Tagarchief: stuw

Stromend water

Geplaatst op door

De beide reigers waren ons gesluip en geklik na enige tijd zat. Ze vlogen één voor één weg. Ik liep vervolgens een klein stukje verder om de grote roestige constructie ook nog vanuit een andere hoek te kunnen fotograferen …

een roestige constructie die ooit gebruikt is voor onderzoeksdoeleinden

Zodoende kwam er ook weer een nieuw stuk van de waterpartij in beeld. Het bleek een wateruitlaat te zijn, waarachter zacht geruis van water hoorbaar was. De naam zegt het al, het Waterloopbos is goed voorzien van waterlopen. Door een deels openstaande stuw stroomde water weg naar een achterliggende watergang …

in de verte een roestige constructie die ooit gebruikt is voor onderzoeksdoeleinden, op de voorgrond een wateruitlaat
een wateruitlaat in het Waterloopbos

Als het niet te hard waait, kun je op verschillende plaatsen in het Waterloopbos geruis en zacht geklater van kleine watervalletjes horen. Water brengt leven. En stromend water brengt ook extra leven. Later zouden we daar nog van profiteren …

stromend water bij een kleine, deels geopende stuw
stromend water bij een kleine, deels geopende stuw
stromend water bij een kleine, deels geopende stuw

Schaatsenrijders en ’n wespendief

Geplaatst op door

Anderhalve kilometer ten westen van Dwarsgracht passeerden we het fietspontje van Jonen. We lieten het pontje rechts liggen en koersten hier vandaan in zuidelijke richting over de Walengracht …

het fietserspontje bij Jonen

Al snel voeren we langs een paar borden die waarschuwden voor de nadering van een zelfbedieningsstuw. Iets verderop vond Jetske een mooi plekje om even voor anker te gaan voor een bakje koffie en een eerste broodje …

borden wijzen op de nadering van een zelfbedieningsstuw
varend in de Walengracht

Al snel werd ik gedwongen om mijn lunch te onderbreken. Vlak voor de boot zat een grote schaatsenrijder volkomen roerloos zijn eigen spiegelbeeld te bestuderen, zo leek het. Ik had nog maar nauwelijks een foto gemaakt, toen er een tweede schaatsenrijder in beeld verscheen. Toen ik ’s avonds de foto’s op de pc bekeek, zag ik dat de tweede schaatsenrijder de eerste al had besprongen, voordat ik de derde foto kon maken … 🙂

een grote schaatsenrijder in De Wieden
twee grote schaatsenrijders in de Wieden
twee grote schaatsenrijders in actie in de Wieden

Intussen verschenen er ineens wolken aan de lucht. Enige tijd later werd het zelfs even wat rillerig. “Het zal toch niet gaan regenen …?” vroeg Jetske. “Ik sluit niks uit in deze tijd van klimaatverandering,” antwoordde ik lachend. Het bleef droog, en het werd alleen maar warmer …

gemaaide hooi- en rietlanden in De Wieden

Terwijl we onze tocht vervolgden, meende ik na enige tijd een bruine kiekendief te zien vliegen. Hij was ver weg, maar ik probeerde er op goed geluk toch maar wat foto’s van te maken. Nadat ik kort daarvoor al was verrast door de actie van de schaatsenrijders, werd ik ook door deze vogel ’s avonds nog eens verrast. Toen ik Obsidentify erop los liet, beweerde die dat het een wespendief was. Dat vond ik wel mooi nieuws, want daarmee kan ik weer een nieuwe soort aan mijn archief toevoegen …

een wespendief boven de Wieden
een wespendief boven de Wieden
een wespendief boven de Wieden

Langs pas gemaaide hooilanden, die werden afgewisseld met rietlanden en bosschages, voeren we over de Vaartsloot rustig verder in de richting van de Beulakerwijde …

pas gemaaid hooiland
pas gemaaid hooiland

Toen we hier vorig jaar langs kwamen, moesten we de stuw zelf laten zakken om door te kunnen varen. Om de een of andere reden was de installatie deze keer buiten werking …

we naderen een zelfbedieningsstuw in De Wieden

– wordt vervolgd

Vaartocht de Wieden op video

Geplaatst op door

Vandaag het slot van een 9-delige serie over de vaartocht, die ik eind juni met mijn fotomaatje mocht maken in natuurgebied de Wieden. Wat er te vertellen viel, heb ik de afgelopen dagen al verteld. Vandaag laat ik het bij de bewegende beelden die ik tijdens de tocht heb gemaakt …

Een stuw met zelfbediening

Geplaatst op door

Vanaf de Walengracht voeren we na enige tijd de Vaartsloot in. Daar werden we met niet te missen felgele borden gewaarschuwd voor een stuw met zelfbediening …

Op de oevers van de Vaartsloot wisselden bosschages, rietlanden en deels gemaaide hooilanden elkaar in gestaag tempo af …

Na enige tijd doemde aan het eind van de Vaartsloot de bedoelde stuw met zelfbediening voor ons op (Google Maps). Jetske stuurde de boot voorzichtig langs de beschoeiing, en legde de boot daar even stil. Snel nam ik de gebruiksaanwijzing in me op, waarna ik op de ‘stop-open-go knop’ drukte. De machinerie in de paal begon te ratelen, en de stuw begon langzaam naar beneden te zakken. Nadat eerst het rode en het groene licht even tegelijkertijd hadden gebrand, kregen we uiteindelijk groen licht …

Wil je nou precies weten waarom deze stuw en een stukje verderop een tweede exemplaar hier zijn geïnstalleerd, dan verwijs ik je naar het logje waarin Jetske hierover heeft geschreven: ‘Rietzanger, rietgors en een stoplicht in de Vaartsloot.’ Een tipje van de sluier: het Stroïnkgemaal speelt er een belangrijke rol bij.

Ik sluit vandaag af met een paar foto’s van een jonge boerenzwaluw, die zich in evenwicht probeerde te houden op een in de wind heen en weer wiegende rietpluim …

On the road met de iLark

Geplaatst op door

Vorige week had ik de accu van de iLark al eens leeg gereden met wat kortere ritjes in de buurt. Maandagochtend heb ik voor het eerst een geplande langere rit gemaakt om de accu nog eens helemaal leeg te trekken. Het doel was de uitkijktoren ‘Skarrekiker’ in natuurgebied Hemrikkerscharren tussen Beetsterzwaag en Hemrik (Google Maps) …


Vanwege de aanhoudende koude noordenwind heb ik bewust gekozen voor deze plek waar ik nog nooit eerder was geweest. De route voerde vooral door de beboste omgeving rond Beetsterzwaag waar de wind geen spelbreker was. Ik passeerde o.a. het Koningsdiep of Alddjip, ik kwam langs een weerstation midden in het bos en ik reed over diverse bruggetjes. Na het bezoek aan de uitkijktoren heb ik op de terugweg o.a. een tussenstop gemaakt bij de luid kwakende kikkers in het Witte Meer (Google Maps)…

Het was een mooi ritje, dat vooral over asfalt- en schelpenpaden voerde. Met de camera aan de draagband rond mijn nek heb ik onderweg een aantal korte video-opnamen gemaakt, zodat jullie een idee krijgen van de lommerrijke route …

Bij een vennetje

Geplaatst op door

Er ontgaat Jetske maar weinig wanneer we samen op pad zijn. We waren dan ook nog niet eens uitgekeken op de oude beuken, toen ze me vroeg of het klopte dat er een stuk verderop een vlonderbrug over een glinsterend vennetje te zien was (Google Maps) ...


Ik had al ingecalculeerd dat we daar ook nog even naar toe moesten nu we hier toch waren, want dit is echt een prachtig vennetje. Maar ik voelde ook dat het langzamerhand een uitdaging begon te worden om straks terug te kunnen lopen. Ik maakte de inschatting dat het net zou kunnen …


Ik heb hier in het verleden al diverse keren gezeten om wat te spelen met de weerspiegelingen die er vanaf het bruggetje rondom te zien zijn. Wind is hier maar zelden een spelbreker. En met wat medewerking van zon en wolken is het er nog mooier …

Op de onderstaande foto is te zien dat de weerspiegelingen aan de zuidkant van het bruggetje werden gebroken door waterplanten. Maar aan de noordkant waren ze vrijwel perfect …


Nadat ik wat foto’s had gemaakt vanaf het bruggetje en vanaf de andere kant van het ven, ben ik lekker op het bankje gaan zitten, dat op de oostelijke oever van het vennetje staat. Dat gaf me de kans om ook zittend op het bankje nog even wat te spelen met de weerspiegelingen …

Jetske vermaakte zich intussen wel, zij was aan een verkenningsrondje langs de randen van het ven begonnen …

Gemaal Ter Idzard

Geplaatst op door

Tegenover het oude stoomgemaal staat het nieuwe elektrisch aangedreven gemaal Ter Idzard (Google Maps). Het kleurt goed in het momenteel groen-gele landschap rondom …

Verder valt er in het kader van dit blog niet zo gek veel meer te vertellen dan dat het een capaciteit heeft van 200 m3 per minuut. Het is vrijwel niks als je het vergelijkt met de 4000 m³ die het Woudagemaal per minuut kan wegzetten, maar onze vijver zou toch in luttele seconden leeg zijn, vrees ik …

Het belang van gemalen met voldoende capaciteit werd in de natte maand maart 2019 weer eens aangetoond. Terwijl gemaal Ter Idzard gerenoveerd werd, kwam de regen met bakken uit de lucht. Ik had hier in maart ruim 130 mm regen. Het gemaal kon met de resterende capaciteit de overvloedige regenval niet meer aan. In allerijl werd het internationaal gerespecteerde pompenbedrijf Van Heck uit het nabije Noordwolde ingeschakeld om water af te voeren naar de Tjonger. Daarmee werd het Friese laagland in de Veenpolder behoedt voor natte voeten …

Op dit moment hebben we echter te maken met droogte. Vooral in de landbouw hebben ze er belang bij om regelbare stuwen zo laag mogelijk in te stellen. Hoe eerder het water weg is, hoe eerder men met zware machines aan het werk kan. Van die redenering moeten we maar eens af, het water moet veel beter en langer vastgehouden worden …

Ik sluit af met een blik in de verte, links het stoomgemaal en rechts daarvan het nieuwe gemaal. Wat hebben de bewoners een van het oude gemaal een prachtig uitzicht over de landerijen. En het rook er heerlijk bij die eerste snede pas gemaaid gras …