Een mooie middenberm

Nadat we ter hoogte van de Lippenhuisterbrug wat libellen hadden gefotografeerd, vervolgden Jetske en ik onze weg in zuidelijke richting over de Ald Hearrewei. Die Ald Hearrewei (vertaald: Oude Herenweg) bestaat uit weinig meer dan een eeuwenoud zandpad en een schelpenpad voor fietsers. Het pad krijgt zijn charme van een mooie kruidenrijke middenberm, die van noord naar zuid vol bloemen staat …

Links en rechts omgeven door struikgewas voert het pad dwars over de Liphústerheide. Bij een klein vennetje naast het pad, maakten we weer even tijd voor een tussenstop om wat foto’s te maken (Google Maps). Nadat we wat orchissen, kleine ratelaars en een paar passerende fietsers hadden gefotografeerd, konden we ook nog een glimp van een ringslang vastleggen …

De opmars van de orchis

Twee jaar geleden schreef ik in het logje ‘Orchissen in beweging’ al, dat de orchissen in het Weinterper Skar in hun drang om zich elders te vestigen een pad waren overgestoken. Daarmee hadden ze nieuw terrein veroverd in het noordoostelijke deel van het natuurgebied …

Toen ik vorige week tijdens een ritje over de parallelweg van de Opperhaudmare/N381 reed, zag ik tot mijn niet geringe verbazing dat de orchideeën hun opmars inmiddels in zuidoostelijke richting hadden voortgezet. Het veld in de zuidoostelijke hoek staat zo ver het oog reikt ineens vol met kleine, maar vooral ook veel grote orchissen …

Aan de andere kant van de autoweg N381 ligt een klein natuurgebiedje, genaamd it Skjer. Bij de verbreding van de weg in 2015 is tussen de beide terreinen een wildtunnel aangelegd. Nu vermoed ik, dat de orchideeën hun weg in oostelijk richting voort zullen zetten door die tunnel, en dat ik ze volgend jaar vast terug kan vinden in it Skjer … 😉

Terug naar ’t Skar

Had ik al verteld, dat ik een week nadat ik er met mijn fotomaatje was, nog eens terug ben gegaan naar het Weinterper Skar? Op 20 mei konden we er maar met moeite enkele orchissen vinden. Een week later waren ze als paddenstoelen uit de grond geschoten …

Het veld waar ze van oudsher in grote aantallen stonden te pronken, zag er nog steeds dor en doods uit. In het veld naast de parkeerplaats kon je echter nauwelijks een stap tussen de boterbloemen zetten zonder een brede orchis te raken …

Niet meer wat ’t was

Als je goed je best doet, dan lukt het in deze tijd van het jaar nog wel om een mooi kleurrijk, maar virtueel veldboeket samen te stellen in het Weinterper Skar …

En als je geluk hebt, dan vind je misschien nog wel een paar brede orchissen ook. Kijk maar eens naar de eerste twee foto’s hieronder. Maar het is niet meer wat ’t was. Kijk maar eens naar de derde foto uit begin juni 2013 …

Tot 2016 kon je hier eind mei – begin juni vaak geen stap zetten zonder een orchis te raken. Zo zaten Jetske en ik woensdag wat te mijmeren over de teloorgang van ons eens zo geliefde Weinterper Skar …

Want voor de echte koekoeksbloemen geldt al precies hetzelfde. Misschien waren we net wat aan de vroege kant, maar ook de koekoeksbloemen waren bijna op één hand te tellen. Hoe anders was dat op de 3e foto uit 2015 …

Op dit moment ziet het er dor en doods uit, zoals te zien was op de eerste foto in het logje ‘In de pluisjes’. En zeg nou zelf, dit koppel had er in 2015 toch een sprookjesachtig mooi plekje voor hun bruidsreportage aan …

* Wie wil weten hoe ik tegenwoordig mijn macrofoto’s maak, kan terecht bij mijn fotomaatje Jetske. Zij heeft zojuist haar eerste serie over onze fotokuier van woensdag gepubliceerd: ‘Brede orchis in het Weinterper Skar’.

 

Plussen en minnen

Het was weer zwaar werk in het Weinterper Skar gisteren. Mogelijk als gevolg van de droogte leken er minder orchissen in bloei te staan dan voorgaande jaren. We moesten ze bijna met een lampje zoeken …

Maar hier en daar wisten we er toch één te vinden. Dankzij diezelfde droogte was het geen probleem om er eens goed voor te gaan liggen in het lange, kruidenrijke gras …

En zo leverden de plussen en minnen van de droogte uiteindelijk toch weer mooie plaatjes op van de brede orchissen die het Weinterper Skar elk voorjaar sieren …

Orchissen ‘in beweging’

Hoewel ik na enig zoekwerk toch nog een paar echte koekoeksbloemen en zelfs twee brede orchissen had gevonden, liep ik enige tijd later toch enigszins teleurgesteld terug naar de auto. Ik was in het verleden beter gewend hier. Vlak voordat ik bij de parkeerplaats was, besloot ik nog even een paar stappen zijwaarts te maken. ’t Idee was om nog even wat plaatjes te scoren van de zee aan boterbloemen daar…

De boterbloemen werden al snel bijzaak. Zodra ik een paar voorzichtige stappen in het veld met de boterbloemen had gezet, zag ik het paars van een brede orchis tussen het groen en geel door schemeren. En al snel werd duidelijk dat er nog veel meer stonden. Ik kon maar tot één conclusie komen: de orchissen waren het oude pad overgestoken om zich opnieuw te vestigen aan de andere kant. En zo te zien hebben ze het daar prima naar de zin …

Op zoek naar de orchis

Half mei had ik al een kuiertje in het Weinterper Skar gemaakt, omdat ik hoopte dat misschien de eerste orchissen te vinden zouden zijn. Dat was wat al te optimistisch, maar met de heiderinkelbel en de wetterpinksterblom was ik toen ook erg blij. Vorige week ben ik in de herkansing gegaan voor de orchissen …

De plek waar ik ze hoopte te zien bood geen erg hoopvolle aanblik. Tot drie jaar geleden liep hier de Nije Heawei. De berm van die smalle landweg bood jaarlijks rond deze tijd een feestelijk aanblik, omdat er steevast een keur aan orchissen tot bloei kwam. Nu niet meer. Het veld ten noorden van de weg ging daar in mei/juni vaak schuil onder een zacht golvende roze zee van van echte koekoeksbloemen. Ook daar was nu niets van te zien. Zou ik dan ook nu nog te vroeg zijn …?

Ik besloot eerst maar eens even te genieten van rust en uitzicht op het ‘Afanja-bankje’ langs het pad. Nadat mijn onderdanen hun kracht hadden hervonden, besloot ik enige tijd later net als twee weken eerder toch maar weer met enige rekkelijkheid der regels behoedzaam wat dieper in ’t groen op zoek te gaan. Dat leverde me na enig zoeken toch nog een paar orchissen en enkele echte koekoeksbloemen op …

– morgen nog wat van dit moois –