Tagarchief: fietstocht

De andere kant van ’t eiland

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 21 –

Op de derde en laatste dag van ons korte verblijf op Terschelling besloten we een fietstocht over de zuidkant van het eiland te maken, langs het Wad en tussen de weilanden door. Hoewel ik als enige in het gezelschap over een e-bike beschikte, lieten de ritjes van de voorgaande dagen zich flink voelen in mijn bovenbenen.

Het hek en vooral het waarschuwingsbord op de eerste twee foto’s kwamen me eerlijk gezegd dan ook wel goed uit. Even een moment van rust en humor. Volgens onze gids moesten we over de dijk, om dan aan de zeezijde verder naar het oosten te fietsen. De beide vrouwen stonden erop om alle drie de fietsen gezamenlijk naar boven te brengen, zodat ik mijn benen nog even kon ontzien. Wat een kanjers, hè …!?

◊

◊

Even bijtanken

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 18 –

Nat en verregend kwamen we ergens rond half twee ’s middags weer bij ons vakantieverblijf aan. En daar zijn we de rest van de middag gebleven ook, want het weer lokte geenszins om weer naar buiten te gaan. Na een warme douche en een paar uurtjes met een goed boek en een hapje en een snapje, besloten we ’s avonds wat te eten in het dorp Formerum.

Onderweg passeerden we net buiten Formerum de mooie oude boerderij op de foto hieronder. In het dorp kwamen we langs ‘de Koffiemolen’. Ons doel lag nog net wat verderop in het dorp: eetcafé ‘de Rustende Jager’ …

◊

◊

Langs de Badhuiskuil

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 16 –

De volgende korte tussenstop tijdens onze fietstocht was bij de Badhuiskuil. Daar staat een beeldje ter nagedachtenis aan de bioloog Victor Westhoff (1916-2001). Westhoff was een van de meest invloedrijke natuuronderzoekers en -beschermers in Nederland. Hij was er van overtuigd dat variatie en rijkdom in de natuur gedeeltelijk afhankelijk zijn van menselijk beheer. Veel van zijn onderzoek voerde hij uit op Terschelling. In de beginjaren van zijn onderzoek kwamen er in de Badhuiskuil vele zeldzame plantensoorten voor. Eind jaren tachtig waren al deze soorten verdwenen en alles bijna volledig dichtgegroeid. In 1989 besloot Staatsbosbeheer de Badhuiskuil tot aan de schone zandlaag uit te graven …

Toen Westhoff de Badhuiskuil tien jaar later opnieuw bezocht, vond hij hier dezelfde zeldzame planten weer terug. De Badhuiskuil is de historische proeftuin van de natuurontwikkeling in Nederland, waarvan Westhoff de geestelijk vader is. De Badhuiskuil is een natte duinvallei die is hersteld volgens zijn inzichten. Met een geweldig resultaat: verloren gewaande planten kwamen hier massaal terug. Dat was het grote voorbeeld voor de natuurontwikkeling die daarna in gang is gezet in de overige duinvalleien …

Terwijl we daar stonden verslechterde het weer verder. Een vieze motregen begon gestaag neer te dalen. Nadat we snel een paar foto’s hadden gemaakt zetten we onze tocht voort. Twee jaar later kreeg ik gelukkig de kans om Victor Westhoff in alle rust in vriendelijker omstandigheden vast te leggen …

Langs de Bessenschuur

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 15 –

Nadat ook Aafje en Jetske weer heelhuids beneden waren gekomen, vervolgden we onze fietstocht. Een halfuurtje later kwamen we langs de monumentale “Bessenschuur”. Naar verluidt is dit de enige originele cranberryschuur in Europa. Van oudsher is dit het middelpunt van de cranberryteelt op Terschelling.

We hadden intussen wel zin gekregen in een kop warme chocolademelk of iets in die trant, maar helaas … De deuren waren gesloten en daar leek op korte termijn ook geen verandering in te komen. Hoewel de wind – kijkend naar de vlaggen – leek aan te trekken, zat er niets anders op dan onze tocht maar zonder warmende tussenstop te hervatten …

◊

◊

Naar de top en terug

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 14 –

Terwijl de beide vrouwen al volop van het uitzicht stonden te genieten, stond ik nog aan de voet van het imposante duin. De kwajongen in mij nam even in overweging om over één van de paadjes omhoog te klauteren. Uiteindelijk leek het me toch maar beter om de trap te gebruiken …

◊

Boven aangekomen bleek het uitzicht ondanks ’t grijze weer alleszins de moeite waard te zijn. Bij helder weer moet het een lust voor het oog zijn om rondom over het eiland te kunnen kijken en Fryslân in de verte te zien liggen …

Op de terugweg kon ik het niet laten en ben ik via één van de paadjes afgedaald …

◊

Van laag naar hoog

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 13 –

Na korte tijd voerde de fietstocht ons langs een meertje. Dit moest wel haast het laagste punt van het eiland zijn, bedacht ik me. Niet veel verder passeerden we een hoge duinenpartij. Dit zou, na het vermaarde Kaapsduin bij West-Terschelling, best eens het hoogste punt van Terschelling kunnen zijn. Hoewel het zicht er i.v.m. het grijze weer niet echt toe uitnodigde, besloten we toch de klim naar boven te wagen …

◊

◊