Bij uitkijktoren ‘Romsicht’

Nadat we met het pontje aan waren overgezet, staken we bij de Hooidammen de weg over, om daarna het fietspad in de richting van Earnewâld te pakken. Na ruim een kilometer kwamen we aan bij de uitkijktoren ‘Romsicht’ …

De picknicktafel aan de voet van de toren stond mooi in de schaduw. We troffen het, want er gingen net vier mensen weg. En zo hadden we toch een mooi en lekker koel plekje om onze broodjes op te eten …

We hadden de broodjes net op, toen Jetske de door zonne-energie aangedreven excursieboot ‘Blaustirns’ van It Fryske Gea zag naderen. Jetske liep naar het bruggetje om de boot te fotograferen, ik deed dat vanaf de plek waar ik stond bij de picknicktafel. Vanuit dit standpunt kun je goed zien, dat je vanaf het bovendek mooi over de rietkragen heen kunt kijken …

Hoewel Jetske niet zo’n held is bij uitkijktorens, had ze – zoals ik al had verwacht – met deze mooie houten uitkijktoren weinig moeite. Zo kwamen we mooi op tijd op de tweede verdieping om de ‘Blaustirns’ nog net te kunnen zien, voordat hij de thuishaven Earnewâld bereikte …

Op Friese doorlopers

We naderen stilaan het einde mijn rondgang langs de ijspistes ten westen van Drachten. Na de Noarderkrite en het bos in het ijs had ik koers gezet naar de Hooidammen. Dat vind ik nog altijd de meest imponerende ijsvlakte in de buurt. Rechtsboven is nog net de uitkijktoren ‘Romsicht’ aan de rand van de Jan Durkspolder te zien …

Ondanks het grijze weer zwierden er aan alle kanten nog schaatsers over het ijs. Nou ja, zwieren is wat veel gezegd, het was duidelijk te zien dat het ‘werkijs’ werd nu de temperaturen omhoog gingen. De meeste mensen bewogen zich, al dan niet gezellig pratend met anderen, in rustig tempo voort. Behalve die ene vrouw. Zij bleef in strak tempo in een kleine cirkel gedreven aan haar bochtentechniek werken …

De laatste schaatser die ik staand bij het hek aan me voorbij zag gaan, schaatste nog op ‘houtjes’, de echte Friese doorlopers waarop ik zelf zo’n 60 jaar geleden heb leren schaatsen …

Vervolg van ’n licht winters ritje

Ik had nog maar net de deur van de vogelkijkhut achter me dichtgetrokken, toen ik iets verderop een paar vogels tussen de wilgentakken zag. De eerste herkende ik al snel als een koolmees. Bij de tweede duurde het wat langer. Het was me al snel duidelijk dat het een klein vogeltje was, maar het duurde even voordat hij zo in een wilg ging zitten, dat ik het kenmerkende geel-zwarte petje van het goudhaantje herkende …

Hem herkennen was één ding, hem vervolgens ook nog op de foto krijgen, was weer een tweede. Het kleine snelle vogeltje bleef maar van tak naar tak schieten. Ik heb talloze foto’s gemaakt, maar er zat niet één scherpe foto bij. En ik ben bang dat dat niet alleen aan mij lag, maar ook aan mijn camera …

Ook van de rest van de dag heb ik heel wat onscherpe foto’s linea recta naar de prullenbak moeten verwijzen. Zoiets heeft mijn camera me onlangs ook al eens geflikt, dus ik ben bang dat er sprake is van serieuze scherpstellingsproblemen. Maar gelukkig bleven er nog genoeg bruikbare foto’s over, zoals deze van het deels ondergelopen land achter de Hooidammen (Google Maps). Hier kan vaak al snel geschaatst worden, maar er stond nu gek genoeg maar weinig water op het land …

Terug in de omgeving van Oudega en Earnewâld kwam ik langs een weiland, waar behalve een stuk of wat schapen ook een ooievaar op zoek was naar een lekker hapje. Mogelijk doet hij een poging om hier te overwinteren …

Skywatch Friday 440

De uitkijktoren stak mooi tegen de strakblauwe lucht af op die prachtige herfstdag …

The watchtower stood out against the clear blue sky on that beautiful autumn day …

Een zeilboot voer geruisloos voorbij …

A sailboat silently floated by …

Even later naderde er een rondvaartboot …

Moments later, a tour boat approached …

Het is een bijzondere partyboot, de radarboot “Frisian Queen” …

It is a special party boat, the radar boat “Frisian Queen” …

Helemaal Mississippi stijl, maar wel varend onder Friese vlag …

Completely Mississippi style, but sailing under the Frisian flag …

En verder is het heerlijk rustig in dit mooie stukje Fryslân …

And furthermore it is wonderfully quiet in this beautiful part of Fryslân …

Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …

Skywatch Friday

Prettig weekend! … – … Enjoy your weekend!

De Jan Durkspolder van boven

Goed, lang genoeg gerust bij de picknicktafel, tijd om de uitkijktoren ‘Romsicht’ te beklimmen …

Boven gekomen, richt ik de blik eerst naar het zuidwesten. In de verte is nog net de Hooidamsbrug te zien …

Het was 10 oktober, herfstvakantie in het zuiden van ons land. Er gaan dagen voorbij dat het in de zomer minder druk is op de Hooidamsloot dan op deze stralende herfstdag …

Aan de overkant van de Hooidamsloot ligt het grootste deel van Nationaal Park de Alde Feanen, dat eigenlijk alleen over het water toegankelijk is. Rechts aan de horizon op de volgende foto ligt in noordelijke richting het watersportdorp Earnewâld verborgen achter de bosschages …

Een beetje verder naar rechts draaiend en dan flink inzoomend is de Afanja-mobiel tussen de bomen te zien …

Naar het noordoosten kijkend, strekt de Jan Durkspolder zich voor me uit. Voor wie echt heel goede ogen heeft, is op de foto hieronder de grote vogelkijkhut te zien …

Maar ik zal het jullie niet te moeilijk maken, ik heb tenslotte niet voor niks een camera met een flinke zoom …

We draaien verder door naar rechts, zodat we in zuidoostelijke richting uitkijken over de Jan Durkspolder …

Nog wat naar rechts draaiend, komen we weer uit bij de Hooidamsbrug, die alweer open staat. Wat er aankomt …?

Even een glimp  …

– wordt vervolgd in Skywatch Friday –

Op oude fundamenten

Daar staat hij dan, de 13 meter hoge uitkijktoren ‘Romsicht’. Vooral vanaf het tweede platform biedt de toren een mooi ruim uitzicht over de Jan Durkspolder en de Alde Feanen. Het rieten dak is bedekt met riet dat in de polder zelf gewonnen is en het houten onderstel is van Europees FSC gekeurd eikenhout …

En hij staat stevig, want de toren is gebouwd op de oude fundamenten van een boerderij die hier van 1929 tot 1962 heeft gestaan …

Wie meer wil weten over de geschiedenis van dit kleine stukje Fryslân en de oude boerderij die er eerder stond, kan hiervoor terecht op het logje dat ik in december 2011 bij mijn vorige bezoek aan ‘Romsicht’ heb gepubliceerd: “Romsicht” op oude fundamenten

Fragmenten van de fundamenten …

Morgen gaan we naar boven …

– wordt vervolgd –

Terug naar ‘Romsicht’

Op één van mijn eerste pijnvrije dagen bedacht ik me dat het een mooie dag was om weer eens naar ‘Romsicht’ te gaan. ‘Romsicht’ is een uitkijktoren die aan de westelijke rand van de Jan Durkspolder staat …

De eerste en tevens laatste keer dat ik die toren heb beklommen, was in december 2011. Nadien heb ik samen met Jetske nog eens een poging ondernomen om er naar toe te gaan. Toen bleek de uitkijktoren echter te ver weg te staan, waardoor we genoodzaakt waren om halverwege om te keren. Met de loopfiets zou het nu toch wel weer mogelijk moeten zijn om er te geraken, bedacht ik me …

En jawel, sneller dan verwacht was ik ter plekke. Je zou bijna kunnen zeggen dat het nu een fluitje van een cent was, maar dat is overdreven. Ik had echter nog wel voldoende kracht in de benen om – voordat ik bij de picknicktafel ging zitten – nog even wat foto’s te maken vanaf het bruggetje …

Eerst even een blik in noordelijk richting waar in het verlengde van de vaart Earnewâld ligt. Daar in de verte was ik vandaan gekomen. Nu leek het toch weer een heel eind om straks terug te moeten. Nog maar even niet aan denken …

In zuidelijke richting zien we de Hooidamsbrug die net open ging om een zeilboot door te laten. Het zou niet de laatste keer zijn dat de brug die dag bediend werd. Het was voor bijna half oktober druk op het water. Maar het was met ruim 22 ºC op de thermometer dan ook weer ongekend mooi weer voor de tijd van het jaar …

– wordt vervolgd –