Ja, echt midden in het bos …
Allemaal hout …
Tagarchief: uitzichtpunt
Aan d’and’re kant ligt Ameland
Zo, de broodjes zijn op, de benen hebben hun rust gehad, tijd om weer even in beweging te komen …
We nemen even een kijkje bij dat vreemde uitkijkpunt aan de buitenzijde van de dijk. Vermoedelijk heeft dit iets te maken met het H.G. Miedemagemaal dat hier aan de landzijde van de dijk staat, en dat zorgt voor de afwatering van het Bildt in de Waddenzee …
Voor mij is het gewoon een prachtig uitzichtpunt, waar je je – bijna aan het eind van de wereld – even los voelt komen van de aarde …
Maar het is nog niet niet helemaal het eind van de wereld … als je goed kijkt, dan zie je aan de overkant nog net heel vaag de rood-witte vuurtoren van Ameland staan …
In de verte zweven zeilboten voorbij, dichterbij zien we het niet zo gek veel voorkomende fenomeen van de spelende mens op het Wad …
Draaien we de blik wat naar rechts, dan zien we opnieuw het buitendijks grazende vee, maar het ging me hier om het patroon van de paaltjes in het land …
Morgen dalen we nog wat verder af, en zetten we hier even voet op het Wad …
Skywatch Friday 295
Gisteren heb ik rond het middaguur enige tijd bij het oude uitzichtpunt aan de Leijen bij Eastermar gezeten …
Yesterday around noon I sat at the old viewing point at the north side of the small Lake Leijen for some time …
Het was nog lekker zonnig, maar de bewolking nam geleidelijk toe …
It was still nice and sunny weather, but the clouds gradually increased …
Kijkend naar het zuiden lagen er fraaie schitteringen op het wateroppervlak …
Looking south, there was a nice glare on the water surface …
In westelijke richting waren er onder invloed van de toenemende wind kleine schuimkraagjes op het water te zien …
In western direction I could see the wind was increasing too and I could feel it as well …
Terwijl ik een broodje kaas zat te eten, kwam een visser langs om zijn fuiken te legen …
While I was eating a cheese sandwich, a fisherman came by too empty his eel-bucks …
De schittering was weg en de temperatuur daalde, het was tijd om naar huis te gaan …
The glare was gone and the temperature dropped, it was time to go home …
Wil je meer Skywatchfoto’s zien? Klik dan op het logo …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo ...
Prettige Paasdagen! … – … Happy Easter!
Uitwaaien bij de Leijen
Nadat we vanmorgen in een goed gesprek weer eens hadden bijgepraat met de neuroloog, vond ik het vanmiddag tijd om weer eens even lekker uit te waaien op een zonnig plekje. Daarvoor ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens naar het uitzichtpunt aan de Leijen bij Eastermar gegaan …
In de richting van Opeinde kijkend, werd het wateroppervlak getooid met een zee aan twinkelingen. Verder lag het meer er stil en verlaten bij, voor de meeste bootjesmensen is het duidelijk nog te koud en de vogels hielden zich blijkbaar allemaal elders in de luwte op …
Het was geen enkel probleem om daar even flink uit te waaien, aan de rietstengels is goed te zien dat er meer dan genoeg wind stond. Omdat de wind recht over het koude water in de richting van het uitzichtpunt blies, was het er nog allerminst aangenaam …
Erg lang heb ik daarom niet op het uitzichtpunt gezeten. De intussen behoorlijk in verval rakende balustrade gaf maar bar weinig beschutting, waardoor mijn bovenbenen al snel weer strammer begonnen aan te voelen dan me lief is …
Op weg terug naar de parkeerplaats heb ik op een lekker plekje in de luwte van riet en struikgewas nog enige tijd staan genieten van de drukte en het gezoem rond de bloeiende wilgenkatjes …
Hoewel de wind het ook daar nog knap lastig maakte om scherpe macrofoto’s te maken, is het toch gelukt om een aantal acceptabele shots te maken. Morgen wat foto’s van bezige bijtjes waar meer dan alleen het kontje op staat … 🙂
Heksensnot en duisternis
Een halfuurtje nadat ik gisteren een aantal foto’s had gemaakt bij het strandje aan de oostkant van de Leijen, stond ik hemelsbreed ruim anderhalve kilometer verder naar het noordwesten, bij het uitzichtpunt aan de noordkant van de Leijen bij Eastermar.
Toen ik het klaphekje naar het uitzichtpunt opende, zag ik dat er een hoopje sterrenschot – ook wel heksensnot genoemd – op één van de paaltjes lag. Waarschijnlijk heeft er weer een reiger of een andere predator teveel vrouwelijk kikkers of padden gegeten. Sterrenschot is het restant van een opgepeuzelde vrouwelijke kikker of pad. Het ziet eruit als een gelatine-achtige brei met of zonder kaviaar. Tot nu toe had ik dit vreemde goedje alleen aangetroffen bij de dobbe in het Weinterper Skar. Leuk om het nu ook eens elders te vinden …
Intussen was het de hoogste tijd geworden om de lucht weer even in ogenschouw te nemen, want het begon ineens weer donker te worden …
Toen ik opkeek, liep er even een koude rilling over mijn rug. Er trok net weer een buienlijn over, waarvan het zwaartepunt oostelijk en zuidelijk van me lag …
Hoe donker het ook werd, op een paar druppels na bleef het gelukkig droog, maar nadat ik nog een laatste sfeerplaat van de Leijen had geschoten, ben ik toch maar terug gegaan naar de auto …
