Vanmorgen hebben we weer eens genoeglijk bijgepraat met de neuroloog. Over de MS was weinig te melden, die kabbelt ook na zeven jaar nog steeds rustig voort. Wat me nog altijd het meest plaagt is die voortdurende vermoeidheid, maar daar bestaat nu eenmaal geen pilletje tegen, dus dat is en blijft een kwestie van mee leren leven. Over de tekenbeet die ik onlangs heb opgelopen, moest ik me maar niet teveel zorgen maken, zei de neuroloog, omdat de voorgeschreven antibiotica een probaat middel is om Lyme te voorkomen. Nadat we nog even kort hadden bijgepraat over mijn fotokuiertjes, zijn we weer huiswaarts gegaan …
Aan het begin van de middag ben ik even naar De Leijen gereden. Door het natte rietland ben ik bij Doktersheide naar het prieeltje gelopen. Daar heb ik een tijdje over het water staan turen …
Heel even leek de zon door het gesloten wolkendek te zullen breken, maar het bleek slechts een schijnbeweging te zijn. Het was grijs en het bleef grijs, en dat had een mooi vaag coulissenlandschap tot resultaat …
Behalve grijs was het ook knap winderig en frisjes. Terwijl ik tegen de ballustrade geleund stond te fotograferen, blies de wind af en toe gemeen om het hoekje van het prieeltje, wat eigenlijk niet kan om het prieeltje rond is en dus geen hoeken heeft, maar vooruit …
Nadat ik voldoende was uitgewaaid en uitgekeken raakte op de grijze coulissen, ben ik via Earnewâld en Oudega weer huiswaarts gereden. Onderweg kreeg ik nog de kans om een mooie witte buizerd en een paar reeën op afstand te kieken. Die foto’s gaan eerst even het archief in, zodat ik ook nog wat heb voor de regenachtige dagen die ongetwijfeld zullen komen …
En terwijl ik dit logje zit te tikken, komt de zon tevoorschijn … Better let as net … 🙂
Afanja's Weblog 