De Jeugdsoos Oudega

In mijn werkzame leven ben ik vooral actief geweest in het jeugd- en jongerenwerk. Eerst op vrijwillige basis, sinds 1985 beroepsmatig als sociaal-cultureel werker. Mijn belangrijkste taak was het ondersteunen van vrijwilligers(organisaties) die activiteiten organiseerden voor kinderen, tieners en jongeren in een aantal dorpen rond Drachten …

Eén van de organisaties waarmee ik vanaf het begin contact had, was de Jeugdsoos Oudega. Bij gebrek aan een eigen accommodatie organiseerden zij op maandelijkse basis – nu eens hier, dan weer daar – een activiteit op een middag of avond voor de Oudegaster jeugd. Omstreeks 1990 vroegen zij om ondersteuning bij het krijgen van een eigen onderkomen. Daartoe heb ik eerst met een collega opbouwwerker gewerkt aan de bestuurlijke versterking van de club met een aantal doorgewinterde volwassenen in het dorp …

Een lang subsidie- en bouwtraject resulteerde enkele jaren later in de oplevering van de Jeugdsoos Oudega op een mooi plekje aan de haven van Oudega. Ook de peuterspeelzaal vond er onderdak, maar dat bleek al snel niet een erg goeie combinatie, zodat daar al snel weer afscheid van genomen werd. In de jaren daarna heb ik tot 1998 met veel plezier gewerkt met bestuur en activiteitencommissie van de soos …

Na mijn vertrek uit het sociaal-cultureel werk raakte ik het zicht op het gebeuren rond de jeugdsoos kwijt. Wat ik wel weet, is dat het pand na verloop van tijd een kleurtje kreeg. Uiteindelijk is het geheel helaas in de versukkeling geraakt, waarschijnlijk als gevolg van bestuurlijke malaise en een gebrek aan vrijwilligers en/of beroepsmatige ondersteuning. De jeugdsoos schijnt tegenwoordig haar activiteiten in het nieuwe multifunctioneel centrum van het dorp te organiseren …

Op de wal bij de vernieuwde haven is het sinds de sloop van de jeugdsoos rustig, daar wordt gewacht op nieuw vertier. Maar zo ver is het nog niet. Behalve dat het nieuwe appartementencomplex nog gebouwd moet worden, staan er meer grootschalig werkzaamheden op stapel rond Oudega …

  • wordt vervolgd

Nieuwe hoop bij de haven

Het was toch wel een strak plan om in de bouwvakvakantie even naar Oudega (Google Maps) te rijden, zodat ik nog even wat foto’s van het vertrouwde gebouwtje bij haven kon maken. Toen ik er een paar weken later weer langs reed, lag er al geen steen meer op de andere …

Nadat eerder de massieve, oude zuivelfabriek op het terrein al was gesloopt, was nu ook het veel jongere en kleinere pandje aan de haven met de grond gelijk gemaakt. Het gebouwtje waar ik nog een steentje aan had bijgedragen, was voorgoed verdwenen. Met behulp van een grote rupskraan en een paar vrachtauto’s werden de laatste restanten afgevoerd …

Op een groot bord werd de bouw van het appartementencomplex ‘de Nije Hoop’ – genoemd naar de pas afgebroken zuivelfabriek ‘de Hoop’ uit begin vorige eeuw – op de vrijkomende ruimte aangekondigd. Dat lijkt me straks helemaal geen verkeerd plekje met uitzicht over de haven en de nieuwe recreatieplassen erachter. Maar het komt wat te vroeg voor ons, we willen ons tuintje nog niet missen …

  • wordt vervolgd

Terug over Oudega

Na twee rondjes boven onze woonwijk was het tijd om de terugweg te aanvaarden. We vlogen in noordwestelijke richting en passeren daarbij de oudste industrieterreinen van Drachten, ‘de Haven’ en ‘de Tussendiepen’ aan de westkant van Drachten …

Ik zag o.a. één van de onlangs door boeren geblokkeerde distributiecentra van Aldi onder me langs glijden (foto linksonder). Daarna kwam de Nieuwe Haven in beeld waar o.a. Kijlstra Beton gevestigd is (foto midden). We verlieten Drachten waar we het op de heenreis ook langzaam in beeld zagen verschijnen, bij de Smalle Eesterzanding (foto rechtsonder) …

Toen ik mijn blik weer naar voren richtte, zag ik dat Nationaal Park de Alde Feanen voor ons uitgestrekt lag. Aan de horizon zag ik voor het eerst de roze gloed van weerspiegeld zonlicht op de Waddenzee …

We waren intussen Oudega genaderd, één van de oudste dorpen in de gemeente Smallingerland, waarvan Drachten de hoofdplaats is. De van oorsprong in het midden staande kerk, die gebouwd is rond 1100, is het oudste monument van de gemeente …

We vlogen inmiddels al langs de Panhuyspoel, een nog in bedrijf zijnde zandwinput waar ik onderweg naar Earnewâld en de Jan Durkspolder regelmatig langs kom …

  • wordt vervolgd

Zicht over de polder

Na het korte gesprek met de vier wandelaars liep ik nog een stukje verder over de Westersânning om even uit te kijken over het water aan de zuidkant van de Jan Durkspolder …

Ginds staat de vogelkijkhut met zijn poten in het water. Het was me te koud en te grijs om er naar toe te lopen, vooral ook omdat er vrijwel geen vogels te zien waren …

Toen ik mijn camera op een windmotor aan de zuidkant van de polder richtte, kwam er ergens halverwege een blauwe reiger uit het riet tevoorschijn …

De reiger vloog op om een stukje verderop in de plas neer te strijken. Of hij daar een visje of een kikker heeft weten verschalken, heb ik niet afgewacht, want thuis wachtte de koffie intussen …

Hoe en wat 2019 – 1

In voorgaande jaren blikte ik aan het eind van het jaar nog wel eens terug op het weer en aardige fotomomenten en zo. Daar ben ik ditmaal in december niet aan toegekomen, omdat er nogal wat tijd is gaan zitten in de diaseries over de Deltagoot en de videoserie over de salamanders. Daarom heb ik besloten om het jaar nu maar eens met een soort van terugblik te beginnen …

Na een stormachtige nieuwjaarsavond keerde de rust terug, maar de storm had wel een hoop ellende met zich meegebracht. Vlak ten noorden van de Waddeneilanden verloor de oceaanreus MSC Zoë enkele honderden containers. Het gevolg was een enorme vervuiling van het kwetsbare gebied, die nu nog op veel plaatsen in de natuur zichtbaar is.

Van 22 tot 26 januari hadden we hier wat sneeuw. Het was maar een laagje van enkele centimeters, maar het leverde wel weer sfeervolle plaatjes op, zoals van het roodborstje dat weer in onze tuin bivakkeerde. In de Jan Durkspolder kon ik zelfs enkele schaatsers op een heel dun laagje ijs betrappen …

Veel stelde het winterweer niet voor, in januari telde ik slechts 11 x nachtvorst, waarvan 3 x matig. De laagste temperatuur was -6,6 ºC op 25 januari, de hoogste temperatuur was 8,3 ºC op 13 januari 2019. De gemiddelde temperatuur kwam in ons tuintje in januari 2019 uit op 2,9 ºC tegen normaal 2,2 ºC.

Hoe groot de verschillen waren, is mooi te zien op twee foto’s van een sprong reeën in de Jan Durkspolder. Op 24 januari lag er een laagje sneeuw, vijf dagen later leek het op dezelfde plek wel voorjaar …

Gesignaleerd: de tureluur

Hoewel het over de gehele linie slecht gaat met de weidevogels, mag ik dit voorjaar niet klagen over het aantal weidevogels dat ik tot dusver voor de lens heb gekregen …

Het is intussen alweer ruim twee weken geleden dat ik de auto tijdens een ritje in de berm heb geparkeerd aan de Wolwarren bij Oudega. De plas-dras bood genoeg gevogelte om een tijdje naar te kijken …

Terwijl ik de bewegingen zo aanschouwde, zag ik na enige tijd een tureluur (Tringa totanus) rondscharrelen. De tureluur staat net als veel andere weidevogels de Rode lijst voor vogels staat. Dat werd met zijn prachtige oranje poten en snavel voor mij de vogel van de dag …