Aan het begin van de middag trok er gisteren een heel klein buitje over onze tuin. Toen ik op het terras probeerde om daar wat foto’s van te maken, kwam ik bedrogen uit. De druppels verdampten vrijwel meteen op de warme terrastegels. Dat leverde dus nog geen enkele verkoeling op. Omdat de temperatuur vandaag intussen ook alweer is opgelopen tot ruim 26°C, heb ik voor vandaag mijn geheime wapen uit het archief tevoorschijn gehaald …

Blootsvoets door de sneeuw …



Wie hier al wat langer meeleest, weet dat ik dit ’s winters graag even doe als er wat sneeuw ligt. Het brengt dan altijd een aangename sensatie in mijn voeten en benen teweeg. Zoals ik er eerder in deze serie naar verlangde om weer eens op het ijs te kunnen staan, zo is dat tijdens deze hittegolf niet minder het geval bij een kort blootsvoets kuiertje door de sneeuw …

En nu maar hopen, dat de temperatuur morgen zo ver is gezakt, dat ik weer eens een blogje om kan en weer een ‘gewoon’ blogje kan plaatsen. 🙂
Korte tijd later leek de sneeuwjacht even pauze te houden. Dat was voor mij het moment om alvast even datgene te doen wat ik nooit oversla, wanneer er sneeuw ligt … Even lekker blootsvoets een kuiertje in de tuin maken. Dat heb ik eigenlijk altijd al een fijne activiteit gevonden. Maar sinds ik in 2004 de diagnose MS heb gekregen, vind ik vooral de warmte-tintelingen achteraf nog veel lekkerder …
Rond elf uur ’s avonds was dit het beeld van de situatie rond de vijver. Aan de vloeiende lijnen in de sneeuw is mooi te zien dat het oppervlak voortdurend glad gestreken werd door de harde wind. Ook de vijver is bedekt met een laagje sneeuw, dat daar meteen in een vieze drab verandert. Het luchtpompje houdt een mooi rond wak open …
Maandagochtend lag de tuin er zo bij. De sneeuw bood vanwege de harde wind en het kleine formaat van de vlokjes nog steeds nauwelijks enige tekening. De meeste sneeuw was tot duintjes bijeen gewaaid op het terras en in het achterste deel van het paadje. Het paadje dat langs de vijver naar achteren leidt, was mooi schoon gewaaid. Daar waren de voegen tussen de tegels mooi te zien …

















