Paaltjes in de mist

Na de nevel kwam de mist …, en het werd een mooie, fotogenieke mist op de donderdagmiddag …

121115-1300x

Het had geen enkele zin om op zoek te gaan naar zonneharpen, want de zon had geen schijn van kans om door die dikke grijze deken heen te prikken …

121115-1324x

Er restte mij niets anders dan op zoek te gaan naar onderwerpen die zich beter lenen voor een mistig dagje …

121115-1326x

De eerste locatie waar ik voor koos, was het strandje bij Smalle Ee, waar de paaltjes en de rietkragen in de mist leken te verdwijnen …

121115-1325x

In de verte zaten een paar aalscholvers, die vruchteloze pogingen leken te ondernemen om hun veren te drogen. Daarover morgen meer …

121115-1318x

Op glad hout

Terwijl ik me dinsdag 17 januari nog steeds stond te verlustigen aan het lijnenspel bij het talud, was Johan wat verder naar het zuiden gescharreld …

120117-1418x

Toen ik enige tijd later die kant ook opging, ontdekte ik tussen het riet een houten steigertje …

120117-1426x

Omdat er niet alleen op het water, maar ook op die steiger hier en daar wat ijs lag, schuifelde ik behoedzaam naar het eind van het houten plankier …

120117-1428x

Nu eens wendde ik blik en camera naar rechts …

120117-1431x

Dan weer keek ik naar links …

120117-1432x

En zo kreeg ik al doende, heel voorzichtig, toch weer net wat een andere kijk op dat kleine stukje wereld …

120117-1435x

Aan de oostkant van het Tjeukemeer

Vorige week zondag schreef ik hier: “Terwijl de regen ook vandaag weer gestaag tegen de schuifpui klettert, prijs ik me rijk, dat ik nog steeds met veel plezier kan terugblikken op het ritje dat ik dinsdag 17 januari met Johan heb gemaakt. Ik kan nog dagen vooruit, voordat de winter mogelijk opnieuw een speldenprikje komt uitdelen …”

120117-1346x

Even afgezien van het feit, dat het genoemde ‘speldenprikje’ wel eens een echt koude (en wat langere) winterperiode zou kunnen worden, komt die voorspelling aardig uit. Ik heb nog zeker voor een dag of drie, vier foto’s van die dinsdag in het archief zitten. Donderdag liet ik hier het lijnenspel zien, dat door een deel van de oeverbescherming aan het oostkant van het Tjeukemeer wordt gevormd. Vandaag zal ik een poging doen om die oeverbescherming wat meer in het landschap in te bedden …

120117-1351x

Door de foto’s van boven naar beneden te bekijken, laat je je blik in feite van het zuiden via het westen naar het noorden over het Tjeukemeer glijden …

120117-1355x

Rondom wordt het Tjeukemeer op de meeste plaatsen omzoomd met een brede rietkraag. Hier aan de oostkant, waar de golfslag het hevigst is, ligt een scheef aflopend talud met een laag asfalt …

120117-1411x

De beschermende rij houten paaltjes voor het talud gaat zowel in zuidelijke als in noordelijke richting door in de vorm van een robuuste stenen dam …

120117-1414x

Pootjebadende runderen

Terwijl we vrijdag rustig door de Wieden tuften, stuitten we op een bepaald moment op een paar pootjebadende runderen …

110902-1152x

Als een koe te water is geraakt in een sloot met hoge walkanten, dan moet er meestal hulp komen om het dier weer op het droge te krijgen …

110902-1154x

Daar was hier geen sprake van, ze stonden rustig wat om zich heen te kijken en namen de voorbijgangers in zich op …

110902-1156x

Daarna kuierden ze op hun gemak door de rietkraag het land weer op …

110902-1200x

Na dit intermezzo hadden we weer vrije doorgang op de kanoroute …

110902-1201x

Zilverreiger op niveau

Nadat ik maandagmiddag in de Ecokathedraal het geluk had om een bonte specht en een boomklever te fotograferen, kreeg ik tijdens de fotosessie van dinsdagmiddag bij de Leijen opnieuw een vreemde vogel voor de camera. Vanuit het prieeltje bij Doktersheide wordt de blik eigenlijk altijd automatisch naar het verderop gelegen eilandje getrokken. ‘Eilandje’ is wellicht wat veel gezegd, want veel meer dan een paar bomen en een rietkraagje lijkt het niet te zijn. Maar dit terzijde. Vaak worden de bomen bevolkt door aalscholvers. Ditmaal echter niet …

101116-1342x

De zoomfunctie moest eraan te pas komen om te zien wat er boven in één van de bomen zat, en zelfs toen viel het nog niet mee. Dat lijkt me in dit geval echter geen schande, want toen ik de situatie ter plekke eens even bekeek op Google Maps, kwam ik tot de conclusie dat de bomen zich op ruim 750 meter van het prieeltje bevinden …

101116-1337x

De digitale zoom moest er dus aan te pas komen om goed te kunnen zien dat ik hier te maken had met een grote zilverreiger op niveau. De foto’s zijn ook nu weer niet van hoogstaande kwaliteit, maar ik wilde jullie dit tafereeltje niet onthouden …

101116-1338x