Enige bespiegelingen

Geplaatst op 15 december 2023 - 10:10 door Jan K. alias Afanja

Aan het eind van een waardeloze week met de nodige pijn en beperkingen, is het tijd om de draad weer op te pakken. Meestal weet ik op zo’n moment wel welke kant ik er vervolgens mee op wil, nu is dat niet het geval. De mist die aan het eind van het vorige logje kwam opzetten, lijkt achteraf bekeken nogal symbolisch te zijn geweest …

Behalve dat mijn lichaam vanaf zaterdag weer eens tegenstribbelde, heeft ook de gang van zaken in de Nederlandse politiek nogal ontregelend gewerkt. Ik vind het onbegrijpelijk hoe ons land zo naar rechts is afgegleden. Dat de waarschijnlijke coalitiepartijen vervolgens meteen op zoek gaan naar de randen van de rechtsstaat om de PVV van Wilders te behagen, vind ik echt een gevaarlijke ontwikkeling. Omtzigt van NSC toont hiermee voor mijn gevoel eindelijk zijn ware, zeer kwalijke gezicht. Om nog maar te zwijgen van de manier waarop die valse Yeşilgöz van de VVD de spreidingswet probeert te torpederen. En zij van BBB ziet het allemaal stilletjes lachend aan ..

Het belooft allemaal niet veel goeds voor de komende jaren. Hoe dan ook, ik heb geen zin om de laatste weken van het jaar daar door te laten verpesten. Straks eerst maar eens kijken of ik voor het eerst sinds een week weer even op uit kan, dan zie ik daarna wel verder …

Van vliegenzwam tot alziend oog

Geplaatst op 21 oktober 2023 - 11:45 door Jan K. alias Afanja

In betere dagen liep ik regelmatig over het houten bruggetje in de verte rond dit petgat. Dat was nu duidelijk te hoog gegrepen, daarom had ik het ditmaal anders gepland. Eerst een stukje over het pad aan de oostkant, daarna even zitten bij de picknicktafel, en tot slot een stukje over het westelijke pad langs het petgat en dan weer terug naar af …

petgat in de Deelen met overvliegende ganzen

Zo gezegd, zo gedaan. Al snel zag ik langs het tweede pad een vliegenzwam staan, ongeveer op de plek waar ik hem verwachtte. Een verre voorouder van dit mooie exemplaar heb ik in het verleden al meermaals voor de lens gehad. Deze vliegenzwam maakte zijn naam waar met de strontvlieg die op zijn hoed zat. Eindelijk een echte vliegenzwam …

Daar waar het gewone pad overging in het vlonderpad, hield het voor mij die dag op. Het was me net wat te smal om daar met mijn nog wat wankel loopje met stok overheen te gaan. Rechtsomkeert was beter in dit geval …

Onderweg kwam ik nog langs een boom, die een mooie groene sok van mos droeg. Een paar varens die omhoog reikten naar de mooie schors maakten het beeld af …

Terwijl ik terugliep naar de parkeerplaats, bekroop me ineens het gevoel dat ik werd bekeken. Toen ik me omdraaide zag ik de oorzaak, langs het pad stond een boom met een soort van alziend oog. Hij zag dat het goed was. En het was inderdaad goed om weer even in de Deelen te zijn …

Oog in oog met een sperwer

Geplaatst op 17 januari 2023 - 10:52 door Jan K. alias Afanja

In deze fotoserie van de sperwer, die ik vorige week vrijdag bij Jetske in de tuin kon maken, heb ik wat gespeeld met de chronologie. Gisteren liet ik hier al foto’s zien van een sperwer, die in een boom in de tuin van mijn fotomaatje Jetske zat. Daar begon het echter niet mee. Toen Jetskes’ man ons waarschuwde dat er een roofvogel in de tuin zat, zat de sperwer in eerste instantie op de grond. Toen ik even later mijn camera in de aanslag had, vloog hij kort op om achter het voederhokje op de coniferenheg te landen …

Tot mijn geluk bleef hij niet achter het hokje zitten, maar schoof hij een half metertje naar rechts. Daar bleef hij ruim een halve minuut zitten. Mede dankzij Jetskes’ smetteloos schone ramen kon ik hem van korte afstand prachtig in beeld vangen …

Het was een bijzondere ervaring om even oog in oog te zitten met deze prachtige vogel. Echt een geweldig moment. Zoals bij alle roofvogels het geval is, heeft ook de sperwer fascinerende ogen om naar te kijken. Maar ook zijn tekening is van dichtbij de moeite waard …

Pas na zo’n 40 seconden vond hij het welletjes. Hij vloog opnieuw op en landde ditmaal een paar meter hogerop in de boom. Hoewel dat ook mooie foto’s opleverde, vond ik de foto’s op de heg toch net wat mooier. Dat alles bij elkaar was voor mij voldoende reden om de volgorde maar even aan te passen. Het is als met eten, zeg maar, ik bewaar graag het lekkerste hapje voor het laatst …

Zo werd het ziekenbezoek toch nog een gezamenlijke fotodag, want natuurlijk heeft ook Jetske deze kans aangegrepen om een serie van de sperwer te maken: ‘Sperwer.’

Een oogje in ’t zeil houden

Geplaatst op 16 maart 2019 - 11:07 door Jan K. alias Afanja

Even een dutje doen kan geen kwaad.
Wat zeg ik …? Vaak is ’t zelfs lekker ontspannend en inspirerend …

Maar als je – zoals de heer slobeend – samen met je geliefde lekker in de zon ligt te dobberen, dan is het zeker in ’t voorjaar wel verstandig om af en toe even een oogje in het zeil te houden …

slobeenden (1)

slobeenden (2)

slobeenden (3)

Bufo bufo als tafelgast

Geplaatst op 27 juli 2016 - 11:12 door Jan K. alias Afanja

Dat ging maar weer net goed gisteren. Terwijl ik aan het eind van een korte strooptocht langs wat struikgewas, waarbij ik op zoek was naar vlinders, juffertjes en ander klein vliegend spul, moeizaam terug liep naar één van de picknicktafels bij de parkeerplaats in De Deelen, kon ik net op tijd mijn rechtervoet terugtrekken …

Geen seconde te vroeg zag ik de schim van een kleine pad (Bufo bufo), die zich uiterst moeizaam voortbewoog door en over het lange gras. Bijna had ik hem geplet onder mijn maatje 47 …

Omdat ik van mening was dat het pokdalige diertje best een tegenprestatie mocht verrichten voor die levensreddende actie, besloot ik hem even bij me op de picknicktafel te zetten, zodat ik hem eens uitgebreid kon fotograferen …

Even zaten we oog in oog – ik aan de tafel, hij er bovenop – maar het leek mijn tafelgast niet echt aan te staan. Even lachen zat er niet in, integendeel, het chagrijn leek er bijna letterlijk van af te druipen …

Daarnaast deed hij ook nog eens dapper zijn best om zich tergend langzaam stapje voor stapje om te draaien, om zich vervolgens uit de voeten te maken en in de richting van de rand van de tafel van mij en de camera af te bewegen …

Maar wie mij een beetje kent, weet dat ik ook niet de makkelijkste ben en dat ik de moed niet meteen opgeef. Door hem tijdig weer even wat bij te sturen, en hem opnieuw even te verplaatsen, lukte het uiteindelijk toch om een aantal acceptabele foto’s van hem te maken …

Vlinders, juffertjes en ander klein vliegend spul heb ik er helaas niet kunnen fotograferen, maar de toevallige, bijna dodelijk verlopen ontmoeting met Bufo bufo maakte mijn dag helemaal goed … 🙂