Tagarchief: Nationaal Park

Het laatste bruggetje

Geplaatst op door

Nadat we ’s ochtends op weg naar de Beulakerwijde een langere, fotogenieke vaartocht door de omgeving hadden gemaakt, koos Jetske voor een kortere vaarweg terug …

we naderen Giethoorn

Tijdens het laatste deel van de tocht, zagen we een groot houtsnijwerk in een tuin staan. Jammer genoeg stond de imposante vogel met zijn kop de andere kant op …

van achter een rietkraag komt een groot houtsneewerk tevoorschijn
in een tuin staat een grote houden sculptuur van een vogel

Enkele minuten later namen we de laatste hindernis van onze vaartocht: het laagste bruggetje van de regio. Volledig plat op de boot liggend, kwamen we er veilig onder door. Na de passage van de brug hield Jetske onze boot even stationair op de plek, zodat ik nog wat foto’s kon maken van de manier waarop de tegemoetkomende sloep onder het bruggetje door voer. Diep gebukt en heel voorzichtig …

we hebben net de laatste hindernis genomen
het laagste bruggetje in de omgeving
'Diep bukken' luidt het devies
de sloep vaart langzaam onder het bruggetje door
aan de andere kant

Kort daarna kwam er een einde deze prachtige vaartocht door De Wieden. De plotselinge weigering van mijn benen, toen ik even later over het warme asfalt liep, was een flinke waarschuwing voor de rest van de zomer …

bord 'Nationaal Park Weerribben-Wieden' langs de waterkant

Langs ’t pontje van Jonen

Geplaatst op door

Na de koffie zetten we onze vaartocht door de Wieden voort. Je zou je af en toe bijna schuldig voelen om de perfecte weerspiegeling verderop te verbreken, maar Jetske hield standvastig koers …

Typerende landschapselementen trokken in het rietland rondom aan ons voorbij, variërend van nog glanzende windmotors tot oude houten tjaskermolens ,,,

Vanaf de Cornelisgracht draaiden we na verloop van tijd linksaf de Walengracht op. Daar passeerden we even later het fietspontje van Jone. Voor € 1,30 kun je je hier over laten zetten, en dat scheelt al snel 17 km fietsen …

Op verschillende plaatsen zagen we dat een kleine, lichte trekker met brede banden een ponton op of af werd gereden. Deze trekkers worden gebruikt om de hooilanden tussen de rietvelden te maaien. Licht materieel is in dit natte gebied onontbeerlijk, en het zou in mijn ogen als voorbeeld en alternatief moeten dienen voor het zware materieel van de gemiddelde boer, om vernatting van het land mogelijk te maken …

Maar er wordt niet alleen hard gewerkt in Nationaal Park Weerribben-Wieden. Ook voor spelevaren is er alle ruimte in dit prachtige gebied, getuige de bootjes die her en der voor de wal lagen …

Bij een broekbos

Geplaatst op door

Na enige tijd hadden we het bij de Uitkijkpunt Ezumakeeg wel gezien. De meest interessante vogels zaten te ver weg voor onze camera’s …


We besloten nog een stukje verder te rijden om nog wat meer rond te kijken. Al snel kwamen we bij een soort broekbos terecht waar de bomen met hun voeten diep in het water stonden. Aan de rand daarvan bevonden zich vooral bergeenden en wilde eenden …

Jetske meende intussen aan de overkant van de weg iets boven het veld te zien vliegen …


Wat ze daar zag, weet ik niet, maar een lekker fleurig en kruidenrijk veld was het zeker …

Een met een wijde boog om ons heen vliegend visdiefje trok de aandacht na enige tijd op natuurlijke wijze weer terug naar het water …


Verderop in het water waren enkele foeragerende kemphanen en een paar slapende bergeenden te zien. Ook hier zaten de vogels eigenlijk weer net wat te ver weg. Een passerende kievit bracht daar verandering is. Met die kievit open ik morgen het laatste deel van deze serie over ons ritje door het Lauwersmeergebied …

Rust, ruimte en duisternis

Geplaatst op door

Rust, ruimte en duisternis zijn een paar van de kernwaarden van het Lauwersmeergebied. Dat er veel vogels in het gebied zitten, is hier gisteren al genoemd. Een groot deel van de open vlaktes (ongeveer 2000 hectare) in het uitgestrekte natuurgebied rondom het Lauwersmeer wordt kort gehouden door grote grazers, waaronder ongeveer 500 Schotse hooglanders en ongeveer 250 konikpaarden. Vanaf het uitkijkpunt zagen we in de verte een groep koniks staan …


Voor liefhebbers van de sterrenhemel is het ook een paradijs. Nergens in Nederland schijnt het nog zo donker te zijn als in het Lauwersmeergebied. Het is niet voor niks dat Nationaal Park Lauwersmeer in oktober 2016 door de International Dark Sky Association officieel is uitgeroepen tot Dark Sky Park. Een Dark Sky Park is een gebied waar het donker is, waar de duisternis behouden blijft en waar bezoekers ‘s nachts welkom zijn om die duisternis te beleven en de sterrenhemel te zien. Dat het Lauwersmeer hiertoe is benoemd, is toch wel bijzonder, want ons land is één van de landen met de meeste lichtvervuiling ter wereld. Klik hier voor mee info over Dark Sky Park Lauwersmeer…

Update: tot slot nog even een satellietfoto van de lichtvervuiling in West-Europa. Als je daar naar kijkt, zal duidelijk zijn dat het zo gek nog niet is om het Lauwersmeergebied te benoemen tot Dark Sky Park …

Bij Uitkijkpunt Ezumakeeg

Geplaatst op door

Na afloop van onze kuier bij Dokkumer Nieuwe Zijlen besloten we nog even een stukje Nationaal Park Lauwersmeer in te rijden. Bij het afleveren van haar pakketje had Jetske namelijk op de valreep nog een tip gekregen over een uitkijkpunt niet veel verderop …

En dat bleek ook inderdaad te kloppen. Korte tijd later stonden we ca. 5 km noordelijker bij het Uitkijkpunt Ezumakeeg Noord (Google Maps). Bij Dokkumer Nieuwe Zijlen was de jas niet nodig geweest, maar vanwege de straffe noordelijke wind die er over de vlakte blies, kon hij hier wel aan …

Je kunt hier naar verluidt veel verschillende vogels zien, waaronder ook dwaalgasten, die hier komen om te foerageren of om te overnachten. Er zijn veel steltlopers en eenden zijn te vinden, maar ook een keur aan andere vogels. Met een beetje geluk maak je zelfs kans om er een zeearend te spotten …

Wij kregen er op dat moment vooral zwanen, ganzen en diverse eenden te zien. In de verte stonden wat kluten en grutto’s te foerageren. Het was vooral de wind die ons die dag parten speelde. Daar hadden wij niet alleen last van, maar ook voor de vogels was het niet prettig, vermoed ik …

Of het daarmee een mislukte missie was? Nee hoor, integendeel, want het weidse open landschap van het Lauwersmeergebied is ook zonder spectaculaire vogelfoto’s zeker de moeite waard. Morgen wat meer daarvan …

Er gaat IETS boven Groningen

Geplaatst op door

Vorig jaar werd er bij Nationaal Park Lauwersmeer een groot metalen bord geplaatst met daarop de naam van het park. Op zich niets mis mee, zou je zeggen, ware het niet dat het bord aan de Friese kant van het Lauwersmeer was geplaatst …

170103-1255x

Niet alleen de naam van het park stond op het bord, maar onderaan het bord prijkte ook de verfoeilijke tekst “Er gaat niets boven Groningen“, en dat kan dus niet op Friese bodem. Daarom besloot de oudejaarsploeg “Stiekem mei alles” uit Nijega actie te ondernemen. Begin december werd het bord weggehaald om – enigszins gewijzigd – later te worden herplaatst …

170103-1252xx

Om duidelijk te maken dat er wel degelijk iets boven Groningen gaat, werden er om te beginnen een paar Friese pompeblêden op het bord aangebracht. Daarnaast verscheen aan weerszijden van de naam van het park in grote letters de tekst “Fryslân boppe”. Dat laat niets aan duidelijkheid te wensen over …

170103-1253x

Restte nog één kleinigheidje … Er gaat niets boven Groningen? Jawel! Een klein stukje bijpassende roestend metaal werd over de ‘N’ geplakt. Er gaat wel degelijk iets boven Groningen … Fryslân Boppe! 🙂

170103-1251x

In het programma “Noord Vandaag” van RTV Noord vertelde de Groningse historicus en medeblogger Harry Perton alias Groninganus maandag 2 januari het een en ander over de goedmoedige animositeit die al jaren gaande is tussen Groningers en Friezen, en die zo nu en dan weer even de kop opsteekt. Het ruim 5 minuten durende gesprek over de Fries-Groningse strijd is hier vanaf 9:45 min te zien: “Noord Vandaag, 2 januari 2017” …

170103-1254x

En dat bord? Dat staat intussen waarschijnlijk alweer keurig aan de Friese kant in het Nationaal Park Lauwersmeer. 🙂

Poolshoogte bij de Headammen

Geplaatst op door

Zodra er wat winter in de lucht zit, neem ik al sinds vele jaren even poolshoogte bij de Headammen aan de zuidkant van Nationaal Park de Alde Feanen …

160108-1231x

Omdat deze winter pas sinds de jaarwisseling af en toe een wat winters gezicht toont, was ik er ditmaal pas op 8 januari, toen de wegen weer begaanbaar waren nadat we als gevolg van zware ijzel hier in het noorden van het land drie dagen goeddeels aan huis gebonden waren …

160108-1218x

De aanblik van het gebied was op zijn minst verontrustend. Er lag weliswaar een dun laagje ijs op de Ald Headamsleat, maar daar was ik niet echt voor gekomen …

160108-1220x

Een stuk verderop in het land was een rupskraan aan het werk …

160108-1217x

Toch maar eens kijken wat er op dat bord staat … Aha, men is bezig met het herstel van waterriet in het voormalige polderland …

160108-1211x

Dat is op zich natuurlijk een goede zaak, maar het is toch wel jammer dat het hele gebied daarvoor in deze tijd van het jaar is drooggelegd …

160108-1225x

Onder normale omstandigheden ligt het er hier ongeveer zo bij in de winter, ondergelopen land zo ver het oog reikt …

071204-1320x

Zodra het een paar nachten licht tot matig heeft gevroren, wagen de eerste schaatsers uit Drachten en omgeving zich hier op het ijs, zoals te zien is op de onderstaande foto van 14 januari 2013 …

130114-1333x

En als de vorst wat langer aanhoudt, stappen veel liefhebbers hier op de schaats om een tochtje te maken door Nationaal Park de Alde Feanen in, dat is goed te zien op de volgende foto, die ik hier op 28 januari 2006 heb gemaakt …

060128-1400x

Voorlopig zitten dergelijke tochtjes er niet in, niet alleen omdat het ondergelopen land in elk geval tijdelijk is drooggelegd, maar ook omdat er naar mijn idee nog geen echt schaatsweer in zicht is, want eind deze week lijken de temperaturen weer op te lopen …