal niet zo slecht getroffen. Er is in de eerste 12 dagen van november weliswaar al 116 mm regen in de tuin neergedaald, we hadden tussendoor ook een aantal droge en zonnige uren. Nadat ik dinsdag al een zonnige fotokuier had gemaakt bij Heidehuizen, lukte dat donderdagochtend nog eens. Ditmaal heb ik gekozen voor de Poostweg (Google Maps) bij Olterterp-Beetsterzwaag …

uitrit vrijlaten - brandweer

Verder dan een kilometer heb ik zeker niet gewandeld, maar meer was ook niet nodig. De vele paddenstoelen zorgden er onderweg wel voor, dat ik met diepe kniebuigingen voldoende lichaamsbeweging kreeg. Eigenlijk heeft het allemaal net wat veel kracht van mijn onderdanen gevergd. Maar ik heb er volop van genoten en daar gaat het om …

herfstkleuren in het bos
inktzwammen
valse hanenkam(?)
mycena(?)
herfstbladeren

Porseleinzwam bij Heidehuizen

Geplaatst op door

Ik ben er gisteren toch weer in getuind … Ik heb me opnieuw door het herfstbos laten verleiden tot een te lange wandeling bij Heidehuizen …

boerderij 'Heydhuysen' bij Heidehuizen

En als het daar dan bij was gebleven … Maar nee hoor, het herfstbos had zichzelf ook nog eens op de meest onmogelijke plekjes getooid met paddenstoelen. Ook dit jaar had ik me voorafgaand aan de herfst voorgenomen om paddenstoelen alleen van afstand te fotograferen. Ik kon echter ook nu weer niet weerstaan aan de lokroep van pareltjes zoals deze porseleinzwam …

porseleinzwam
porseleinzwam
porseleinzwam

Een en ander heeft erin geresulteerd dat ik mezelf vandaag een verplichte rustdag heb voorgeschreven. Ik laat me hooguit wat vermaken door de huismussen …

badderende huismussen

Herfst in het bos

Geplaatst op door

Gelukkig heb ik eind oktober op een zonnige dag een korte boswandeling gemaakt bij Heidehuizen (Google Maps), want sindsdien hebben we de zon hier nauwelijks meer gezien …

Een paar beukenbladeren en wat dood hout werden mooi door de zon uitgelicht …

Op de gebruikelijke plek lag weer een grote plas water, die aan de randen verraderlijk was bedekt met bladeren. Het viel me overigens op dat het bladerdek hogerop nog goeddeels groen was. …

Er waren maar weinig paddenstoelen te zien, maar deze twee stonden zo mooi in de zon, dat ik ze niet kon missen …

Ik eindig vandaag met de laatste restanten van wat eens majestueuze boom was …

Herfsttinten voor Jetske

Geplaatst op door

Het begint erop te lijken dat ik niet uit het bos bij Heidehuizen te slaan was de laatste tijd. Een kleine week na de fotosessie met de bosnimf toog ik die kant al weer op …

1 november 2018
13 november 2018

Mijn fotomaatje Jetske was nog niet in de gelegenheid geweest om te genieten van de mooie tinten die deze herfst de laatste tijd had voortgebracht. Omdat ze op 13 november naar Fryslân kwam voor een fotokuier, stelde ik voor om nog maar eens naar Heidehuizen te gaan …

Er was de dagen daarvoor al veel blad van de bomen gewaaid, maar er hing op diverse plaatsen nog steeds een gouden gloed in het bos. Ik nam de gelegenheid te baat om de kleurverandering van de periode tussen 1 en 13 november op een paar plaatsen in beeld te brengen …

1 november 2018
13 november 2018

We passeerden het bankje aan het vennetje waar het vorige logje was geëindigd. Het klinkt raar, maar zo’n bankje lacht me dan meteen toe en lijkt zelfs op verleidelijke wijze te wenken: “Kom maar, jongen …, even lekker zitten …”

De boomsculpturen leken geen al te grote indruk op Jetske te maken. Ze liep het eerste beeld in ieder geval voorbij zonder er naar op of om te kijken. Wat wel indruk maakte was de fotogenieke locatie. Vooral op de schaarse momenten dat de zon even door wolken prikte, kwam er steevast een mooi kleurenpalet tevoorschijn …

Ik werd verrast met een boomsculptuur die ik nog niet eerder had gezien. Daar was ik een week eerder zo aan voorbij gelopen. Maar dat is niet zo verwonderlijk, want op dat moment werd mijn aandacht waarschijnlijk voor het eerst getrokken door de bosnimf aan de overkant …

– wordt vervolgd –

Een bosnimf aan de waterkant

Geplaatst op door

Eenmaal aangekomen bij het vennetje had ik meteen een déjà-vu. Die vent op die boom had ik eerder gezien. En dat klopt ook wel, want ik was aangekomen bij wat ik in 2015 maar ‘het boombeeldenbos’ ben gaan noemen. Eerst ben ik maar eens even lekker op een boomstam gaan zitten die er drie jaar geleden ook al lag. De ridder was in de afgelopen jaren weinig veranderd. Eigenlijk was hij alleen wat meer opgegaan in zijn omgeving …

Ik besloot de beelden eerst maar even te laten voor wat ze waren. De meeste van de tien boomsculpturen die er in 2015 in het kader van een ‘Landgoeddag’ zijn gemaakt, heb ik indertijd al bekeken en gefotografeerd. Nu wilde ik mijn aandacht wat meer op de omgeving te richten, daarom besloot ik een rondgang om het ven te maken …

Het werd me niet lang gegund om me op de omgeving te blijven concentreren. Terwijl ik bijna halverwege mijn rondje om het ven was, verscheen er aan de andere kant ineens leven in het zonlicht. Een soort van bosnimf liet zich daar in fraaie poses vereeuwigen door een fotograaf. Hoewel dit showtje vast niet voor mij werd opgevoerd, besloot ik er wel een paar foto’s van te maken, we bevonden ons tenslotte alle drie op openbaar terrein. Wel heb ik de dames in het kader van de privacy enigszins geanonimiseerd. Toegegeven, vooral het model is er daardoor niet knapper op geworden, maar dit leek me wel zo netjes …

bosnimf 1
bosnimf 2
bosnimf 3
bosnimf 4
bosnimf 5
bosnimf 6

Na enige tijd heb ik mij noodgedwongen losgerukt van het fraaie tafereel van die bosnimf in het boombeeldenbos. Mijn onderdanen lieten weten dat het tijd was om verder te gaan, want ik had nog een lange, deels oneffen weg te gaan …

Halverwege de weg terug naar de auto heb ik een wat langere pauze genomen op een bankje bij een vennetje waar ik wel vaker heb gezeten. De roodwitte plank was niet echt nodig om droge voeten te houden, maar wel handig om ondanks de droogte niet uit te glijden in de glibberige modder. Nog nagenietend, heb ik op dat bankje de eerste resultaten van de fotosessie van de bosnimf bekeken. Het was weer een bijzonder tochtje geworden …   🙂

Waar ik nog wel benieuwd naar ben … Wat zouden jullie gedaan hebben …?
Zou je ze gefotografeerd hebben? En zo ja, zou je de gezichten geanonimiseerd hebben?

In het gebladerte

Geplaatst op door

Behoedzaam liep ik over het knisperende bladerdek op de zachte bosgrond bij de buurtschap Heidehuizen. Zoals bekend waren er nauwelijks paddenstoelen, maar in het bos is altijd wel wat te vinden dat de moeite van het fotograferen waard is. Zo vond ik een afgebroken tak, waar een paar bladeren tegenaan geplakt zaten. Eén van die bladeren was al bijna helemaal weggeteerd. De resterende bladnerven leverden een fraai stukje bladerkunst op …
Even klikken en vergroten:

bladerkunst (1)
bladerkunst (2)
bladerkunst (3)

Bijna weer bij de auto werd mijn aandacht getrokken door een boomstam, die half in grond liggend al deels was verdwenen. Terwijl ik er naar toe liep, meende ik een beweging in het gebladerte te zien. Ik bleef staan en richtte mijn aandacht op de plek waar ik beweging had gezien. Het duurde even voordat ik de bron van de beweging had gevonden. Hij was nauwelijks te zien, maar in de bladeren die aan het eind van de stam in het holle gedeelte lagen, zat een kikker. Nadat ik een foto had genomen, deed ik voorzichtig een paar passen voorwaarts. Met twee forse sprongen zat de kikker aan de andere kant van de boomstam. Daar kon ik nog een foto van hem maken, voordat hij onder het bladerdek verdween …

in ’t gebladerte (1)
in ’t gebladerte (2)
in ’t gebladerte (3)

Een vliegenvangzwam

Geplaatst op door

Het viel me na de lange, warme zomer niet makkelijk om mijn fotokuiertjes weer op te pakken. Daarom heb ik sinds enige tijd ter stimulering van mezelf een appje op mijn telefoon, dat me er toe aanzet om op zijn minst een half uur per dag flink in beweging te zijn. Dat werkt op zich prima, maar ik heb het deze week ietwat overdreven, vrees ik …

161031-1358x

De kunst is altijd om de juiste balans te vinden, en dat valt vaak niet mee. Daarom doe ik het vandaag maar weer eens een dagje rustig aan met een paar foto’s die ik eind oktober heb gemaakt in het toen nog lekker zonnige herfstbos bij Heidehuizen …

161031-1355x

Om dergelijke laag bij de grondse macro’s te kunnen blijven maken, heb ik sinds het voorjaar altijd een superlicht aluminium viskrukje in de auto liggen. Het regelmatig doen van gymnastische kniel- en hurk tijdens een fotokuiers vergt onnodig veel kracht en energie. Wie niet sterk is moet maar weer slim zijn …

161031-1356x

En dan nog even over de foto’s: ik weet natuurlijk ook wel, dat dit een porseleinzwam is, maar ik vond het met al die vliegjes op zijn kleverige hoed eigenlijk toch ook wel een mooie vliegenvangzwam. Maar kijkend naar de laatste foto, had ik hem eigenlijk net zo goed pompeblêdzwam kunnen noemen … 🙂

161031-1357x